mysli jacka furtiana - do slow Pana

Środa Popielcowa i dni po...

Środa Popielcowa C

Mt 6,1-6, 16-18

Choć wcale nie głośniej biją

w ten dzień kościelne dzwony,

to jednak będą pełniejsze

katedry, kaplice, kościoły.

Po brzegi się wypełnią

dziećmi, młodzieżą,

dorosłymi, starymi.

Ławki się zapełnią

nawet i tymi,

którzy nie zwykli

do wnętrza

kościoła wchodzić,

bo albo chcą

w słońcu się ogrzać,

albo się ochłodzić.

Dla duszpasterzy,

którzy o nich troskę mają

są owieczkami na wybiegu,

które źle czują się w szeregu.

Pomimo tego,

jakie o nich mają zdanie,

za parafian ich uważają.

W różnym stopniu są wierzącymi.

Katolikami niezrzeszonymi,

nieregularnymi,

od wielkiego dzwonu

praktykującymi.

Tymi, od nocą

odprawianej Pasterki,

spacerowiczów

w procesji Bożego Ciała,

ale Miłosiernemu Bogu chwała,

że jeszcze pamięć

o popiele im została.

W przeciwieństwie

do tej rzeszy,

nasze świątynie, kościoły

wypełnione będą

ludem Bożym.

Ludźmi szczerze wierzącymi.

Prawdziwie religijnymi.

Niedzielnymi,

codziennymi

bywalcami świątyni.

Ludźmi pobożnymi,

katolikami regularnymi.

I ta liczna rzesza

wszystkich tych,

którzy do Boga się przyznają,

choć różnie swój czas

jemu poświęcają,

w ten wyjątkowy dzień

jakby się skrzyknęła,

o Bogu sobie przypomniała.

Prawdą jest,

że o tym dniu pamięta

i w kościołach

miejsca zajmuje.

Najpierw w ławkach,

siedzące,

a większa część

i tak stać będzie musiała.

To, dlatego,

że to, Środa Popielcowa,

a w kościele

oprócz Bożego Słowa

i Eucharystii,

jeszcze coś

i tylko raz w roku,

obrzęd wyjątkowy

kapłani sprawują.

P o p i o ł e m sypkim,

szarym i smolistym

nie szczędząc go posypują

młode, leciwe,

owłosione, łyse,

i ogolone głowy.

By na nią stale zajętą

i umęczoną

codziennymi problemami,

wraz z innymi

pokornie klęczącymi

przyjąć troszeczkę

poświęconego popiołu.

Otworzyć jeszcze

swą książeczkę

i prosić o szczyptę

dla tych,

którzy przyjść nie mogli,

pozostali w domu.

Kalectwem,

chorobą złożeni,

wiekiem usprawiedliwieni

i dla swoich

ulubionych zwierzaczków,

pieska, kotka,

bo to domownicy,

a mury świątyni

im nie gościnne,

choć to stworzenia

Bogu ducha winne.

Każdy z nich

zadbany, milutki

i też trzeba im popiołu,

bo żywot ich

i psi i krótki.

W ten dzień

choć nie świąteczny,

jakże inny od innych,

wyjątkowy,

znajdujemy czas

i na nasze

różnie myślące głowy

pokornie pochylone,

przyjmujemy

tego popiołu troszeczkę

i poświęcamy czas

na obrzęd popielcowy

i modlitwę.

Przyjmując popiół,

symbol przemijania,

który ma przypomnieć

przyjmującym go

o krótkości trwania

ludzkiego życia,

jego czasu

rozsądnego wykorzystania,

którego Bóg

udzielił człowiekowi

celem zasługiwania

na wieczność,

by tam doszło do radosnego

z Bogiem,

kochającym Ojcem spotkania.

Czas karnawału minął.

Już skończony.

Minęły zapusty,

smak zjedzonych pączków

jeszcze w ustach,

minął czwartek tłusty.

Głowy popiołem posypane

i co dalej?

Przed tobą Wielki Post.

Jego czas,

czterdzieści dni.

Ten popiół

przyjęty przez ciebie,

ma mówić

i przypominać ci

prawdy, które znasz,

tylko, by o nich pomyśleć,

nad nimi się zastanowić,

znajdź proszę czas.

Nie mów,

że masz go mało.

Tego nie wiesz,

ile ci go jeszcze zostało,

bo on szybko płynie,

bezpowrotnie przemija.

A okres Wielkiego Postu

temu wszystkiemu,

ma sprzyjać i sprzyja.

A więc refleksji nad męką,

śmiercią Chrystusa,

który pozwolił się ukrzyżować,

by ciebie zbawić,

ale bez twego

osobistego zaangażowania

tego nie dokona

i nie może sprawić.

Daje ci okazję

do zastanowienia

w rekolekcjach wielkopostnych,

w Drodze Krzyżowej,

w Gorzkich Żalach,

by w Sakramencie Pojednania

szczerze wyznane

grzechy zgładzić.

Zachęca do modlitwy

prywatnej, zbiorowej.

Do postu, wyrzeczeń.

Ograniczenia zachcianek

kosztem rzeczy lubianych.

Do udzielenia wsparcia,

do jałmużny.

Podejmij te propozycje.

Z możliwości

i z okazji tych skorzystaj.

Zastanów się nad sobą

w swej życiowej bieganinie.

Zatrzymaj się,

przystań na chwilę

w trosce o siebie,

o swoją duszę

a Bóg Miłosierny

nie zostanie ci dłużnym.

Zrozum znak popiołu

Środy Popielcowej

ukazujący prawdę wiary

i przed tobą ją odsłania,

jak przeżyć mądrze

i z pożytkiem swe życie,

by cieszyć się

z Chrystusem Zmartwychwstałym,

swoim ku szczęściu

zmartwychwstaniem.

- - - - -

Na okres Wielkiego Postu

mam słowa pociechy.

Post, jałmużna i modlitwa

gładzi liczne grzechy.

- - - - -

Diabła wart post,

gdy człowiek

staje się nerwowy

i na drugich się złości.

- - - - -

Kto potrzebującemu użycza,

samemu Bogu pożycza.

- - - - -

Módl się

nie tylko świętych modlitwami,

ale swoim umysłem, swą duszą,

swym sercem i swoimi ustami.

- - - - -

Jeśli Wielki Post

będzie ci się dłużyć,

wspomnij, że może nigdy

już się nie powtórzyć.

- - - - -

Moje siostry

na czas Wielkiego postu

wszystkiego sobie odmawiają,

co podniebieniu przyjemność sprawia.

Śmiem twierdzić,

że nikt pod słońcem tak nie czeka,

jak one czekają

na Święta Zmartwychwstania.

- - - - -

Środa Popielcowa

Mt 6,1-6.16-18

Wielkopostny program

Czterdzieści dni przed nami

postu, jałmużny, modlitwy,

by rozmyślając o Męce Chrystusa

z okazji

do poprawy życia

skorzystali wszyscy.

- - - - -

Boże

daj nam

przez święty post,

zacząć okres pokuty

aby nasze wyrzeczenia

umocniły nas

do walki

ze złym duchem.

- - - - -

Czwartek po Popielcu

Łk 9,22-25

Pójście za Chrystusem

Chrystus swoim wyznawcom

nie łatwe rzeczy

ma do zaofiarowania.

Wzięcie swego krzyża,

pójścia za Nim

i Jego naśladowania.

- - - - -

Wszechmogący Boże,

uprzedzaj swoim natchnieniem

nasze czyny

i wspieraj je swoją łaską,

aby każde nasze działanie

od Ciebie brało początek

i w Tobie

znajdowało dopełnienie.

- - - - -

Piątek po Popielcu

Mt 9,14-15

Znaczenie Postu

Patrzący na życie wierzących,

być może też niektórzy by zapytali

dlaczego nie poszczą?

Czyżby aż Wielkiego Postu czekali?

- - - - -

Miłosierny Boże,

wspomagaj swoją łaską

rozpoczęte dzieła pokutne,

aby naszym

zewnętrznym wyrzeczeniom

towarzyszyła prawdziwa

odnowa ducha.

- - - - -

Sobota po Popielcu

Łk 5,27-32

Chrystus wśród grzeszników

Chrystus wyjaśnia posłannictwo,

które ma do spełnienia.

Wzywanie grzeszników

do nawrócenia.

- - - - -

Wszechmogący,

wieczny Boże,

wejrzyj łaskawie na naszą słabość

w walce z mocami ciemności,

i wyciągnij w naszej obronie

swą rękę Opatrzności.

- - - - -

0 Comments

Posted on 20 Dec 2016 by jacek