|
24 Niedziela Zwykła A i dni po...
XXIV Niedziela Zwykła
A
Mt 18,21-35
Panie,
ile razy mam przebaczać?
Komuż
z nas?
nie
nadepną
na
nagniotek.
Kogo
z nas?
nie
potrącą,
nie
urażą,
nie
posądzą,
nie
obwinią,
nie
obrażą.
Powodów
do
gniewu
nie
brakuje,
a
doznane zło
sen
zakłóci,
apetyt
odbierze,
humor
zepsuje.
Człowiekowi
wierzącemu
Chrystus
nakazuje
stale
przebaczać.
Nie
dąsać się,
nie
gniewać,
nie
odpłacać.
A
powodem,
takiego
postępowania
to
prawda,
że
sam potrzebujesz Bożego
ustawicznego
wybaczania.
-
- - - -
24 Niedziela Zwykła A
Święto Podwyższenia
Krzyża Świętego
J 3,13-17
„…by świat został przez
Niego zbawiony…”
Ewangelista wyjaśnia,
dlaczego doszło do narodzenia,
męki śmierci i
zmartwychwstania Chrystusa,
aby każdy miał szansę
zbawienia.
- - - - -
Módlmy się :
Wszechmogący Boże,
Syn Twój posłuszny
Twojej woli
poniósł śmierć na
krzyżu,
aby wszyscy ludzie
zostali zbawieni,
spraw, abyśmy poznawszy
na ziemi
tajemnice odkupienia,
mogli otrzymać jej
owoce w niebie.
- - - - -
Spozieraj na krzyż
i patrz na Chrystusa
przybitego
ze świadomością, że to i twoje grzechy
były przyczyną Męki
Jego.
- - - - -
Poniedziałek XXIV
Tydzień Zwykły
Łk 7,1-10
Uzdrowienie
sługi setnika
Jeżeli
choroba
kogoś
z bliskich
nawiedzi,
chcesz
pomóc,
szukasz
lekarza.
Współczują
znajomi,
przyjaciele,
sąsiedzi
widząc
twe
zmartwienie
i
jak wielki ból ci to sprawia.
Jeżeli
choroba
zagrażająca
życiu
na
twego podwładnego
znienacka
spadnie,
a
ty zrobisz wszystko,
by
szukać
ratunku
dla niego,
to
mało powiedzieć
postępujesz
ładnie,
ale
dowodzisz tym
przywiązanie
ku niemu
i
prawdziwej
miłości
bliźniego.
Postępujesz
jak setnik
w
dzisiejszej Ewangelii.
Oby
dojrzał twą wiarę Bóg
i
w nagrodę za nią
chory
wstał zdrów.
-
- - - -
Wtorek XXIV Tydzień
Zwykły
Łk 7,11-17
Wskrzeszenie
młodzieńca z Nain
Śmierć
zbiera
swe
żniwo
bez
względu na wiek
swej
ofiary.
Nie
patrzy na łzy,
smutek,
samotność
kochającej
mamy.
Nie
jedna matka płacze,
żałobę
nosi,
przy
grobie przesiaduje.
Modlitwa
z
trudem im przychodzi.
Z
odejściem
dziecka
nie
może się pogodzić.
Zazdrości
matce
z Ewangelii,
która
o cud nie prosiła
a
Chrystus dojrzał
niosących
na marach
zmarłego
jej syna
idących
w
stronę cmentarza.
Zatrzymał
orszak
wziął
za rękę
zmarłego
chłopca
i
matce żywego oddał.
-
- - - -
Środa XXIV Tydzień
Zwykły
Łk 7,335
Duch
przekory
Za
życie
w
społeczności
płacisz
cenę.
Bliscy,
znajomi,
sąsiedzi,
nie
szczędzą ci
swej
opinii
dotyczącej
sposobu
bycia,
postępowania,
obyczajności.
Patrzą,
obserwują,
czasem
widzą,
częściej
bywa,
że
więcej się domyślają.
O
tym mówią,
plotkują,
prawdę
czy
nie prawdę
rozpowiadają.
Jeżeli
twe postępowanie
było
naganne,
niech
będzie dla ciebie
powodem
jego zaniechania.
Ale
jeżeli było poprawne,
nie
zaniechaj działania.
bo
czasem ludzie
robią
to z zazdrości,
dając
dowód
swej
nieuczciwości.
-
- - - -
Czwartek XXIV Tydzień
Zwykły
Łk 7,36-50
Odpuszczone
są jej liczne grzechy
Wiesz
czym
jest grzech
i
jak często twoim.
Wtedy
modlitwa,
nie
smakuje,
kościół
omijasz,
nawet
wejścia
Się
boisz.
To
jednak sumienie
spokoju
nie daje,
napominać
nie
przestaje.
I
jeżeli
posłuchasz,
zrobisz
co
ci radzi,
żałując
wyznasz
go,
Bóg
miłosierdzie
ci
okaże.
Odwagi
niech
ci dodaje
Maria
z Magdali.
-
- - - -
Piątek XXIV Tydzień
Zwykły
Łk 8,1-3
Niewiasty wspierają
Jezusa
Szczęściem,
radością
matki
jej
dziecko.
Obojętnie
w
jakim wieku,
a
szczególnie
gdy
niemowlęciem.
Gwiazdkę
z nieba
by
mu dała,
ptasim
mlekiem
nakarmiła
tak
je kocha,
pielęgnuje,
pieści,
bawi,
całuje,
o
nie zatroskana.
Jej
pragnieniem,
by
Bóg
nie
szczędził
swych
darów
i
łask.
By
dzieciak
rozwijał
się
i
rósł
i
odwdzięczyć się
kiedyś
jej mógł
za
miłość doznaną.
A
Dobry Bóg
w
życiu mu błogosławił.
-
- - - -
Sobota XXIV Tydzień
Zwykły
Łk 8,4-15
Przypowieść
o siewcy
Człowiek
wierzący
żyjący
w łasce
uświęcającej
ma
czyste
sumienie.
Bardziej
kocha
Boga
niż
się Go lęka.
Bo
z miłości
ku
Niemu
jest
wierny
Prawu
Bożemu,
zobowiązaniom
Chrztu
świętego,
z
miłosierną
miłością
bliźniego.
Skąd
o tym wie?
kto
go nauczył?
kto
sprawił?
że
swoje życie
opromienia
wiarą
i
jego kierunek
na
Boga nastawił?
Wierzący
rodzice
swym
nauczaniem
i
przykładem
chrześcijańskiego
życia
tę
cenną przysługę oddali
w
przekonaniu,
że
to jest ich zadaniem.
Ziarno
wiary pielęgnowali
i
plonu
się
doczekali.
-
- - - -
0 Comments
Posted on 17 Dec 2016 by jacek
|
Tytuł
|