| Aktualności |
|---|
| Ewangelia |
|---|
| Rok A |
| Rok B |
| Rok C |
| Ewangelia aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy rok A |
| Aforyzmy rok B |
| Aforyzmy rok C |
|
Ewangeliczne sentencje
|
|---|
Uroczystości |
|---|
Święta |
|---|
Święci |
|---|
Fraszki |
|---|
| Aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy religijne |
| Aforyzmy z życia |
| Wiersze |
|---|
| Wiersze religijne |
| Wiersze z życia |
To i owo |
|---|
29 Niedziela Zwykła B i dni po...
XXIX Niedziela Zwykła
B
Mk 10,35-45
„Nie wiecie, o co prosicie.”
Człowiek wierzący
przez swą wierność
Przykazaniom Bożym
chce za wszelką cenę,
zgodnie z nauką
Chrystusa
osiągnąć szczęście
wieczne.
Apostoł Chrystusa
przez wierność swemu
posłannictwu
spalając się w posłudze
ludowi Bożemu,
ufa w swe zbawienie i
marzy
o jakiejś specjalnej
nagrodzie w niebie.
Tę kapłańską nadzieję
wyrazili dwaj
apostołowie,
Jakub i Jan wobec
Chrystusa.
„Nauczycielu,
chcemy, żebyś nam uczynił to,
o co Cię
poprosimy.
Użycz
nam, żebyśmy w Twojej chwale siedzieli
jeden po
prawej,
drugi po
lewej Twej stronie.”
Okazuje się,
że za dużo chcieli.
Chrystus wyjaśniając
powie,
że fakt ich powołania o
tym nie decyduje.
„Dostanie
się ono tym,
dla
których zostało przygotowane.”
To wskazuje jak
osiągnąć?
to szczególne miejsce w
niebie.
Musi być trudem i pracą
wysługiwane.
- - - - -
Poniedziałek XXIX Tydzień Zwykły Łk 12,13-21 „Uważajcie, strzeżcie się wszelkiej chciwości.” Pokusą nękającą człowieka jest chęć posiadania rzeczy i dóbr jak najwięcej nie zawsze koniecznych do życia i jego funkcjonowania. Kusiciel może się wykazać plejadą zwiedzionych bogactwem za wszelką cenę. I potem taki człowiek własnym majątkiem zachłyśnięty, tak każdego innego ocenia. Dostrzegając nie to, kim jest? lecz co? i jak wiele posiada mienia. Dla innych skąpiec i sknera. Pazerność sercem zawładnęła. Chciwość opanowała. Chrystus widząc w niej przeszkodę zbawienia uczniom swym mówi: „Uważajcie, strzeżcie się wszelkiej chciwości.” Bo ona może być przyczyną zguby. Dlatego wiele uwagi poświęca temu grzechowi i wyjaśnia w przypowieści. Ukazuje w niej człowieka bogatego, który wykorzystując swą zamożność chce użyć jak najwięcej nawet nie przypuszczając, że w nadchodzącą noc skończy się radość jego śmiercią.
- - - - -
Wtorek XXIX Tydzień Zwykły Łk 12,35-38 „Szczęśliwi, których Pan zastanie czuwających.” Roztropność sługi nakazuje mu czujność na powrót swego pana bez względu na porę dnia, zawsze będzie gotowy nie bacząc na długość oczekiwania. Tak Chrystus od uczniów i swych wyznawców się domaga ustawicznej gotowości na Jego ponowne przyjście, by wziąć za rękę sługę wiernego sobie i przeprowadzić przez próg śmierci ku szczęśliwej wieczności. Tę gotowość nagrodzić obiecuje z rolami się zamieniając. Sługi przy stole posadzi, sam będzie usługiwał by w ten sposób okazać, jak docenia czujność tych, którzy czekając są przygotowani. Przypowieścią Chrystus wyjaśnia, że człowiek pragnący zbawienia ma tak żyć, by każdego dnia być gotowym na moment powtórnego przyjścia Chrystusa Pana.
- - - - -
Środa XXIX Tydzień Zwykły Łk 12,39-48 „Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie.” O dochodzących do wysokich stanowisk zwykło się mówić: „Ludzie władzy.” Niektórym nawet z tym do twarzy. O nie jednym zaś krąży złośliwe porzekadło: „Ale nam wpadło dziwadło.” Chrystus do rządzących mówi: „Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie” i wymienia przymioty, o które chodzi: wierność swemu panu, roztropność, pracowitość, świadomość odpowiedzialności. Ostrzega, by mieć się na baczności, bo despotyzm, tyranizowanie podwładnych, bogacenie się i używanie, nie umknie sprawiedliwości. Takie wobec władzę sprawujących Chrystus stawia wymagania. Mając ich, co ci umysł i serce podpowiada? I posłuchaj jeszcze głośno i szeptem mówiących z lewa i prawa, a będziesz miał obraz jak rozumieją słowa Pana.
- - - - -
Czwartek XXIX Tydzień Zwykły Łk 12,49-53 „Przyszedłem ogień rzucić na ziemię.” Byli w przeszłości, są obecnie ludzie z tak wielkim poświęceniem i zapałem głoszący Chrystusa, podejmujący przeróżne dzieła, że patrzący na nich z podziwem mówią: „Szaleńcy Boży.” I nie może ich zabraknąć w przyszłości. To oni podejmują ogień rzucony na ziemię. Prawdę o Bogu Ojcu miłującym i miłosiernym. O Jego wielkiej miłości wszystkich ogarniającej. O miłości przebaczającej upadłym, a żałującym. Prawdę o Chrystusie Synu Bożym Odkupicielu człowieka. O Jego miłości miłosiernej wobec biednych, głodnych, cierpiących. Chrystus troskę o nich powierzył wierzącym by modlitwą wypraszali ten ogień podejmujących i poszli z nim w świat jak z pochodnią płonącą. A nam gorąco prosić Boga by pośród nich byli i z pośród nas.
- - - - -
Piątek XXIX Tydzień Zwykły Łk 12,54-59 „…umiecie rozpoznawać wygląd ziemi i nieba…” Widząc zachmurzone niebo deszczu się spodziewamy. Nie trzeba być meteorologiem by mieć takie przypuszczenia. Wykazujemy się znajomością odczytywania znaków natury, choć inne wyjątkowe zdarzenia dziejące się wokół nas mijają bez refleksji, bez najmniejszego nad nimi zastanowienia. Chrystus widząc obojętność wobec znaków czasu zarzuca swym słuchaczom nieumiejętność ich rozumienia. „Obłudnicy, umiecie rozpoznawać wygląd ziemi i nieba, a jakże obecnego czasu nie rozpoznajecie?” Nie pozostawi ich bez objaśnienia jak powinni umieć? odszukiwać ze zdarzeń właściwego znaczenia. Gdy poróżnieni ze sobą chcą szukać sprawiedliwości w sądzie, to zanim dojdą do niego, zanim osąd się odbędzie, ten czas jest tym znakiem, z którego powinni skorzystać i wyciągnąć wnioski dla siebie. Każdemu potrzeba takiej poprawności wyjaśnienia rozlicznych zdarzeń, które powinny skłonić do nawrócenia.
- - - - -
Sobota XXIX Tydzień Zwykły Łk 13,1-9 „…jeśli się nie nawrócicie, wszyscy… zginiecie.” Często po naszych kościołach podczas sprawowania Eucharystii w modlitwie wiernych, a jeszcze częściej w czasie adoracji Najświętszego Sakramentu ktoś na głos podaje intencję ze łzami w oczach, jako prośbę do Miłosiernego Boga o nawrócenie kogoś bliskiego żyjącego w nałogach. O pojednanie z Bogiem, o uwolnienie się od zła, o powrót do kościoła. Te i podobne im prośby roznoszone są po klasztorach żeńskich i męskich, po domach zakonnych z tą wielka nadzieją, że ludzie Bogu poświęceni szybciej uprosić łaski mogą. Słuchający tych próśb, modlący się w podanych intencjach rozumieją motyw proszących. Sami starając się żyć w przyjaźni z Bogiem przyjmują słowa Chrystusa jako ostrzeżenie. „… jeśli się nie nawrócicie, wszyscy zginiecie.” I stąd ta troska. Prośby o wstawiennictwo innych by błądzącemu wyprosić nawrócenie.
- - - - -
- - - - -
Poniedziałek XXIX Tydzień Zwykły Łk 12,13-21 „Uważajcie, strzeżcie się wszelkiej chciwości.” Pokusą nękającą człowieka jest chęć posiadania rzeczy i dóbr jak najwięcej nie zawsze koniecznych do życia i jego funkcjonowania. Kusiciel może się wykazać plejadą zwiedzionych bogactwem za wszelką cenę. I potem taki człowiek własnym majątkiem zachłyśnięty, tak każdego innego ocenia. Dostrzegając nie to, kim jest? lecz co? i jak wiele posiada mienia. Dla innych skąpiec i sknera. Pazerność sercem zawładnęła. Chciwość opanowała. Chrystus widząc w niej przeszkodę zbawienia uczniom swym mówi: „Uważajcie, strzeżcie się wszelkiej chciwości.” Bo ona może być przyczyną zguby. Dlatego wiele uwagi poświęca temu grzechowi i wyjaśnia w przypowieści. Ukazuje w niej człowieka bogatego, który wykorzystując swą zamożność chce użyć jak najwięcej nawet nie przypuszczając, że w nadchodzącą noc skończy się radość jego śmiercią.
- - - - -
Wtorek XXIX Tydzień Zwykły Łk 12,35-38 „Szczęśliwi, których Pan zastanie czuwających.” Roztropność sługi nakazuje mu czujność na powrót swego pana bez względu na porę dnia, zawsze będzie gotowy nie bacząc na długość oczekiwania. Tak Chrystus od uczniów i swych wyznawców się domaga ustawicznej gotowości na Jego ponowne przyjście, by wziąć za rękę sługę wiernego sobie i przeprowadzić przez próg śmierci ku szczęśliwej wieczności. Tę gotowość nagrodzić obiecuje z rolami się zamieniając. Sługi przy stole posadzi, sam będzie usługiwał by w ten sposób okazać, jak docenia czujność tych, którzy czekając są przygotowani. Przypowieścią Chrystus wyjaśnia, że człowiek pragnący zbawienia ma tak żyć, by każdego dnia być gotowym na moment powtórnego przyjścia Chrystusa Pana.
- - - - -
Środa XXIX Tydzień Zwykły Łk 12,39-48 „Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie.” O dochodzących do wysokich stanowisk zwykło się mówić: „Ludzie władzy.” Niektórym nawet z tym do twarzy. O nie jednym zaś krąży złośliwe porzekadło: „Ale nam wpadło dziwadło.” Chrystus do rządzących mówi: „Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie” i wymienia przymioty, o które chodzi: wierność swemu panu, roztropność, pracowitość, świadomość odpowiedzialności. Ostrzega, by mieć się na baczności, bo despotyzm, tyranizowanie podwładnych, bogacenie się i używanie, nie umknie sprawiedliwości. Takie wobec władzę sprawujących Chrystus stawia wymagania. Mając ich, co ci umysł i serce podpowiada? I posłuchaj jeszcze głośno i szeptem mówiących z lewa i prawa, a będziesz miał obraz jak rozumieją słowa Pana.
- - - - -
Czwartek XXIX Tydzień Zwykły Łk 12,49-53 „Przyszedłem ogień rzucić na ziemię.” Byli w przeszłości, są obecnie ludzie z tak wielkim poświęceniem i zapałem głoszący Chrystusa, podejmujący przeróżne dzieła, że patrzący na nich z podziwem mówią: „Szaleńcy Boży.” I nie może ich zabraknąć w przyszłości. To oni podejmują ogień rzucony na ziemię. Prawdę o Bogu Ojcu miłującym i miłosiernym. O Jego wielkiej miłości wszystkich ogarniającej. O miłości przebaczającej upadłym, a żałującym. Prawdę o Chrystusie Synu Bożym Odkupicielu człowieka. O Jego miłości miłosiernej wobec biednych, głodnych, cierpiących. Chrystus troskę o nich powierzył wierzącym by modlitwą wypraszali ten ogień podejmujących i poszli z nim w świat jak z pochodnią płonącą. A nam gorąco prosić Boga by pośród nich byli i z pośród nas.
- - - - -
Piątek XXIX Tydzień Zwykły Łk 12,54-59 „…umiecie rozpoznawać wygląd ziemi i nieba…” Widząc zachmurzone niebo deszczu się spodziewamy. Nie trzeba być meteorologiem by mieć takie przypuszczenia. Wykazujemy się znajomością odczytywania znaków natury, choć inne wyjątkowe zdarzenia dziejące się wokół nas mijają bez refleksji, bez najmniejszego nad nimi zastanowienia. Chrystus widząc obojętność wobec znaków czasu zarzuca swym słuchaczom nieumiejętność ich rozumienia. „Obłudnicy, umiecie rozpoznawać wygląd ziemi i nieba, a jakże obecnego czasu nie rozpoznajecie?” Nie pozostawi ich bez objaśnienia jak powinni umieć? odszukiwać ze zdarzeń właściwego znaczenia. Gdy poróżnieni ze sobą chcą szukać sprawiedliwości w sądzie, to zanim dojdą do niego, zanim osąd się odbędzie, ten czas jest tym znakiem, z którego powinni skorzystać i wyciągnąć wnioski dla siebie. Każdemu potrzeba takiej poprawności wyjaśnienia rozlicznych zdarzeń, które powinny skłonić do nawrócenia.
- - - - -
Sobota XXIX Tydzień Zwykły Łk 13,1-9 „…jeśli się nie nawrócicie, wszyscy… zginiecie.” Często po naszych kościołach podczas sprawowania Eucharystii w modlitwie wiernych, a jeszcze częściej w czasie adoracji Najświętszego Sakramentu ktoś na głos podaje intencję ze łzami w oczach, jako prośbę do Miłosiernego Boga o nawrócenie kogoś bliskiego żyjącego w nałogach. O pojednanie z Bogiem, o uwolnienie się od zła, o powrót do kościoła. Te i podobne im prośby roznoszone są po klasztorach żeńskich i męskich, po domach zakonnych z tą wielka nadzieją, że ludzie Bogu poświęceni szybciej uprosić łaski mogą. Słuchający tych próśb, modlący się w podanych intencjach rozumieją motyw proszących. Sami starając się żyć w przyjaźni z Bogiem przyjmują słowa Chrystusa jako ostrzeżenie. „… jeśli się nie nawrócicie, wszyscy zginiecie.” I stąd ta troska. Prośby o wstawiennictwo innych by błądzącemu wyprosić nawrócenie.
- - - - -
0 Comments
Posted on 13 Dec 2016 by jacek
Content Management Powered by CuteNews
| Strona główna |
| Dodaj do ulubionych |
| KONTAKT |
| Ilość odwiedzin: 874090 |
| Ilość osób online: 7 |
| Logowanie |
| BLOG |