| Aktualności |
|---|
| Ewangelia |
|---|
| Rok A |
| Rok B |
| Rok C |
| Ewangelia aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy rok A |
| Aforyzmy rok B |
| Aforyzmy rok C |
|
Ewangeliczne sentencje
|
|---|
Uroczystości |
|---|
Święta |
|---|
Święci |
|---|
Fraszki |
|---|
| Aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy religijne |
| Aforyzmy z życia |
| Wiersze |
|---|
| Wiersze religijne |
| Wiersze z życia |
To i owo |
|---|
13 Niedziela Zwykła B i dni po...
XIII Niedziela Zwykła
B
Mk 5,21-43
„Dziewczynko, mówię ci wstań…”
Łzę z oka wyciska widok
umierającego.
Rozpacz towarzyszy
konającemu dziecku
z bezradności wobec
niego.
Nie poddał się jej
przełożony synagogi.
Słysząc o obecności
Chrystusa nad jeziorem
przybiegł do Niego,
„Upadł Mu
do nóg i prosił usilnie:
„Moja
córeczka dogorywa,
przyjdź i
połóż na nią ręce, aby ocalała i żyła.
Gdy on
jeszcze mówił, przyszli ludzie i donieśli:
„Twoja
córka umarła,
Czemu
jeszcze trudzisz nauczyciela?
Lecz
Jezus słysząc rzekł:
„Nie bój
się tylko wierz.”
Dla Chrystusa dziecko
nie umarło, a spało.
Pomimo płaczu,
zawodzenia
przy zmarłej
dziewczynce zgromadzonych,
Chrystus wziął ze sobą
jej matkę, ojca i
trzech apostołów,
„Ująwszy
dziewczynkę za rękę, rzekł do niej:
„Dziewczynko,
tobie mówię wstań.”
Wstała, chodziła.
Chrystus zakazał o
cudzie rozgłaszać,
A dziecku polecił dać
jeść.
Podziwiać wiarę
proszącego ojca
i litość Chrystusa wobec
rodziców zmarłego dziecka,
bo płaczu ich nie byłoby
końca.
Wieść o cudotwórcy
szybko się rozeszła.
- - - - -
Poniedziałek XIII Tydzień Zwykły Mt 8,18-22 „Nauczycielu, pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz.” Zapał mobilizuje człowieka do działania i wyrzeczeń. Pod warunkiem, że będzie trwałym, a nie chwilowym porywem nieprzemyślanym. Tak zachował się uczony w Piśmie. Widząc cuda dokonane przez Chrystusa dojrzał w Nim coś więcej, niż tylko Nauczyciela z Nazaretu. W porywie zapału wyznaje: „Nauczycielu, pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz.” Piękna postawa, ale Chrystus ocenił ją krytycznie. Bo jej powodem widok cudownych zdarzeń i złudzenie, że całe życie spędzi w niezwykłej atmosferze. Chrystus otwiera mu oczy mówiąc o swoim życiu tułaczym, które wymaga heroizmu i samozaparcia. „Lisy mają nory i ptaki gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł oprzeć.” Prawdopodobnie na tym skończył się zapał uczonego w Piśmie. Nie dostrzeżemy go w Chrystusa towarzystwie.
- - - - -
Wtorek XIII Tydzień Zwykły Mt 8,23-27 „Kimże On jest, że nawet wichry są Mu posłuszne.” Strach w obliczu katastrofy, zagrożenie życia powodem czynów, działań desperackich by tylko zażegnać nieszczęście. Z opałów wyjść cało i zdrów, a pozostaną w pamięci doznania i napawające lękiem groźne przeżycia. Na jeziorze Galilejskim nagle zerwał się wiatr, złowroga burza. Łodzią z apostołami i śpiącym Chrystusem miotała po falach. Na nic zdał się ster i usiłowanie wiosłowania. Wtedy apostołom przyszła myśl, by zbudzić śpiącego Chrystusa i wyrzucili z siebie prośbę rozpaczy: „Panie, ratuj giniemy.” A On im rzekł: „Czemu bojaźliwi jesteście małej wiary?” Chrystus wstał, wicher, jezioro uciszył „I nastała głęboka cisza.” A oni kimże On jest pytali.
- - - - -
Środa XIII Tydzień Zwykły Mt 8,28-34 „Czego chcesz od nas, Jezusie, Synu Boży?” Coraz głośniej o czarnej magii, kulcie szatana. Jak grzyby po deszczu powstają stowarzyszenia okultystyczne niosące zagrożenia i dla ludzi słabej wiary mogą okazać się bardzo niebezpieczne. Ktoś dotknięty bolączkami życia, wobec których staje bezsilnym szuka tam mocy i oparcia do przezwyciężenia własnej słabości i sił sobie przeciwnych. Ale i nie obce nam zjawisko odwrotne. Kiedy szatan upatruje sam sobie człowieka jako ofiarę i w nim się zadamawia robiąc z niego w swych rękach narzędzie potworne. Do najgorszych okropności popycha. Przez niego mówi i działa. Ilekroć razy na swej drodze spotka się z siłą sobie wrogą, jak w Ewangelii z Jezusem Chrystusem, a obecnie egzorcystą, „Czego chcesz od nas?” wykrzyczy, bo doskonale wie, że wyrok na siebie usłyszy.
- - - - -
Czwartek XIII Tydzień Zwykły Mt 9,1-8 „Wstań, weź swoje łoże i idź do domu.” Wrogiem człowieka choroba jakakolwiek by nie była, zawsze niesie cierpienie przez to tak dotkliwa. Walczy z nią ludzkość przez całe wieki. Poprzez chwilowe zwycięstwa i tak człowiekowi zamyka śmiercią powieki. Każdy jakiejś choroby nosi w sobie zalążek, który z czasem da znać o sobie i w otchłań cierpienia pogrąży. Sparaliżowanego, czterech ludzi na noszach przyniosło do Chrystusa jak kłoda na nich leżącego. Zdumiał się ich wiarą. Trud sobie zadali by mogli cieszyć się wraz chorym zdrowiem odzyskanym. Chrystus widzi przed sobą nieruchomego, ale też grzech w nim dostrzega i on interesuje Go więcej. „Ufaj synu, odpuszczają ci się twoje grzechy.” I na potwierdzenie, że ma władzę ich odpuszczania wypowiedział słowa zdrowie przywracające: „Wstań, weź swoje łoże i idź do domu.” Za zdrowie odzyskane, odpuszczenie grzechów dziękował Bogu.
- - - - -
Piątek XIII Tydzień Zwykły Mt 9,9-13 „Pójdź za Mną.” Znasz księży posługujących w parafii. Częściej z imienia niż z nazwiska i wiesz, że kiedyś ich przygoda z Chrystusem się zaczęła. Wiodła przez lata zapoznawania się z Nim, aż zaowocowała sakramentem kapłaństwa. Czyli wyglądała podobnie jak ta, celnika Lewiego z dzisiejszej Ewangelii, przed którym stanął Chrystus powiedział: „Pójdź za Mną” wnikliwie patrząc w niego. Posłuchał i wszystko zostawił. Z wdzięczności do swego domu zaprosił. Skrzyknął znajomych na przyjęcie, które w podzięce za powołanie do grona apostołów na cześć Chrystusa.urządził. Kapłan nowo wyświęcony ma Prymicje w swej parafii. Mszę Świętą i przyjęcie. Wręczą mu prezenty, złożą życzenia, zaśpiewają pięknie i niech zapewnią, że będą się modlić by żył święcie.
- - - - -
Sobota XIII Tydzień Zwykły Mt 9,14-17 „Dlaczego Twoi uczniowie nie poszczą?” Podejmujesz post w duchu pokuty za grzechy popełnione, w duchu wynagrodzenia za grzechy innych. Post może być częścią modlitwy wstawienniczej i dziękczynnej. W opanowaniu siebie pomóc może, jak i w postawie pokornej wobec Stwórcy, czyni bardziej podatnym na działanie Boże. Judaizm zobowiązywał swych wyznawców do wielu postów w ciągu roku. Rygorystycznie przestrzegał dwukrotnego każdego tygodnia czyniąc z niego sprawdzian wierności Bogu. Uczniowie Jana zapytali Chrystusa: „Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi uczniowie nie poszczą.? Dał Chrystus odpowiedź, której i tak nie zrozumieli. Bo najpierw musieliby uwierzyć, że jest Mesjaszem, i nie długo będą Go między sobą mieli. Wtedy będą pościć gdy On odejdzie. Bo post w Judaizmie był częścią modlitwy o przyjście Mesjasza, jako Wschodzące Słońce.
- - - - -
- - - - -
Poniedziałek XIII Tydzień Zwykły Mt 8,18-22 „Nauczycielu, pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz.” Zapał mobilizuje człowieka do działania i wyrzeczeń. Pod warunkiem, że będzie trwałym, a nie chwilowym porywem nieprzemyślanym. Tak zachował się uczony w Piśmie. Widząc cuda dokonane przez Chrystusa dojrzał w Nim coś więcej, niż tylko Nauczyciela z Nazaretu. W porywie zapału wyznaje: „Nauczycielu, pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz.” Piękna postawa, ale Chrystus ocenił ją krytycznie. Bo jej powodem widok cudownych zdarzeń i złudzenie, że całe życie spędzi w niezwykłej atmosferze. Chrystus otwiera mu oczy mówiąc o swoim życiu tułaczym, które wymaga heroizmu i samozaparcia. „Lisy mają nory i ptaki gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł oprzeć.” Prawdopodobnie na tym skończył się zapał uczonego w Piśmie. Nie dostrzeżemy go w Chrystusa towarzystwie.
- - - - -
Wtorek XIII Tydzień Zwykły Mt 8,23-27 „Kimże On jest, że nawet wichry są Mu posłuszne.” Strach w obliczu katastrofy, zagrożenie życia powodem czynów, działań desperackich by tylko zażegnać nieszczęście. Z opałów wyjść cało i zdrów, a pozostaną w pamięci doznania i napawające lękiem groźne przeżycia. Na jeziorze Galilejskim nagle zerwał się wiatr, złowroga burza. Łodzią z apostołami i śpiącym Chrystusem miotała po falach. Na nic zdał się ster i usiłowanie wiosłowania. Wtedy apostołom przyszła myśl, by zbudzić śpiącego Chrystusa i wyrzucili z siebie prośbę rozpaczy: „Panie, ratuj giniemy.” A On im rzekł: „Czemu bojaźliwi jesteście małej wiary?” Chrystus wstał, wicher, jezioro uciszył „I nastała głęboka cisza.” A oni kimże On jest pytali.
- - - - -
Środa XIII Tydzień Zwykły Mt 8,28-34 „Czego chcesz od nas, Jezusie, Synu Boży?” Coraz głośniej o czarnej magii, kulcie szatana. Jak grzyby po deszczu powstają stowarzyszenia okultystyczne niosące zagrożenia i dla ludzi słabej wiary mogą okazać się bardzo niebezpieczne. Ktoś dotknięty bolączkami życia, wobec których staje bezsilnym szuka tam mocy i oparcia do przezwyciężenia własnej słabości i sił sobie przeciwnych. Ale i nie obce nam zjawisko odwrotne. Kiedy szatan upatruje sam sobie człowieka jako ofiarę i w nim się zadamawia robiąc z niego w swych rękach narzędzie potworne. Do najgorszych okropności popycha. Przez niego mówi i działa. Ilekroć razy na swej drodze spotka się z siłą sobie wrogą, jak w Ewangelii z Jezusem Chrystusem, a obecnie egzorcystą, „Czego chcesz od nas?” wykrzyczy, bo doskonale wie, że wyrok na siebie usłyszy.
- - - - -
Czwartek XIII Tydzień Zwykły Mt 9,1-8 „Wstań, weź swoje łoże i idź do domu.” Wrogiem człowieka choroba jakakolwiek by nie była, zawsze niesie cierpienie przez to tak dotkliwa. Walczy z nią ludzkość przez całe wieki. Poprzez chwilowe zwycięstwa i tak człowiekowi zamyka śmiercią powieki. Każdy jakiejś choroby nosi w sobie zalążek, który z czasem da znać o sobie i w otchłań cierpienia pogrąży. Sparaliżowanego, czterech ludzi na noszach przyniosło do Chrystusa jak kłoda na nich leżącego. Zdumiał się ich wiarą. Trud sobie zadali by mogli cieszyć się wraz chorym zdrowiem odzyskanym. Chrystus widzi przed sobą nieruchomego, ale też grzech w nim dostrzega i on interesuje Go więcej. „Ufaj synu, odpuszczają ci się twoje grzechy.” I na potwierdzenie, że ma władzę ich odpuszczania wypowiedział słowa zdrowie przywracające: „Wstań, weź swoje łoże i idź do domu.” Za zdrowie odzyskane, odpuszczenie grzechów dziękował Bogu.
- - - - -
Piątek XIII Tydzień Zwykły Mt 9,9-13 „Pójdź za Mną.” Znasz księży posługujących w parafii. Częściej z imienia niż z nazwiska i wiesz, że kiedyś ich przygoda z Chrystusem się zaczęła. Wiodła przez lata zapoznawania się z Nim, aż zaowocowała sakramentem kapłaństwa. Czyli wyglądała podobnie jak ta, celnika Lewiego z dzisiejszej Ewangelii, przed którym stanął Chrystus powiedział: „Pójdź za Mną” wnikliwie patrząc w niego. Posłuchał i wszystko zostawił. Z wdzięczności do swego domu zaprosił. Skrzyknął znajomych na przyjęcie, które w podzięce za powołanie do grona apostołów na cześć Chrystusa.urządził. Kapłan nowo wyświęcony ma Prymicje w swej parafii. Mszę Świętą i przyjęcie. Wręczą mu prezenty, złożą życzenia, zaśpiewają pięknie i niech zapewnią, że będą się modlić by żył święcie.
- - - - -
Sobota XIII Tydzień Zwykły Mt 9,14-17 „Dlaczego Twoi uczniowie nie poszczą?” Podejmujesz post w duchu pokuty za grzechy popełnione, w duchu wynagrodzenia za grzechy innych. Post może być częścią modlitwy wstawienniczej i dziękczynnej. W opanowaniu siebie pomóc może, jak i w postawie pokornej wobec Stwórcy, czyni bardziej podatnym na działanie Boże. Judaizm zobowiązywał swych wyznawców do wielu postów w ciągu roku. Rygorystycznie przestrzegał dwukrotnego każdego tygodnia czyniąc z niego sprawdzian wierności Bogu. Uczniowie Jana zapytali Chrystusa: „Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi uczniowie nie poszczą.? Dał Chrystus odpowiedź, której i tak nie zrozumieli. Bo najpierw musieliby uwierzyć, że jest Mesjaszem, i nie długo będą Go między sobą mieli. Wtedy będą pościć gdy On odejdzie. Bo post w Judaizmie był częścią modlitwy o przyjście Mesjasza, jako Wschodzące Słońce.
- - - - -
0 Comments
Posted on 13 Dec 2016 by jacek
Content Management Powered by CuteNews
| Strona główna |
| Dodaj do ulubionych |
| KONTAKT |
| Ilość odwiedzin: 869659 |
| Ilość osób online: 6 |
| Logowanie |
| BLOG |