mysli jacka furtiana - do slow Pana

22 Niedziela Zwykła C i dni po...

22 Niedziela Zwykła C

Łk 14,1.7-14

„…oni Go śledzili.”

Okazałbyś

zapewne wzburzenie,

może gniew,

lub poleciałyby

gromkie słowa

na wieść,

że ktoś cię tropi,

śledzi, sprawdza,

podgląda.

Bo to nie tylko

nie takt,

niepożądane,

nie miłe,

powodem przykrości,

ale ten ktoś

wykazuje

całkowity brak

kultury,

podstawowych zasad

współżycia

w jakiejkolwiek społeczności.

Czułbyś się

mniej lub bardziej

urażony,

dotknięty,

że ktoś ze środowiska,

ze znajomych,

czy nawet bliskich

takimi metodami

się posługuje,

by czegoś

kompromitującego

o tobie się dowiedzieć.

Dobrze ci zrobi,

jako że życie

różne figle płata,

słuchając dzisiejszą

Ewangelię

zapamiętasz,

jak w takiej sytuacji

Chrystus postąpił,

jak z taktem,

z kulturą wyszedł

z zastawionej na siebie

pułapki.

A było to tak :

Chrystus został

zaproszony do domu

pewnego

przywódcy faryzeuszów,

aby w szabat

spożyć posiłek.

Tak zapraszający

jak inni faryzeusze,

którzy też jako zaproszeni

przybyli

Chrystusa śledzili.

Ich ucho

wyłapywało każde

Jego słowo,

oko każdy gest,

czyli w tym celu

Chrystus został zaproszony,

by Go na czymś

podchwycić,

jaśniej mówiąc

zapraszając Nauczyciela z Nazaretu

podstępu użyli.

Chrystus

o tym wiedział,

pomimo tego,

zaproszenie przyjął,

i stało się tak,

jak już bywało,

obronną ręka wyszedł.

z rzekomych opałów.

Goście,

wykład usłyszeli

o nie pchaniu się

na pierwsze miejsca,

o konieczności

poczekania,

by zająć to,

które zostanie wskazane

przez gospodarza.

I pan domu

naukę dostał,

kogo powinien zapraszać.

Nie tych,

którzy się zrewanżują,

ale ludzi biednych,

ułomnych, chromych,

niewidomych,

by ich uszczęśliwić,

a sobie zaskarbić nagrodę

przy zmartwychwstaniu

sprawiedliwych.

Zapewne,

wszystko to,

co Chrystus powiedział

apetytu

im nie dodało.

Skorzystać mogli

jednak wiele.

A nade wszystko

jak powinni znać

swe otoczenie,

mieć oczy

szeroko otwarte

i widzieć ludzi

potrzebujących

traktując ich z miłością,

spieszyć z pomocą

w imię wyznawanej

wiary w Boga

i szczycenia się

swą pobożnością.

Jak bardzo

powinni zabiegać

o wierność Bogu

we wszystkim,

a samym nie pchać się

do przodu,

by mieć szacunek,

poważanie,

by swą pozycją,

strojem,

zajmowanym miejscem

respekt budzić,

zaufanie.

Jezus

chce powiedzieć,

że tak jak na uczcie

to pan domu wyznacza

hierarchię

miejsc biesiadników,

tak w porządku

zbawienia

to Bóg powołuje,

nie ma potrzeby

samemu się przepychać

do przodu

w przekonaniu,

że jest się więcej wartym

niż inni pozostali.

I to Bóg

znając tajniki serc

może ustalić

komu należą się

pierwsze miejsca,

komu inne,

a kogo z uczty

trzeba za drzwi

wyrzucić.

- - - - -

Tych ludzi

na stanowiskach

w ludzkiej społeczności,

we Wspólnocie Kościoła

w skali kraju

to określone grono.

I marzy się

wszystkim nam,

by byli to ludzie prawi,

ludzie

dający przykład

poczucia moralności,

sprawiedliwości,

osobistej kultury,

świętości.

Marzy się nam

by te urzędy,

stanowiska, godności

otrzymywali

ludzie ze względu

na przymioty

ducha i umysłu,

a nie przez plecy

kogoś ze środowiska

ludzi u władzy.

Marzy się nam

by ludzie panujący,

nami rządzący,

kierujący,

nasi przywódcy,

zwierzchnicy,

pracodawcy,

przełożeni,

rodzice,

byli świadomi,

że kiedyś

ze swojego postępowania

sam Bóg

ich rozliczy.

- - - - - -

Oby sumienie było drogowskazem

wszystkim sprawujących władzę.

- - - - -

XXII Niedziela Zwykła C

Łk 14,1.7-14

Pokora

Tylko człowiek pokorny

do wykonania wszystkiego,

i nie chwalenia się z tego

jest zdolny.

- - - - -

Boże wszechświata,

od Ciebie pochodzi

wszelka doskonałość,

zaszczep w naszych sercach

miłość ku Tobie

i daj nam wzrost pobożności,

umocnij w nas wszystko,

co dobre,

i troskliwie strzeż tego,

co umocniłeś.

- - - - -

Poniedziałek XXII Tydzień zwykły

Łk 4,16-30

Jezus o sobie

Jezus z radością wrócił

do rodzinnego miasta.

Gdzie byli krewni, znajomi i matka.

Ale kiedy w świątyni

do siebie odniósł słowa proroka Izajasza

lud oburzony Go wyrzucił.

- - - - -

Boże wszechświata,

od Ciebie pochodzi

wszelka doskonałość,

zaszczep w naszych sercach

miłość ku Tobie

i daj nam wzrost pobożności,

umocnij w nas wszystko,

co dobre,

i troskliwie strzeż tego,

co umocniłeś.

- - - - -

Wtorek XXII Tydzień Zwykły

Łk 4,31-37

Cud znakiem zbawienia

Słuchacze podziwiali

nauczającego Chrystusa w synagodze,

a człowiek opanowany

przez ducha nieczystego

doznał cudu dzięki Jego mocy Bożej.

- - - - -

Boże wszechświata,

od Ciebie pochodzi

wszelka doskonałość,

zaszczep w naszych sercach

miłość ku Tobie

i daj nam wzrost pobożności,

umocnij w nas wszystko,

co dobre,

i troskliwie strzeż tego,

co umocniłeś.

- - - - -

Środa XXII Tydzień Zwykły

Łk 4,38-44

Uzdrowienia znakiem nadejścia Królestwa Bożego

Cudownym uzdrowieniem

teściowej Piotra

Chrystus rozpoczął w jego domu gościnę.

Słysząc o tym inni chorzy

na odzyskanie zdrowia

mieli nadzieję.

- - - - -

Boże wszechświata,

od Ciebie pochodzi

wszelka doskonałość,

zaszczep w naszych sercach

miłość ku Tobie

i daj nam wzrost pobożności,

umocnij w nas wszystko,

co dobre,

i troskliwie strzeż tego,

co umocniłeś.

- - - - -

Czwartek XXII Tydzień zwykły

Łk 5,1-11

Cudowny połów

Cudownym połowem zaowocowała wiara

w słowa Chrystusa by ponownie

sieci zarzucili.

Złowili tak wiele ryb,

że sami się dziwili.

- - - - -

Boże wszechświata,

od Ciebie pochodzi

wszelka doskonałość,

zaszczep w naszych sercach

miłość ku Tobie

i daj nam wzrost pobożności,

umocnij w nas wszystko,

co dobre,

i troskliwie strzeż tego,

co umocniłeś.

- - - - -

Piątek XXII Tydzień Zwykły

Łk 5,33-39

Autentyczny chrześcijanin

W Ewangelii którą Chrystus

przyniósł i głosił,

istotną sprawą jest z Nim zjednoczenie,

a nie ile kto będzie pościł.

- - - - -

Boże wszechświata,

od Ciebie pochodzi

wszelka doskonałość,

zaszczep w naszych sercach

miłość ku Tobie

i daj nam wzrost pobożności,

umocnij w nas wszystko,

co dobre,

i troskliwie strzeż tego,

co umocniłeś.

- - - - -

Sobota XXII Tydzień Zwykły

Łk 6,1-5

Wola Boża wyrażona w Prawie

Bóg swą wolę objawił w Prawie Bożym.

Nakazując dzień święty święcić

nie żąda byś chodził głodnym

chcąc mu być wiernym.

- - - - -

Boże wszechświata,

od Ciebie pochodzi

wszelka doskonałość,

zaszczep w naszych sercach

miłość ku Tobie

i daj nam wzrost pobożności,

umocnij w nas wszystko,

co dobre,

i troskliwie strzeż tego,

co umocniłeś.

- - - - -

0 Comments

Posted on 20 Dec 2016 by jacek