mysli jacka furtiana - do slow Pana

1 Niedziela Wielkiego Postu A i dni po...

I Niedziela Wielkiego Postu A

Mt 4,1-11

Jezus przez czterdzieści dni pości i jest kuszony

Głośno o tym nie mówisz,

tak tego nie nazywasz,

z nikim o tym nie rozmawiasz,

sam dobrze wiesz,

że pokusy masz

i kuszony bywasz.

A to znaczy,

że kusiciela znasz.

Do czego namawia,

co proponuje,

jak uroczo to przedstawia,

co ci obiecuje obraz masz.

I chyba zgodzisz się,

że nikt jak on

nie zna się na człowieku.

Bo w mig się zjawia

i staje przy tobie

jak ci ktoś dokuczy,

zdenerwuje,

zniesławia,

wykorzystuje,

pomija.

Od razu jak może

cię namawia

byś nie dał się poniżać,

byś nie był głupi,

nie pozwolił sobie ubliżać.

Musisz dać nauczkę

i w porę reagować.

I jeżeli temu posłuch dajesz,

jeżeli tak zaczniesz postępować,

to już z kusicielem się wdajesz.

Ty w zło się pogrążasz,

a on zaczyna triumfować.

Tylko przez delikatność

innych pokus nie wymieniam,

że je masz to wiem na pewno,

bo skoro ja je miewam…..

Nie myśl,

że potrafisz jak Chrystus

go pokonać.

Pozostaje ci jedno

w porę zmykać

by potem nie płakać,

nie żałować.

- - - - -

1 Niedziela Wielkiego Postu A

Mt 4,1-11

„Duch wyprowadził Jezusa na pustynię…”

Nie boi się nikogo zły duch,

kusił patrząc w Chrystusa oczy,

nie myśl o sobie żeś taki zuch,

ponętnymi propozycjami cię zaskoczy.

- - - - -

Módlmy się :

Wszechmogący Boże spraw, abyśmy przez doroczne ćwiczenia wielkopostne

postępowali w rozumieniu

tajemnicy Chrystusa i dzięki Jego łasce

prowadzili święte życie.

- - - - -

Sprawdzianem wyrzuty sumienia,

żeś miał z diabłem do czynienia.

- - - - -

Ty znasz smak grzechu

a diabeł pęka ze śmiechu.

- - - - -

Z uroczą panią się spotykasz,

z bystrym panem się wdajesz,

nawet się nie domyślasz,

że z diabłem przestajesz.

- - - - -

To w błąd cię wprowadza,

że pachnie dobrą kolońską wodą,

wcale nie zalatuje smołą.

- - - - -

Poniedziałek I Tygodnia W. Postu

Mt 25, 31-46

Chrystus będzie nas sądził z uczynków miłości

Na co dzień się trudzisz,

pracujesz, zarabiasz

by samemu godnie żyć

i takie warunki stworzyć

rodzinie,

swym bliskim.

A wierząc w Boga

kościół ci przypomina

w tym czasie Postu,

że jeszcze dzielić się trzeba

z tymi, którzy żyją w biedzie.

Pamiętać o głodnych

i dla nich o chlebie.

O potrzebujących twej obecności,

twej pociechy,

dobrego słowa,

Twych dobrych uczynków płynących

z twej ku Bogu

i ku bliźnim miłości.

Jeżeli jako wierzący tak czynisz

bo wierzysz w prawdziwość słów,

które Chrystus dziś przypomina

utożsamiający się z potrzebującymi

to wiedz,

że w dowód wdzięczności

za doznaną pomoc,

okazaną życzliwość

szczęściem wiecznym

nagradza wszystkich tych,

którzy czyniąc dobro potrzebującym

Jego widzieli w nich.

- - - - -

Wtorek I Tygodnia W. Postu

Mt 6, 7-15

Jezus uczy jak się modlić

Na stojąco,

na kolanach,

na siedząco

modlisz się do Boga

i mówisz,

że to twoja rozmowa

z Ojcem,

któremu wszystko zawdzięczasz.

Wierz mi mądra ta mowa.

Dlatego że podziękować umiesz

i jeszcze coś wiesz,

że kto dziękuje dwa razy prosi,

a chyba najwięcej próśb

w sobie nosisz.

Z całą swą wiarą,

ufnością,

przed Bogiem je wylewasz

z obfitością strumienia.

Jego pomocy się spodziewasz

i z dziecinną szczerością

swe serce otwierasz.

Wypowiadasz swe prośby po kolei:

o z drowie swoje i rodziny,

o mniej zmartwień i kłopotów,

o Boże błogosławieństwo,

pomyślność w życiu i w pracy,

wsparcie w trudne godziny,

o radość i zadowolenie.

Z tego, co masz

i co osiągnąłeś się cieszysz

i wierzysz,

że Bóg wysłuchać je raczy.

Swą litość ci ukaże

próśb spełnieniem,

a przeciwności

w dobro zamieni.

- - - - -

Środa I Tygodnia W. Postu

Łk 11, 29-32

Znak proroka Jonasza

Od najmłodszych lat

żyjesz w społeczności,

w niej przyszedłeś na świat.

Rodzina miejscem twych narodzin,

twego dzieciństwa,

twej młodości.

I z niej jak ptak

w poszukiwaniu własnego gniazda

żyjesz w małżeństwie jako para,

w rodzinie jako wspólnota,

w miejscu pracy jako gromada,

w swej miejscowości

pośród ludzi chmara.

W każdej z tych społeczności

wszyscy znają się z widzenia.

Z twarzy, ze sposobu bycia,

z zachowania, postępowania.

Jeden o drugim wie,

kto radosny, kto smętny,

kto dowcipny, kto agresywny,

kto spokojny, kto natrętny,

kto łajdakiem, kto cnotliwy,

kto kulturalny, kto dokuczliwy

kto pali, kto pije,

kto i jak żyje,

kto innymi się interesuje,

kto wszędzie nos wsadzi i krytykuje.

Wszystko to wiemy o sobie.

Taka jest cena życia w społeczności

tej z wyboru,

i w tej z konieczności.

I czasem bywa tak,

że masz kogoś takiego obok,

gdyby nie twoja wiara

za jego ciekawość i wścibski nos

nakopałbyś mu, co nie miara.

Cuda Chrystusa

przywódców duchowych narodu

nie przekonywały,

że jest Mesjaszem.

Znali Go od lat.

Wiedzieli, że jest mieszkańcem

Nazaretu, synem Maryi i Józefa cieśli.

Wytłumaczyć to można

brakiem wiary.

Chrystus zapowie,

że inny znak

poza znakiem Jonasza

nie będzie dany.

To aluzja

do zmartwychwstania.

- - - - -

Czwartek I Tygodnia W. Postu

Mt 7, 7-12

Co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie.

Czy nie marzysz?

by szczęście w życiu ci sprzyjało,

zdrowie służyło,

bogactwo nie omijało?

Czy nie pragniesz?

spotykać ludzi dobrych,

życzliwych,

wychowanych,

inteligentnych,

kulturalnych

i mądrych.

Czy nie chciałbyś?

by umieli podziękować,

rękę podać,

poradzić,

pomóc,

poratować,

współczuć,

uśmiechnąć się,

rozchmurzyć,

pożartować.

Wiem, że to twoim marzeniem,

twym życzeniem,

twoim pragnieniem.

I Chrystus daje ci przepis

z komentarzem pięknym

i mądrym wyjaśnieniem.

Czegokolwiek chcesz

od drugiego doznać,

Najpierw to jemu okaż.

Czyli bądź taki wobec niego,

Czego sam pragniesz zaznać

i czego spodziewasz się od bliźniego.

- - - -

Piątek I Tygodnia W. Postu

Mt 5, 20-26

Pojednaj się najpierw z Bogiem

Jeżeli raz w tygodniu w niedzielę

jesteś w kościele

by spełnić obowiązek z Prawa Bożego

jako nakaz wynikający,

to nawet sąsiedzi widząc ciebie

wiedzą żeś wierzącym.

Do wnętrza ci nie zaglądają.

Stanu twego ducha nie przenikną

bo tak daleko nie sięgają.

Tylko ty sam o tym wiesz

z jak duszą czystą przed Bogiem stajesz.

Tylko się cieszyć ci wypada

jeżeli w zgodzie z Bogiem,

w zgodzie z bliźnim,

przekraczasz próg świątyni,

przystępujesz do modlitwy,

z darem do ołtarza.

Czystszy twój głos,

głośniejszy twój śpiew,

żarliwsza modlitwa

za siebie, bliskich sobie,

z którymi żyjesz w zgodzie

i nie masz powodów

do przepraszania.

- - - - -

Sobota I Tygodnia W. Postu

Mt 5, 43-48

Miłujcie waszych nieprzyjaciół

Czy, nie przyszła ci kiedyś?

taka myśl do głowy

dlaczego to akurat ja?

mam wszystkim wybaczać,

wszystkim darować,

na nikogo się nie gniewać

skoro oni,

jakby się sprzysięgli,

jakby się zmówili.

Słowem jak błotem rzucają,

szkodzą na czci i honorze,

na duszy i ciele,

krzywdy wyrządzają,

śmiecą,

brudzą,

po ścianach piszą,

życie obrzydzają.

Czy wybaczaniem

czegoś ich nauczę?

Skłonię do myślenia?

Do zaprzestania

wrednego postępowania?

Nie pocieszę.

Rozumu nie nauczysz.

Raczej do refleksji nie skłonisz,

do dobra nie zmusisz.

Jeżeli przegonisz

tylko się narazisz.

A jako wierzący musisz postępować

zgodnie z nauką Chrystusa,

która nawet do łotrów,

draniów i nicponiów

nakazuje iść z miłością

i przebaczeniem.

- - - - -

0 Comments

Posted on 17 Dec 2016 by jacek