mysli jacka furtiana - do slow Pana

3 Niedziela Wielkanocna A i dni po...

III Niedziela Wielkanocna A

Łk 24,13-35

Poznali Chrystusa po łamaniu chleba

Jak

światło w mroku,

wschód po zachodzie,

blask księżyca

w noc ciemną,

ulga w cierpieniu,

zdrowie w chorobie,

pociecha w smutku,

w płaczu łez otarcie,

radość uśmierzająca

napad złości,

tak

okazała się zbawienną,

pomocną,

nadzieję przynoszącą

łaską nieba,

spotkanie uczniów

o zmierzchu,

z wędrowcem nieznanym

w noc nadchodzącą.

Zachęcony

skorzystał z gościnności,

wszedł do wnętrza domu

i w zaproszonym do stołu

rozpoznali

Chrystusa Zmartwychwstałego,

kiedy łamiąc chleb

podawał im pobłogosławiony.

- - - - -

3 Niedziela Wielkanocna A

Łk 24,13-35

„Zostań z nami…”

Dzięki temu, że wędrowcowi

swą gościnę zaproponowali,

w nim zmartwychwstałego

Chrystusa rozpoznali.

- - - - -

Módlmy się :

Boże, Ty przywróciłeś ducha

swoim wiernym,

zachowaj ich w radości

i spraw,

aby ciesząc się z odzyskanej godności

przybranych dzieci Bożych,

z ufnością oczekiwali

chwalebnego dnia

zmartwychwstania.

- - - - -

Można swe życie odmienić,

wiarę ugruntować,

jeżeli serce namówi by gościnę

Chrystusowi zaproponować.

- - - - -

Poniedziałek po III Niedzieli Wielkanocnej

J 6,22-29

Troszczcie się o pokarm, który trwa na wieki

Czy nie jest tak?

że temu,

kto przysługę

ci wyświadczył,

z kłopotów wybawił,

łatwo ci podziękować,

wdzięczność okazać,

prezent wręczyć,

kwiaty ofiarować,

na szyję się rzucić,

dłoń uścisnąć,

ręce ucałować?

I od tej pory

będziesz wiedział

gdzie? do kogo?

udać się w potrzebie.

Gdy serce ból ściśnie,

bieda dokuczy,

konieczność

do muru przyciśnie.

Tak

Chrystusa szukali,

bo przez Niego

cudownie

nakarmieni zostali.

Ilekroć razy

jakiekolwiek nieszczęście

ich nawiedzi

szukać będą

Nauczyciela z Nazaretu

z nadzieją, że zaradzi

pomoże w biedzie.

- - - - -

Wtorek po III Niedzieli Wielkanocnej

J 6,30-35

Jam jest chleb życia

To tak, jakbyś marzył

i na co dzień chciał

dobra tylko doświadczać.

Pragnienie miał,

by ktoś ci schlebiał,

hojnością darzył,

poklepywał,

przytakiwał,

głaskał.

Chodzący

za Chrystusem myśleli,

że On cudotwórca

będzie im codziennie

chleb rozmnażał,

jak manną na pustyni

wędrowców

do Ziemi Obiecanej,

każdego dnia Bóg obdarzał.

Nie ostatni raz,

Chrystus

z ich niewiarą się spotka.

Bo w to, że On jest

tym pokarmem

na życie wieczne

uwierzyć nie mogli,

i niewiary dozna.

Widzisz,

co wiara ci daje

w prawdziwość słów Chrystusa,

że w Chlebie Eucharystycznym,

z miłości ku tobie

On sam

pokarmem duszy się staje.

- - - - -

Środa po III Niedzieli Wielkanocnej

J 6,35-40

Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne

Czy nie chciałbyś

głodu zaspokoić?

Sytość przywrócić?

Napojem ugasić

łaknienie?

Pragnienie ukoić?

Zmęczenie skrócić?

Jak twe ciało

odczuwa brak

napoju,

pożywienia,

tak

dusza wierzącego

pragnie nieba.

Do tego wiary

mocnej trzeba,

że Chrystus przychodzi

pod postacią chleba.

Uwierz Jego słowom.

Kto Go pożywa

Ciało Jego przyjmuje,

ma zadatek zbawienia.

- - - - - -

Czwartek po III Niedzieli Wielkanocnej

J 6,44-51

Kto we Mnie wierzy, ma życie wieczne

Jeżeli mówisz „niebo”,

masz skojarzenia

z tym,

co najlepsze,

co szczęściem

potocznie się zowie.

Jest takim stanem

umysłu,

serca,

które z trudem

można opisać,

bo i tak

wszystkiego

się nie wypowie.

I nie wiem

czy wiesz?

że tak myśląc

wyrażasz

prawdę o niebie.

To tak,

jakbyś przywoływał

na pamięć

słowa Chrystusa,

„kto wierzy we Mnie,

ma życie wieczne”.

Jeżeli taką wiarę posiadasz,

ona powodem twej radości,

że ten stan

udziałem twym będzie

po przekroczeniu

progu wieczności,

bo ona motywacją ci była

w dochowaniu

we wszystkim

Bogu wierności.

- - - - - -

Piątek po III Niedzieli Wielkanocnej

J 6,52-59

Ciało Moje jest prawdziwym pokarmem

Jako człowiek wierzący

znasz i pamiętasz

słowa Chrystusa

mówiącego o sobie

„Ciało Moje jest pokarmem”,

co więcej,

jako przyjmujący

Komunię świętą

tę wiarę masz

w prawdę

rzeczywistej obecności Chrystusa

w Eucharystycznym

Chlebie.

Nie dziw się

słuchającym Chrystusa,

że tych słów

zrozumieć nie mogli.

Dlatego ich

jako prawdę nie przyjęli,

bo rozum ludzki

temu nie poradzi,

a wiary nie mieli.

Kiedy więc

jako człowiek wiary

ten Chleb

będziesz przyjmował,

wspomnij

na słowa Chrystusa,

że w nim Chrystus siebie

tobie ofiarował.

- - - - - -

Sobota po III Niedzieli Wielkanocnej

J 6,55,60-69

Ty masz słowa życia wiecznego

Znasz podział świata

na półkule,

kontynenty,

kraje.

Każdy z nich

gdzie indziej leży,

ma inny klimat,

religie,

obyczaje.

I pośród ludzi

nawet wierzących,

spotkasz mniej

lub bardziej

zaangażowanych,

praktykujących.

Bo na odniesienie

człowieka do Boga

wpływa wiara.

Przeświadczenie,

że we wszystko to,

w co wierzy,

czym w życiu się kieruje

da mu szczęście wieczne,

zbawienie.

I religia ma swój test.

Chrystus go zastosował

gdy powiedział,

że ciało swe da jako pokarm.

Wielu poszło sobie precz,

Chrystus się nimi rozczarował.

Pozostali wierni.

Apostołowie Jego.

Wyznali swą wiarę:

„Ty masz słowa życia wiecznego”.

- - - - - -

0 Comments

Posted on 17 Dec 2016 by jacek