| Aktualności |
|---|
| Ewangelia |
|---|
| Rok A |
| Rok B |
| Rok C |
| Ewangelia aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy rok A |
| Aforyzmy rok B |
| Aforyzmy rok C |
|
Ewangeliczne sentencje
|
|---|
Uroczystości |
|---|
Święta |
|---|
Święci |
|---|
Fraszki |
|---|
| Aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy religijne |
| Aforyzmy z życia |
| Wiersze |
|---|
| Wiersze religijne |
| Wiersze z życia |
To i owo |
|---|
15 Niedziela Zwykła B i dni po...
XV Niedziela Zwykła B
Mk 6,7-13
„Jezus przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać”
Prawdę o Chrystusie
Jego uczniowie nam
przekazali.
Powołani przez samego
Chrystusa
i z tą misją zostali
do innych posłani by
ci,
którzy uwierzą w Niego,
przez chrzest święty z
Nim złączeni
mieli nadzieję zbawienia
wiecznego.
I w trosce
o skuteczność ich
posłannictwa
obdarzy ich Duchem
Świętym,
by czuwał nad
autentycznością
i było pełne mocy
Bożej.
Posyłając ich zaznaczy
by nie polegali
na środkach ludzkich.
„Przykazał
im, żeby nic z sobą nie brali,
ani
chleba, ani torby, ani pieniędzy…”
Bo nie od nich
zależy
skuteczne
przepowiadanie,
a od działania łaski
Bożej.
Radzi by się nie
przejmowali
jeżeli ich głoszenie
okaże się czasem daremne.
Mają głosić, takie ich
zadanie,
a resztę Bogu zostawić.
Dziś kapłani głoszą Ewangelię
też spośród wielu
innych wybrani.
Zadanie ich identyczne,
a życie ukazuje jak są
słuchani.
- - - - -
Poniedziałek XV Tydzień Zwykły Mt 10,34-11,1 „Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz.” Może cię zaskoczyć ten tekst. Sięgnij pamięcią nieco wstecz do opisu ofiarowania Dzieciątka Jezus w Świątyni Jerozolimskiej, kiedy starzec Symeon biorąc od Matki Najświętszej małego Jezusa na swe ręce wypowiedział prorocze słowa, że Chrystus znakiem będzie, któremu będą się sprzeciwiać. A to przez głoszone zasady, by człowiek oprócz swych codziennych potrzeb, kariery, powodzenia, pełnego portfela, widział jeszcze coś więcej. Obok postaci Chrystusa nie można przejść obojętnie. Przypatrz się dziejom kościoła. Dostrzegasz świętych wyznawców, ale i rzesze męczenników, którzy w nienawistnych Bogu ludziach znaleźli swych oprawców. A dzieje się tak, bo Chrystus wkracza w sprawy dla człowieka najważniejsze dotyczące celu jak i programu życia. I to staje się powodem różnicy zdań, konfliktów, tak w rodzinie, jak i w społeczeństwie. Wierzyć, nie wierzyć w Boga. Zachować lub zlekceważyć Jego Prawo. Być dzieckiem, albo wrogiem Kościoła.
- - - - -
Wtorek XV Tydzień Zwykły Mt 11,20-24 „Biada tobie, Betsaido…” Zmarnowana szansa sprawia niesmak, daje powód do niezadowolenia. Bo być może, była tylko ta jedna i by się powtórzyła raczej nikła nadzieja. Tak postąpili Chrystusowi współcześni, którzy spotkali Chrystusa osobiście i doznali tak wielu cudów. To jednak w Chrystusa jako Syna Bożego nie uwierzyli. Niestety zaprzepaścili dane im możliwości. Dlatego Chrystus z bólem serca powie: „Biada tobie, Korozain, Betsaido biada tobie. Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno w worze i popiele by się nawróciły.” To słowa ostrzeżenia, a dotyczą wszystkich tych, którzy Chrystusa w życiu spotkali. To jednak zasady przez Niego głoszone za trudne się im wydawały i ku własnemu nieszczęściu, i to wiecznemu zignorowali.
- - - - -
Środa XV Tydzień Zwykły Mt 11,25-27 „Wysławiam Cię,… że te rzeczy objawiłeś prostaczkom.” Jeżeli znasz historię objawień: w Lourdes, w Fatimie, w La Salette, to zapewne zrodziło się pytanie dlaczego? tymi wybrańcami nie byli ludzie wykształceni, z mądrości znani i cenieni, a proste wiejskie dzieci? Dlaczego Bóg? jako narzędzie swego orędzia powołuje nikomu nieznanych zakonników, zakonnice, w klasztorach ukrytych, jak i świeckich ludzi przeciętnych zawodów. Dlaczego? Chrystus swych dwunastu apostołów wybrał w większości spośród rybaków? Ludzi prostych, niewykształconych wieśniaków. Odpowiedzią na te pytania będzie stwierdzenie, że Bogu proponującym komuś siebie, a więc swą szczególną łaskę potrzebne jest jako odpowiedź ze strony człowieka całkowite zawierzenie. A ono o wiele łatwiej przychodzi tylko temu, który w swej prostocie ducha nie wnikając w przyczyny swego wybrania całym sercem Bogu zaufał.
- - - - -
Czwartek XV Tydzień Zwykły Mt 11, 28-30 „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i…” Nie obce ci zmęczenie spowodowane pracą, obowiązkami. Znużenie ustawicznym pośpiechem, by wszystko było na czasie. Zapewne o takich myślał Chrystus mówiąc: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.” Te słowa są balsamem, pocieszeniem, że mają gdzie i do kogo iść ludzie zagonieni, obciążeni odpowiedzialnością po słowa otuchy, nadziei. Chrystus równocześnie zachęca: „Uczcie się ode Mnie, bo jestem łagodny i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych.” Czyni to, dlatego by wykazać, że człowiek pokorny, nie ma ciężaru własnego niezadowolenia. Cieszy się z tego, co ma, bez żalów i pretensji za brak uznania, słowa podzięki, dostrzeżenia.
- - - - -
Piątek XV Tydzień Zwykły Mt 12,1-8 „Uczniowie Jego, będąc głodni zaczęli zrywać kłosy…” Prawdą jest, że w dzień święty, w niedzielę, w uroczystość, w święto, człowiek wierzący oddaje cześć Bogu przez uczestnictwo we Mszy świętej. Ale też prawdą jest, że ma odpocząć, czyli powstrzymać się od ciężkiej i zarobkowej pracy. Tak postępując jest wierny Przykazaniom Bożym. Doświadczenie jednak mówi, by życie społeczeństwa funkcjonowało poprawnie muszą być różne prace wykonane w trosce o jego dobro roztropnością podyktowane. Więc nie myśl, że okażesz się pobożnym widząc w dni święte z konieczności zatrudnionych i tym byłbyś zgorszony. Bo stałbyś się podobnym do faryzeuszów z dzisiejszej Ewangelii, którzy widzieli uczniów Chrystusa w szabat zrywających kłosy nie biorąc pod uwagę, że są głodni.
- - - - -
Sobota XV Tydzień Zwykły Mt 12,14-21 „Faryzeusze odbyli naradę przeciw Jezusowi…” Nie myśl, że wokół siebie masz samych przyjaciół, sprzyjających ci ludzi, którzy wszystkiemu przyklasną, a z tego, co robisz i mówisz będą zadowoleni. Nie możesz się łudzić, potrzebny realizm życiowy skłaniający do czujności, z której strony? od kogo? braku życzliwości, zrozumienia, wrogości, możesz się spodziewać. A jak w takiej sytuacji się zachować? Chrystus przykład daje. „Faryzeusze wyszli i odbyli naradę przeciw Niemu, w jaki sposób Go zgładzić. Gdy dowiedział się o tym, oddalił się stamtąd.” To dopiero początek publicznej działalności, a już chmury poczęły się gromadzić. Idących za Nim chorych uzdrowił i prosi by Go nie ujawniać. Przyjdzie czas inaczej będzie postępował. I bicz skręci, sprzedających ze świątyni wyrzuci, bankierom stoły powywraca i Faryzeuszom w oczy powie wielokrotne „Biada” - - - - -
- - - - -
Poniedziałek XV Tydzień Zwykły Mt 10,34-11,1 „Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz.” Może cię zaskoczyć ten tekst. Sięgnij pamięcią nieco wstecz do opisu ofiarowania Dzieciątka Jezus w Świątyni Jerozolimskiej, kiedy starzec Symeon biorąc od Matki Najświętszej małego Jezusa na swe ręce wypowiedział prorocze słowa, że Chrystus znakiem będzie, któremu będą się sprzeciwiać. A to przez głoszone zasady, by człowiek oprócz swych codziennych potrzeb, kariery, powodzenia, pełnego portfela, widział jeszcze coś więcej. Obok postaci Chrystusa nie można przejść obojętnie. Przypatrz się dziejom kościoła. Dostrzegasz świętych wyznawców, ale i rzesze męczenników, którzy w nienawistnych Bogu ludziach znaleźli swych oprawców. A dzieje się tak, bo Chrystus wkracza w sprawy dla człowieka najważniejsze dotyczące celu jak i programu życia. I to staje się powodem różnicy zdań, konfliktów, tak w rodzinie, jak i w społeczeństwie. Wierzyć, nie wierzyć w Boga. Zachować lub zlekceważyć Jego Prawo. Być dzieckiem, albo wrogiem Kościoła.
- - - - -
Wtorek XV Tydzień Zwykły Mt 11,20-24 „Biada tobie, Betsaido…” Zmarnowana szansa sprawia niesmak, daje powód do niezadowolenia. Bo być może, była tylko ta jedna i by się powtórzyła raczej nikła nadzieja. Tak postąpili Chrystusowi współcześni, którzy spotkali Chrystusa osobiście i doznali tak wielu cudów. To jednak w Chrystusa jako Syna Bożego nie uwierzyli. Niestety zaprzepaścili dane im możliwości. Dlatego Chrystus z bólem serca powie: „Biada tobie, Korozain, Betsaido biada tobie. Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno w worze i popiele by się nawróciły.” To słowa ostrzeżenia, a dotyczą wszystkich tych, którzy Chrystusa w życiu spotkali. To jednak zasady przez Niego głoszone za trudne się im wydawały i ku własnemu nieszczęściu, i to wiecznemu zignorowali.
- - - - -
Środa XV Tydzień Zwykły Mt 11,25-27 „Wysławiam Cię,… że te rzeczy objawiłeś prostaczkom.” Jeżeli znasz historię objawień: w Lourdes, w Fatimie, w La Salette, to zapewne zrodziło się pytanie dlaczego? tymi wybrańcami nie byli ludzie wykształceni, z mądrości znani i cenieni, a proste wiejskie dzieci? Dlaczego Bóg? jako narzędzie swego orędzia powołuje nikomu nieznanych zakonników, zakonnice, w klasztorach ukrytych, jak i świeckich ludzi przeciętnych zawodów. Dlaczego? Chrystus swych dwunastu apostołów wybrał w większości spośród rybaków? Ludzi prostych, niewykształconych wieśniaków. Odpowiedzią na te pytania będzie stwierdzenie, że Bogu proponującym komuś siebie, a więc swą szczególną łaskę potrzebne jest jako odpowiedź ze strony człowieka całkowite zawierzenie. A ono o wiele łatwiej przychodzi tylko temu, który w swej prostocie ducha nie wnikając w przyczyny swego wybrania całym sercem Bogu zaufał.
- - - - -
Czwartek XV Tydzień Zwykły Mt 11, 28-30 „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i…” Nie obce ci zmęczenie spowodowane pracą, obowiązkami. Znużenie ustawicznym pośpiechem, by wszystko było na czasie. Zapewne o takich myślał Chrystus mówiąc: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.” Te słowa są balsamem, pocieszeniem, że mają gdzie i do kogo iść ludzie zagonieni, obciążeni odpowiedzialnością po słowa otuchy, nadziei. Chrystus równocześnie zachęca: „Uczcie się ode Mnie, bo jestem łagodny i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych.” Czyni to, dlatego by wykazać, że człowiek pokorny, nie ma ciężaru własnego niezadowolenia. Cieszy się z tego, co ma, bez żalów i pretensji za brak uznania, słowa podzięki, dostrzeżenia.
- - - - -
Piątek XV Tydzień Zwykły Mt 12,1-8 „Uczniowie Jego, będąc głodni zaczęli zrywać kłosy…” Prawdą jest, że w dzień święty, w niedzielę, w uroczystość, w święto, człowiek wierzący oddaje cześć Bogu przez uczestnictwo we Mszy świętej. Ale też prawdą jest, że ma odpocząć, czyli powstrzymać się od ciężkiej i zarobkowej pracy. Tak postępując jest wierny Przykazaniom Bożym. Doświadczenie jednak mówi, by życie społeczeństwa funkcjonowało poprawnie muszą być różne prace wykonane w trosce o jego dobro roztropnością podyktowane. Więc nie myśl, że okażesz się pobożnym widząc w dni święte z konieczności zatrudnionych i tym byłbyś zgorszony. Bo stałbyś się podobnym do faryzeuszów z dzisiejszej Ewangelii, którzy widzieli uczniów Chrystusa w szabat zrywających kłosy nie biorąc pod uwagę, że są głodni.
- - - - -
Sobota XV Tydzień Zwykły Mt 12,14-21 „Faryzeusze odbyli naradę przeciw Jezusowi…” Nie myśl, że wokół siebie masz samych przyjaciół, sprzyjających ci ludzi, którzy wszystkiemu przyklasną, a z tego, co robisz i mówisz będą zadowoleni. Nie możesz się łudzić, potrzebny realizm życiowy skłaniający do czujności, z której strony? od kogo? braku życzliwości, zrozumienia, wrogości, możesz się spodziewać. A jak w takiej sytuacji się zachować? Chrystus przykład daje. „Faryzeusze wyszli i odbyli naradę przeciw Niemu, w jaki sposób Go zgładzić. Gdy dowiedział się o tym, oddalił się stamtąd.” To dopiero początek publicznej działalności, a już chmury poczęły się gromadzić. Idących za Nim chorych uzdrowił i prosi by Go nie ujawniać. Przyjdzie czas inaczej będzie postępował. I bicz skręci, sprzedających ze świątyni wyrzuci, bankierom stoły powywraca i Faryzeuszom w oczy powie wielokrotne „Biada” - - - - -
0 Comments
Posted on 13 Dec 2016 by jacek
Content Management Powered by CuteNews
| Strona główna |
| Dodaj do ulubionych |
| KONTAKT |
| Ilość odwiedzin: 872589 |
| Ilość osób online: 7 |
| Logowanie |
| BLOG |