mysli jacka furtiana - do slow Pana

4 Niedziela Zwykła A i dni po...

4 Niedziela Zwykła A

Mt 5,1-12a

„Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie.”

Przy drogach rozrzuconych

po kraju,

nie brak licznych znaków,

drogowskazów.

I wiesz,

że w porę dostrzeżone

i zachowane

bezpieczeństwo zapewnią

podróżowaniu

i pomyślne dotarcie

do wyznaczonego celu.

Na drodze do osiągnięcia nieba

Bóg postawił

Przykazania,

Rady Ewangeliczne.

Są jasne.

Przejrzyste,

radykalne w brzmieniu

jako nakazy i zakazy.

I jeżeli zależy Ci

na osobistej doskonałości,

duszy zbawieniu

musisz w całym swym życiu

dochować im wierności.

- - - - -

4 Niedziela Zwykła A

Mt 5,1-12a

„Błogosławieni…albowiem oni…”

Wielką w sobie trzeba mieć wiarę,

i szczerze Chrystusowi zawierzyć,

by oczekiwać w wieczności nagrodę

za wszystko co przyszło doświadczyć i przeżyć.

- - - - -

Módlmy się :

Panie,

nasz Boże, spraw,

abyśmy chwalili Ciebie

z całej duszy

i szczerze miłowali

wszystkich ludzi.

- - - - -

Poniedziałek IV Tydzień Zwykły

Mk 5,1-20

Uwolnienie opętanego w Gerazie

Z rzetelnością

stwierdzić wypada,

że choroba

może dotyczyć ciała,

Może też

dotyczyć duszy.

W pewnych wypadkach

jeszcze diabeł

człowieka dopada

przez opętanie.

Upatruje sobie w nim

miejsce swego zamieszkania.

To nie znaczy,

że jest spokojnym,

grzecznym, cichym

lokatorem,

a dokładnie

tego wszystkiego zaprzeczeniem.

Jest rozrabiaką,

wulgarnym, głośnym,

bluźniącym, złym,

postrach siejącym.

Na szczęście człowieka

jednego się boi,

jednego się lęka,

przed tym ucieka

w bólach i mękach.

Kościół ma na niego sposoby,

egzorcyzm w Imię Chrystusa.

Wtedy pokonany zwiewa

i parzy go jak ogień

kropla święconej wody.

- - - - -

Wtorek IV Tydzień Zwykły

Mk 5,21-43

Wskrzeszenie córki Jaira

Zrobisz wszystko,

nie będziesz szczędził

czasu, sił, pieniędzy,

by ratować swe dziecko.

Pójdziesz wszędzie,

w każde miejsce,

do każdego,

z prośbą o pomoc

dla dziecka swego.

Bo jesteś ojcem,

bo jesteś matką

i miłość ku niemu,

troska o nie

wymaga tego.

Ale nie jest to tylko

wynikiem obowiązku,

a jest potrzebą serca.

Bo komuż jak nie

matce i ojcu,

najbardziej zależy

na zdrowiu dziecka?

A jeśli

upragnione zdrowie wróci,

dziecko na nogi stanie,

poradź mu by było rozsądniejsze,

by bardziej zważało na nie.

Ale też umiej docenić

wiedzę tych, którzy pomogli

i za leki skuteczne i dobre.

Dzieciom są częściej potrzebni,

bo też one są mniej ostrożne.

Możesz tylko

domyślać się radości ojca,

któremu Chrystus

córkę wskrzesił.

Ona cieszyć się będzie

przywróconym życiem,

a jej ojca, że jest Mesjaszem,

w wierze utwierdził.

- - - - -

Środa IV Tydzień Zwykły

Mk 6,1-6

Jezus nie przyjęty w Nazarecie

Przy danych dotyczących twej osoby

wymagane jest miejsce urodzenia.

Podajesz, ale też ono dla ciebie

daje ci wspomnienia.

Beztroskich lat dzieciństwa,

zwartej rodziny, której początkiem

kobieta z mężczyzną

związanych ze sobą

wzajemną miłością,

wspartych łaską

Sakramentu Małżeństwa.

Ucieszeni darem

ojcostwa i macierzyństwa,

a Bogu wdzięczni

za możliwość poczęcia,

cieszyli się tobą.

Dorastałeś aż dojrzałeś

do samodzielnego życia,

i poszedłeś własną drogą.

Z radością wracasz

w rodzinne strony.

Radosne to spotkania,

jeśli rodzice

z twoich osiągnięć dumni być mogą

i cieszyć się Twoimi sukcesami

a bliscy i sąsiedzi mądrość Twą chwalą.

I tylko prosić Boga,

byś nigdy nie zaznał tego,

co Chrystusa w Nazarecie,

w swej rodzinnej

miejscowości spotkało,

brak zaufania, wiary,

lekceważenie.

- - - - -

Środa IV Tydzień. Zwykły (2)

Mk 6,1-6

Przyszedł do swego rodzinnego miasta

Słuchający Chrystusa

nie mogli z tym się pogodzić,

że można być mądrym

a z Nazaretu pochodzić.

Znajomi i bliscy

bywają złośliwi i wścibscy.

Z doświadczenia wiemy,

że wokół nas

są mądre główki,

choć pochodzą z pipidówki.

I pośród nas

mają dużo do powiedzenia,

których wioska

miejscem pochodzenia.

To w niczym

nikomu nie ubliża.

Przeciwnie,

do łona natury zbliża.

Szczególnie,

jeśli ich słowa logiczne,

a życie

zalecają zdrowe.

Bywa, że w mądrość tych

powątpiewają,

których rodziny

z codziennego życia znają.

- - - - -

Czwartek IV Tydzień Zwykły

Mk 6,7-13

Rozesłanie Apostołów

Dobrze jest w grupie

dzielić apostolski trud.

Wtedy każdy w niej zuch.

Bo prawdą jest,

gdy w dwójkę nauczają

pomagają sobie

i odwagi dodają.

Ciężar mniejszy,

człowiek śmielszy.

Wiedzą o tym ci,

dla których nauczanie

jest powołaniem.

Na co dzień doświadczają

prawdziwości słów Chrystusa,

którzy duszpasterstwem się trudzą,

żyją z ofiarności ludzi.

Warunki posługiwania,

inni zabezpieczają.

Bywa, że wdzięczność

nie za często się zdarza.

Godna zapamiętania

rada Chrystusa,

by tym się nie zrażać.

Kapłan służąc ołtarzowi,

żyje z ołtarza.

Czyli nie tylko mnie tak się złożyło,

że całe życie byłem,

i jestem dziadem.

Żyję i żyłem z tego,

co od innych dostaję

i dostawałem.

- - - - -

Piątek IV Tydzień Zwykły

Mk 6,14-29

Śmierć Jana Chrzciciela

Jan Chrzciciel

upominał Heroda

i poleciała jego głowa.

Święta, bo święta,

ale ścięta.

Często się zdarza,

że napominanie

wrogów przysparza.

Dobrą, choć ostatnią lekcję

dałeś nam Janie.

Co daje?

i jak kończy się?

rządzących upominanie.

Perfidną matką

Herodiada była.

Córkę Salome

do zbrodni skłoniła.

Być może nikogo

życia nie pozbawiasz,

ale czy drugiemu

nogi nie podstawiasz?

Być może ciebie

za napominanie

głowy nie pozbawią,

ale Cię spławią.

- - - - -

Sobota IV Tydzień Zwykły

Mk 6,30-34

Jak owce nie mające pasterza

Czyż nie jest tak?

że pracodawców,

przełożonych,

zwierzchników,

wszystkich tych,

od których zależysz

nigdy Ci nie brak.

W życiu człowieka

począwszy od dzieciństwa

przedziwnie się układa,

że zawsze ma się kogoś nad sobą,

jest jakaś władza.

Najpierw rodzice,

potem nauczyciele,

profesorowie,

potem pracodawcy

i zapiszesz stronice,

którym kłaniać się wypada.

Bo coś zapewnili,

od nich coś otrzymujesz,

im coś zawdzięczasz,

dla nich pracujesz,

coś ci gwarantują,

dlatego ich szanujesz.

I czasem tak bywa,

że ten, co zwierzchników

za wiele miewa,

sam czasem władzę zgrywa

i na kim może się wyżywa.

Z politowaniem

Chrystus patrzył

na swój naród,

w którym dostatek był

ludzi władzy,

a brakowało pasterza,

który by ku Dobru prowadził.

- - - - -

0 Comments

Posted on 17 Dec 2016 by jacek