mysli jacka furtiana - do slow Pana

7 Niedziela Zwykła A i dni po...

VII Niedziela Zwykła A

Mt 5,38-48

Przykazanie miłości nieprzyjaciół

Daleko

za nami czasy,

w których prawo nakazywało

szukanie samemu

wyrównania doznanej

szkody, krzywdy,

wyzysku, przemocy,

przez stosowanie zasady

„Oko za oko, ząb za ząb”.

Ale dotkniętemu

człowiekowi niesprawiedliwością

w zamian za tamto,

starozakonne,

nowsze podpowiedziało:

„Jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubie”.

Czyli w treści takie samo,

tylko inaczej brzmiące.

Dlatego,

nie możesz się łudzić,

by wiernym być Chrystusowi

musisz takie rzekome prawo

zastąpić

podaną przez Chrystusa zasadą:

„Miłujcie nieprzyjaciół waszych

i módlcie się za tych,

którzy was prześladują”.

Nam patrzeć pozostało,

jak wierzący z tym sobie radzą?

- - - - -

7 Niedziela Zwykła A

Mt 5,38-48

„Miłujcie waszych nieprzyjaciół…”

Nieprzyjaciela znajdziesz

i pośród ludzi dobrze ci znanych,

w imię wiary w Boga podaj mu rękę

na zgodę, na pojednanie.

- - - - -

Módlmy się :

Wszechmogący Boże,

spraw,

abyśmy stale rozważając

Twoją naukę,

spełniali słowem i czynem to,

co się Tobie podoba.

- - - - -

Sprawdzianem twej wiary

to miłować kogoś,

kto cię nie lubi, obmawia,

denerwuje, lekceważy.

- - - - -

Poniedziałek VII Tydzień Zwykły

Mk 9,14-29

Uzdrowienie opętanego epileptyka

Człowieka nękają

dolegliwości,

cierpienia,

choroby.

Ludzie

ich ciężarem doświadczeni,

na swój los narzekają.

Jeżeli choroba

przyjdzie na ciebie,

połkniesz

gorzką pigułkę,

wypijesz

o przykrej woni ciecz,

bo chcesz

za wszelką cenę

wrócić do zdrowia,

spokojne życie wieść.

Znasz życie i wiesz,

że nie z każdej choroby

człowiek wyjdzie.

Nie każdą lekarz wyleczy.

Wtedy człowiekowi

na pamięć Bóg przychodzi,

do Niego po ratunek śpieszy.

Gorące modlitwy zanosi.

Bywa, że pomoże Bóg.

Bywa, że przyjdzie śmierć

i umęczone ciało złożą w grób.

Od tego Chrystus oddalił

epileptyka opętanego.

Apostołowie

i wielu zgromadzonych

widziało kolejny cud.

Chrystus wysłuchał

prośby ojca i jego

wiarą podyktowanych słów,

uzdrowił mu syna z epilepsji

i opętania diabelskiego.

- - - - -

Wtorek VII Tydzień Zwykły

Mk 9,30-37

Druga zapowiedź męki

Mając przeczucia

swej przyszłości,

lub znając prawdę

tego, co cię czeka,

w poczuciu solidarności

zżytymi z sobą ludźmi

uchylając choćby rąbka jej

zaskoczysz

każdego człowieka.

I nie dziw się.

Bo widząc cię

czerstwym, zdrowym,

wiary nie dadzą

słowom twym

i we wszystko to,

co cię czeka.

Dopiero wtedy,

gdy zapowiadane cierpienie

przyjdzie na ciebie,

znajomości pękną,

jej więzy

rozerwane zostaną.

Tylko

prawdziwi przyjaciele

towarzyszyć ci będą

w twej biedzie.

Wspomnij na czas

Chrystusa męki.

Na apostołów grono.

Na ich reakcje,

zachowanie,

jak stchórzyło ich sporo.

Chrystus im wybaczy,

radość wleje

w ich zalęknione serca,

każdy Go zobaczy

gdy zmartwychwstanie.

- - - - -

Środa VII Tydzień Zwykły

Mk 9,38-40

Kto nie jest przeciwko nam, ten jest z nami

Radość ci sprawia

widok człowieka

dobro czyniącego.

Wtedy nie pytasz

w co wierzy?

Do jakiego?

kościoła należy,

Czy w opinii innych

uchodzi za wierzącego.

Bo doznane dobro,

od kogokolwiek

by pochodziło,

zawsze cieszy.

Wiesz na pewno,

że dobro czynić

może tylko

człowiek dobry.

Choć inni

będą się dziwić

jeśli wiedzieć będą,

że z kościołem

nie ma nic wspólnego.

On po prostu

jest człowiekiem

szlachetnym i mądrym.

Czynienie dobra

jest jego serca potrzebą.

Przez takie postępowanie,

u Boga zaskarbia sobie

miłosierne traktowanie.

- - - - -

Czwartek VII Tydzień Zwykły

Mk 9,41-50

Unikać okazji do grzechu

Zło widać,

zło słychać.

Zło powodem bólu,

cierpienia.

Zło przyczyną wojen,

zniszczeń,

ludzkich tragedii,

śmierci człowieka.

To też zyniącego zło

wcześniej czy później

kara czeka.

Choć czasem

z jej wymierzeniem

sędzia jakby zwlekał.

„Bóg nie rychliwy,

choć sprawiedliwy”

mówi przysłowie,

a człowiek o jej wielkości

czasem dopiero się dowie

u progu wieczności.

I może się zdziwisz,

że o wiecznej karze piekła

z ust samego Chrystusa słyszysz.

A że nie często słowo „piekło”

w twe ucho w pada w kościele,

myślałeś, że ogień tam wygasili

i ani śladu nawet po popiele.

- - - - -

Piątek VII Tydzień Zwykły

Mk 10,1-12

Nierozerwalność małżeństwa

Żyjący w małżeństwie

mógłby opisać

historię swej miłości,

swego zapoznania,

zauroczenia,

zakochania.

Zostawia to jednak

dla siebie,

by się nie zdradzać

z gorącego uczucia,

przeżyć,

doznań.

By nie wyjawiać

czegoś tak osobistego,

jak pragnień,

marzeń,

przeżyć zakochanego.

Przez to nie pobudzać

czyjejś fantazji,

do domysłów,

wzruszeń,

powstających w wyobraźni.

Żyjący w małżeństwie

wie,

że związek bywa

w niebezpieczeństwie,

wiele ma zagrożeń.

Ale nie daj Boże

i niech Bóg uchowa,

by przyczyną był ojciec, matka,

teść, teściowa.

- - - - -

Sobota VII Tydzień Zwykły

Mk 10,13-16

Jezus błogosławi dzieci

Marzeniem dziecka

być na rękach

mamy, taty,

na tę chwilę czeka.

Wtedy zadowolone,

bezpieczne,

uradowane,

uspokojone.

Tu czuje się najlepiej.

Bo ciepło

i wysoko.

Nie musi patrzeć

z dołu,

z góry widać

lepiej wszystko

i co najważniejsze,

do ust mamy

i jej piersi blisko.

W objęciach

chciałoby mieć

swe gniazdo,

swą kołyskę

przez dzień cały.

Mama czeka

aż zamknie oczy,

pomrukiwać zacznie.

W łóżeczko je włoży,

a sama

wreszcie może

przystąpić się pracy.

Co lubią dzieci,

na co czekają

Chrystus wiedział.

Brał je na ręce,

błogosławił,

patrzył

w ich czyste oczy,

niewinne serce.

Mamom

dał chwilę wytchnienia,

a dzieciom

radość sprawił.

Dzieci

w Chrystusa wpatrzone,

jako obcego

nie bały się.

Choć cukierków

nie rozdawał,

otrzymywały

coś więcej.

To zapamiętały.

Z tym poszły w życie.

W przyszłości

będę opowiadać

o tym innym.

Jak Chrystus

je przytulał,

a one czuły

jak bije Jego Boskie Serce.

Będą tacy, którzy uwierzą,

ale i inni, którzy temu wiary

nie będą dawać,

że można było siedzieć

u Boga na kolanach.

- - - - -

0 Comments

Posted on 17 Dec 2016 by jacek