*
*
*
*
*
*
Rozmiar: 17297 bajtów
Wtorek, 23 kwietnia 2024 - 114 dzień roku
Aktualności

Ewangelia

Rok A
Rok B
Rok C
Ewangelia aforyzmy

Aforyzmy rok A
Aforyzmy rok B
Aforyzmy rok C

Ewangeliczne sentencje

Uroczystości

Święta

Święci

Fraszki

Aforyzmy

Aforyzmy religijne
Aforyzmy z życia

Wiersze

Wiersze religijne
Wiersze z życia

To i owo

 

2 Niedziela Zwykła A i dni po...
Niedziela Zwykła A
J 1,29-34
Oto Baranek Boży
 
Potrafisz określić innych
jednym wyrazem.
Dowcipnym,
złośliwym,
prawdziwym,
w którym zawarte są
charakterystyczne cechy
osobowości,
zachowanie,
wygląd,
sposób bycia,
wykonywane zadanie.
 
Masz takie określenie
swego nauczyciela,
wychowawcy,
zwierzchnika,
pracodawcy.
Ale musisz wiedzieć,
że o tobie też takie mają.
Wystarczy je powiedzieć,
a o kim mowa
znający Ciebie
bezbłędnie rozpoznają.
 
Z całego serca ci życzę,
oby to określenie
ciebie dotyczące
było zgodne z prawdą,
z nie złośliwe.
 
Jan Chrzciciel
słyszał o Jezusie.
Czekał na spotkanie,
do którego doszło
nad Jordanem.
Zgromadzonym
wskazując na Jezusa powiedział:
„Oto Baranek Boży”,
Mesjasz oczekiwany.
Mówiąc „Baranek”,
miał na myśli ofiarę,
którą na krzyżu
ze swego życia złoży.
 
- - - - -
 
2 Niedziela Zwykła A
J 1,29-34
„Jan zobaczył Jezusa i rzekł…”
 
Jan Chrzciciel wypełnił
 swe posłannictwo,
wskazał na Jezusa jako Mesjasza,
widząc Go nadchodzącego rzekł :
 „Oto Baranek Boży,
który gładzi grzech świata…”
Powiedział ludziom o Jezusie wszystko.
 
- - - - -
 
Módlmy się :
 
Wszechmogący,
wieczny Boże,
Ty rządzisz niebem i ziemią,
 wysłuchaj łaskawie
prośby swojego ludu
 i obdarz nasze czasy
swoim pokojem.
 
- - - - -

Obowiązki codzienne,
które masz do wykonania
wypełniaj sumiennie,
bo uczciwość Bóg nagradza.

- - - - -
 
Poniedziałek II Tydzień Zwykły
Mk 2,18-22
Zwyczaje i prawa
 
By w dół nie wpaść,
guza sobie nie nabić,
nogi nie złamać,
ręki nie zwichnąć,
karku nie skręcić,
znak ostrzegawczy
trzeba odczytać,
koniecznie zachować,
do zaleceń się zastosować.
Bo lekceważąc
może nie popłacać,
a drogo kosztować.
 
To wszystko wiesz,
z doświadczenia znasz,
więc nie dziw się też,
że jako wierzący
do zachowania
tych praw, zaleceń,
przepisów i rad
niemało masz.
 
Ale konsekwencja
ich zachowania
jest taka sama
jak tych z codziennego życia.
Wymaga odpowiedzialności
tylko z tym wyjaśnieniem,
że dotyczą twego zbawienia,
a jaśniej,
w i e c z n o ś c i.
Więc nie ma, co pytać
o post piątkowy,
o zabawy w czasie Wielkiego Postu
w czas Adwentowy,
kto w Boga wierzy
i mówi to szczerze,
jeszcze zapewnia o swej miłości,
ten wie i rozumie
co znaczy?
dla człowieka wierzącego
p o ś c i ć.
 
- - - - -
                                                                            
Wtorek II Tydzień Zwykły
Mk 2,33-28
Szabat został ustanowiony dla człowieka
 
Wolą Boga,
kościoła pragnieniem,
marzeniem wierzącej rodziny,
byś był jako ojciec,
byś była jako matka,
jak najlepszym przykładem
uszanowania Dnia Pańskiego
i przyjęcia z niego darów,
które ci ofiaruje
przejęty Twym zbawieniem
 
Kierując się wiarą
podejmij ten dar
w trosce o siebie,
o swą rodzinę.
Nie żałuj czasu,
tę jedną godzinę
w kościele.
Trwaj w tym uroczystym,
radosnym, rodzinnym nastroju
przez cały dzień święta,
uroczystości,
przez całą niedzielę.
 
A w życiu się przekonasz,
że tak przeżywana wiara,
owoce dobrego przykładu rodzi
i pamięć wierzącej matki,
wierzącego ojca po sobie
u dzieci zaskarbisz,
a przykład godny naśladowania
im jak testament pozostawisz.
 
- - - - -
 
Środa II Tydzień Zwykły
Mk 3,1-6
Uzdrowienie w dzień szabatu
 
Dotkliwą dla ciała
jest choroba.
Towarzyszy jej nadzieja,
że przeminie,
zdrowie powróci,
a czasowa
ciała niedyspozycja
życia nie zakłóci.
 
Uciążliwym człowiekowi
jest kalectwo,
bo jest czymś trwałym
i to obojętnie
jakiego organu dotknęło,
bo tym samym
sprawności pozbawiło,
wytrąciło z normalnego życia,
do grona kalek zepchnęło.
 
I tylko dzięki
ludzkiej życzliwości,
medycznej pomocy,
rodzinnej wyrozumiałości,
kalectwem dotknięty
nie zatraca poczucia
swej godności i przydatności.
 
Ale i cud pośród kalek się zdarza.
By się o tym przekonać,
warto spojrzeć
 na wiszące protezy i kule
w Kaplicy Pani Jasnogórskiej
na ścianach wokół ołtarza.
Cudownie
przez Chrystusa uzdrowiony
odzyskał władzę w ręce.
Będzie mógł pracować
innym pomóc chętnie.
 
- - - - -
 
Czwartek II Tydzień Zwykły
Mk 3,7-12
Cisnęli się do Niego, aby Go dotknąć
 
Komuż?
choroba się nie zdarza,
jak nie wiesz sam
jak jej zaradzić,
rodzina pomaga.
A to babcia,
a to mama.
Jakaś nalewka,
coś do połknięcia,
do posmarowania,
do wdychania.
To ma być ciepłe,
a to gorące.
Idzie w ruch
domowa medycyna,
rodzinna apteczka.
Jak już wszystko zawodzi,
wtedy do lekarza.
Rejestracja,
karteczki,
numerki.
Długie czekania
w tłumie
wśród innych cierpiących
czekających cierpliwie
na korytarzach.
 
A mnie tak
do głowy przychodzi,
Że te formalności
celowo wymyślili,
żeby ludzie zdrowie cenili
i za cudotwórcę
nie mieli lekarza.
 
Chorzy
chodzący za Chrystusem
w swe uzdrowienie
wielką wiarę mieli.
Wierzyli,
że zdrowie im wróci
byleby tylko się Go dotknęli.
 
- - - - - -
 
Piątek II Tydzień Zwykły
Mk 3,13-19
Jezus wybiera dwunastu Apostołów
 
Że apostołów było dwunastu
to wiesz.
Że tylu a nie więcej
chciał ich mieć Chrystus
wiesz też.
Imiona ich wszystkich znasz.
W Ewangelii zapisane dokładnie.
I jakiś obraz i wyobrażenie
o ich grupie masz.
To, co może Cię uderza
w obecnej chwili,
że niektórzy w ich gronie
znali się bardziej na pieniądzach
niż na Biblii.
Takim był, syn Alfeusza,
na imię miał „Lewi”,
ale w gronie apostołów
będzie miał imię „Mateusza”.
 
Po wpływem Chrystusa
bardzo się zmieni.
Dobre imię odzyska,
A to, między innymi dlatego,
Że spod jego pióra
Ewangelia wyszła.
 
I właśnie to
jest zamiarem Chrystusa.
że każde powołanie,
ludzi o różnej wartości,
ma dokonać wewnętrzną przemianę.
Dopiero wtedy ten ktoś,
Apostołem Chrystusa się staje.
 
- - - - -
 
Sobota II Tydzień Zwykły
Mk 3,20-21
Rodzina niepokoi się o Jezusa
 
Bywa, że Twoja praca
i w nią zaangażowanie
tak wciągnie i pochłonie,
że gorzkie owoce rodzi
zmęczenia, znużenia,
a przez to drugim zakłopotanie.
 
Bo żyjąc w małżeństwie,
w rodzinie,
czasu Ci dla nich brakuje,
jak byś w trosce
o ich dobrobyt zapomniał,
co rodzinę zcala i cementuje.
 
Życie apostolskie
wymaga wielkiego poświęcenia.
Patrzących na nie z oddali
w zdumienie wprawia.
Sam apostoł trudności miewa
ze zwyczajów zachowaniem,
tradycją uświęconych
i ich przestrzeganiem.
Bo zapaleńcy
w pośpiechu żyją,
jakby Boga samego popędzali.
Zawsze zagonieni
i zapracowani
dla siebie czasu nie mają.
Bo chadzają
nie utartymi drogami,
i w swym apostołowaniu
zapominają,
że ci, którzy nie mają czasu
na odpoczynek,
szybko,
bardzo szybko się spalają.
 
Rodzina Jezusa
patrząc na Jego zaangażowanie
mieli obawy,
czy to rozsądne postępowanie.
 
- - - - -
 
0 Comments
Posted on 17 Dec 2016 by jacek
Content Management Powered by CuteNews
TytuĹ‚  
Strona główna
Dodaj do ulubionych
KONTAKT
Ilość odwiedzin: 869435
Ilość osób online: 5
Logowanie
BLOG

Locations of visitors to this page
s