| Aktualności |
|---|
| Ewangelia |
|---|
| Rok A |
| Rok B |
| Rok C |
| Ewangelia aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy rok A |
| Aforyzmy rok B |
| Aforyzmy rok C |
|
Ewangeliczne sentencje
|
|---|
Uroczystości |
|---|
Święta |
|---|
Święci |
|---|
Fraszki |
|---|
| Aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy religijne |
| Aforyzmy z życia |
| Wiersze |
|---|
| Wiersze religijne |
| Wiersze z życia |
To i owo |
|---|
7 Niedziela Wielkanocna A i dni po...
7 Niedziela
Wielkanocna A
Uroczystość
Wniebowstąpienia Pańskiego
Mt 28, 16-20
„Idźcie więc i
nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu… uczcie je zachowywać
wszystko, co wam przykazałem.”
Chrystus
kończąc
ziemskie pielgrzymowanie
dokonawszy
wszystkiego,
co
konieczne by człowiek
mógł
się zbawić,
apostołom
daje polecenie
by
szli i nauczali
wszystkie
narody.
By
przez chrzest,
który
będą udzielali
byli
narzędziem w ręku Boga
pogłębiania
ich wiary,
a
przez apostołów nauczanie
wyznawcy
wykazali się
życiem
prawym
aby
osiągnąć zbawienie obiecane
wiernym
nauce Chrystusa
i
wytrwałym.
Apostołowie
życiem
swym ukazali,
że
zrozumieli swe posłannictwo
i
z niego dobrze się wywiązali.
- - - - -
7 Tydzień Wielkanocny – poniedziałek J 16, 29-33 „Oto nadchodzi godzina, a nawet już nadeszła, że się rozproszycie każdy w swoją stronę, a Mnie zostawicie samego.” Te słowa smutkiem tchnące powiedział Chrystus w Wieczerniku mając na myśli nadchodzące swoje cierpienia, rozproszenie apostołów i pozostawienie Go sobie samemu. Każdego z nich lęk o samego siebie był wielki, tak bardzo się bali, że chcieli pozostać nierozpoznani przez tych, którzy Chrystusa pojmali. Mamy im to za złe, bo okazali brak miłości i swą słabą wiarę. To przykre zdarzenie z życia apostołów niech Ci będzie ostrzeżeniem, że chcąc być w zgodzie z sumieniem trzeba zdobyć się na odwagę i stanąć po stronie słabszego, bezbronnego.
- - - - -
7 Tydzień Wielkanocny – wtorek J 17,1-11a „Ojcze…Ja Ciebie otoczyłem chwałą na ziemi przez to, że wypełniłem dzieło, które Mi dałeś do wykonania.” Święty Paweł wzywa wierzących aby wszystko czynili na chwałę Boga. Wyjaśniając trzeba przypomnieć, że człowiek przez chrzest wszczepiony w Chrystusa, należący do wspólnoty kościoła chwałę Bogu oddaje przez Jego poznanie, przez wypełnianie Jego woli zawartej w Przykazaniach. Chrystus do tego faktu się odwołuje. Mówiąc, że swego Ojca chwałą na ziemi otoczył bo wypełnił wszystko co Jemu polecił. Czyli ten oddaje Bogu chwałę, kto trwając w łasce Bożej
żyje Chrystusa nauczaniem.
- - - - -
7 Tydzień Wielkanocny – środa J 17,11b-19 „Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem.” Apostołom wybranym Chrystus zaufał. Sam ich powołał, nauczał, szkolił i polecił aby z Jego Ewangelią szli w świat budząc wiarę, głosząc miłość i dając nadzieję wiecznego zbawienia przez uwierzenie w Chrystusa jako Zbawiciela i przez życie zgodne z Jego nauczaniem było drogą wiodącą do nieba. Posłannictwo w realizacji trudne, wiele niebezpieczeństw czyha, dlatego modląc się za swych apostołów Chrystus prosi Ojca swego aby mieli w sobie Jego radość, uświęcił ich w prawdzie, by stanowili jedno i ustrzegł ich od złego.
- - - - -
7 Tydzień Wielkanocny – czwartek J 17,20-26 „Ojcze Święty, nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno…” Tę modlitwę o jedność wyznawców Chrystusa można odnieść do wierzących w Niego w różnych kościołach jako prawosławni, protestanci, anglikanie, aby po wiekach rozłamu doszło do zjednoczenia z katolikami pod przewodnictwem papieża. Aby to było możliwe potrzeba wprzód troski o jedność małżeńska, rodzinną, sąsiedzką, społeczną. To ona ma być przyczyną dobrego przykładu dla świata, to ona w tych społecznościach zachowywana innej wiary ludziom ukaże, jak jedność miłość wyzwala i ludzi ze sobą brata.
- - - - -
7 Tydzień Wielkanocny – piątek J 21,15-19 „Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł (Jezus do Szymona Piotra): „Paś owce moje.” Zanim Chrystus odejdzie do nieba po spełnieniu swego posłannictwa, powoła zwierzchnika w osobie Piotra apostoła, by założonym przez siebie Kościołem roztropnie i mądrze kierował, a wiernych należących do niego prowadził ku zbawieniu. Fundamentem Kościoła jest wiara w Chrystusa jako Zbawiciela, podstawowym prawem miłość ku Bogu i ku bliźniemu. I tak jak o nią pytał Chrystus Piotra przed powierzeniem mu steru Kościoła, tak po niej rozpoznaje swych uczniów, i o nią w Dzień Sądu każdego zapyta zanim otworzy mu bramę nieba.
- - - - -
7 Tydzień Wielkanocny – sobota J 21,20-25 „Piotr obróciwszy się zobaczył idącego za sobą ucznia, którego miłował Jezus… rzekł do Jezusa: „Panie a co z tym będzie?” Pomiędzy apostołami przez ich szczególne powołanie zaistniała więź przyjaźni, wzajemnej miłości. Byli dobrymi uczniami, bo przez trzyletnie słuchanie nauczania Chrystusa jeden o drugiego wyrażał troskę w poczuciu solidarności. Mistrza zdradę przez jednego spośród siebie przyjęli jako tragedię nieopanowanej chciwości. I od tej pory zrozumieli coś bardzo ważnego, jak ktoś przez brak pracy nad sobą w każdej społeczności paść może ofiarą więź jedności. Piotr jako zwierzchnik apostołów znając już swoją rolę wyznaczoną mu przez Pana chciał wiedzieć z ciekawości co czeka umiłowanego przez Mistrza najmłodszego ucznia Jana.
- - - - -
Uroczystość Zesłania Ducha Świętego A J 20,19-23 „Weźmijcie Ducha Świętego. Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane.” Duch Święty przez Chrystusa apostołom obiecany zostaje im dany, aby uzdrawiali relacje pomiędzy człowiekiem a Bogiem przez grzech, niewiarę, brak miłości zerwane. Duch Święty apostołów uzdalnia do jednania ludzi z Bogiem, bo tylko człowiek od grzechu wolny jest w stanie łaski uświęcającej, w przyjaźni z Bogiem, a każdy jego czyn jest zasługującym. Apostołowie wsparci mocą Ducha Świętego otrzymali władzę odpuszczania grzechów, by człowiek odkupiony przez mękę i śmierć Chrystusa dzięki Jego łasce mógł być zbawiony. - - - - -
- - - - -
7 Tydzień Wielkanocny – poniedziałek J 16, 29-33 „Oto nadchodzi godzina, a nawet już nadeszła, że się rozproszycie każdy w swoją stronę, a Mnie zostawicie samego.” Te słowa smutkiem tchnące powiedział Chrystus w Wieczerniku mając na myśli nadchodzące swoje cierpienia, rozproszenie apostołów i pozostawienie Go sobie samemu. Każdego z nich lęk o samego siebie był wielki, tak bardzo się bali, że chcieli pozostać nierozpoznani przez tych, którzy Chrystusa pojmali. Mamy im to za złe, bo okazali brak miłości i swą słabą wiarę. To przykre zdarzenie z życia apostołów niech Ci będzie ostrzeżeniem, że chcąc być w zgodzie z sumieniem trzeba zdobyć się na odwagę i stanąć po stronie słabszego, bezbronnego.
- - - - -
7 Tydzień Wielkanocny – wtorek J 17,1-11a „Ojcze…Ja Ciebie otoczyłem chwałą na ziemi przez to, że wypełniłem dzieło, które Mi dałeś do wykonania.” Święty Paweł wzywa wierzących aby wszystko czynili na chwałę Boga. Wyjaśniając trzeba przypomnieć, że człowiek przez chrzest wszczepiony w Chrystusa, należący do wspólnoty kościoła chwałę Bogu oddaje przez Jego poznanie, przez wypełnianie Jego woli zawartej w Przykazaniach. Chrystus do tego faktu się odwołuje. Mówiąc, że swego Ojca chwałą na ziemi otoczył bo wypełnił wszystko co Jemu polecił. Czyli ten oddaje Bogu chwałę, kto trwając w łasce Bożej
żyje Chrystusa nauczaniem.
- - - - -
7 Tydzień Wielkanocny – środa J 17,11b-19 „Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem.” Apostołom wybranym Chrystus zaufał. Sam ich powołał, nauczał, szkolił i polecił aby z Jego Ewangelią szli w świat budząc wiarę, głosząc miłość i dając nadzieję wiecznego zbawienia przez uwierzenie w Chrystusa jako Zbawiciela i przez życie zgodne z Jego nauczaniem było drogą wiodącą do nieba. Posłannictwo w realizacji trudne, wiele niebezpieczeństw czyha, dlatego modląc się za swych apostołów Chrystus prosi Ojca swego aby mieli w sobie Jego radość, uświęcił ich w prawdzie, by stanowili jedno i ustrzegł ich od złego.
- - - - -
7 Tydzień Wielkanocny – czwartek J 17,20-26 „Ojcze Święty, nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno…” Tę modlitwę o jedność wyznawców Chrystusa można odnieść do wierzących w Niego w różnych kościołach jako prawosławni, protestanci, anglikanie, aby po wiekach rozłamu doszło do zjednoczenia z katolikami pod przewodnictwem papieża. Aby to było możliwe potrzeba wprzód troski o jedność małżeńska, rodzinną, sąsiedzką, społeczną. To ona ma być przyczyną dobrego przykładu dla świata, to ona w tych społecznościach zachowywana innej wiary ludziom ukaże, jak jedność miłość wyzwala i ludzi ze sobą brata.
- - - - -
7 Tydzień Wielkanocny – piątek J 21,15-19 „Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł (Jezus do Szymona Piotra): „Paś owce moje.” Zanim Chrystus odejdzie do nieba po spełnieniu swego posłannictwa, powoła zwierzchnika w osobie Piotra apostoła, by założonym przez siebie Kościołem roztropnie i mądrze kierował, a wiernych należących do niego prowadził ku zbawieniu. Fundamentem Kościoła jest wiara w Chrystusa jako Zbawiciela, podstawowym prawem miłość ku Bogu i ku bliźniemu. I tak jak o nią pytał Chrystus Piotra przed powierzeniem mu steru Kościoła, tak po niej rozpoznaje swych uczniów, i o nią w Dzień Sądu każdego zapyta zanim otworzy mu bramę nieba.
- - - - -
7 Tydzień Wielkanocny – sobota J 21,20-25 „Piotr obróciwszy się zobaczył idącego za sobą ucznia, którego miłował Jezus… rzekł do Jezusa: „Panie a co z tym będzie?” Pomiędzy apostołami przez ich szczególne powołanie zaistniała więź przyjaźni, wzajemnej miłości. Byli dobrymi uczniami, bo przez trzyletnie słuchanie nauczania Chrystusa jeden o drugiego wyrażał troskę w poczuciu solidarności. Mistrza zdradę przez jednego spośród siebie przyjęli jako tragedię nieopanowanej chciwości. I od tej pory zrozumieli coś bardzo ważnego, jak ktoś przez brak pracy nad sobą w każdej społeczności paść może ofiarą więź jedności. Piotr jako zwierzchnik apostołów znając już swoją rolę wyznaczoną mu przez Pana chciał wiedzieć z ciekawości co czeka umiłowanego przez Mistrza najmłodszego ucznia Jana.
- - - - -
Uroczystość Zesłania Ducha Świętego A J 20,19-23 „Weźmijcie Ducha Świętego. Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane.” Duch Święty przez Chrystusa apostołom obiecany zostaje im dany, aby uzdrawiali relacje pomiędzy człowiekiem a Bogiem przez grzech, niewiarę, brak miłości zerwane. Duch Święty apostołów uzdalnia do jednania ludzi z Bogiem, bo tylko człowiek od grzechu wolny jest w stanie łaski uświęcającej, w przyjaźni z Bogiem, a każdy jego czyn jest zasługującym. Apostołowie wsparci mocą Ducha Świętego otrzymali władzę odpuszczania grzechów, by człowiek odkupiony przez mękę i śmierć Chrystusa dzięki Jego łasce mógł być zbawiony. - - - - -
0 Comments
Posted on 14 Dec 2016 by jacek
Content Management Powered by CuteNews
| Strona główna |
| Dodaj do ulubionych |
| KONTAKT |
| Ilość odwiedzin: 867384 |
| Ilość osób online: 5 |
| Logowanie |
| BLOG |