*
*
*
*
*
*
Rozmiar: 17297 bajtów
Piątek, 29 marca 2024 - 89 dzień roku
Aktualności

Ewangelia

Rok A
Rok B
Rok C
Ewangelia aforyzmy

Aforyzmy rok A
Aforyzmy rok B
Aforyzmy rok C

Ewangeliczne sentencje

Uroczystości

Święta

Święci

Fraszki

Aforyzmy

Aforyzmy religijne
Aforyzmy z życia

Wiersze

Wiersze religijne
Wiersze z życia

To i owo

 

1 Niedziela Adwentu C
I Niedziela Adwentu C
Łk 21,25-28,34-36
Łk 21,20-28 – czwartek XXXIV
Łk 21,29-33 – piątek XXXIV
Łk 21,34-36 – sobota XXXIV
„Jezus powiedział do swoich uczniów…moce niebios zostaną wstrząśnięte. Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłoku z wielką mocą i chwałą. A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie
 
Ludziom żyjącym współcześnie,
wymowny jest obraz z Ewangelii
przedstawiający koniec świata.
i choć w zdarzeniach przerażającym,
to nie aż tak by sen zakłócał,
radość odbierał ludziom,
całą garścią z życia korzystającym.
 
Bo w którąkolwiek stronę,
człowiek zwróci głowę,
będzie słyszał, dostrzegał
obrazy i fakty z apokalipsy.
 
Czasem nawet myśli
i innym stawia pytanie,
czy zaistniałe tragiczne wydarzenia
są zwiastunem końca świata?
czy zapowiedzią ich dni nadchodzących.
I nie znajduje odpowiedzi na nie.
 
Bo obrazy, które docierają,
ogromne w swej sile,
potężne w rozmiarach,
rozległe w zasięgu,
w naszej pamięci, wyobraźni,
na długo pozostają.
 
Wszystkie one bez względu
na lokalizację, siłę grozy,
rozmiary zniszczenia,
mają wspólny rodowód:
nienawiść, zemsta, chciwość
w nich się lęgną,
z nich czerpią swą moc,
swe zarzewie w nich mają.
 
Są wynikiem perfidnego,
przemyślanego, wyrafinowanego,
zaplanowanego, zbrodniczego
działania człowieka,
przed którym człowiek dręczony
albo się broni,
a jeśli może jak najdalej ucieka.
 
Na tym polega udręczenie świata
nam współczesnego,
że człowiek nęka człowieka.
katem się staje brat,
wobec brata.
 
Ale ten dzień, o którym mówi Pan,
w skutkach bardzo brzemienny,
inny przebieg będzie miał.
Nasza planeta ziemia, cały świat
w swych posadach zawiruje.
 
W kosmosie niespotykany
chaos zapanuje.
na słońcu, księżycu, gwiazdach
dziwne znaki się pojawią,
dotąd nigdy niewidziane,
złowróżebnie wyglądające,
ujawnią wolę Stwórcy.
 
Będą zapowiedzią nadchodzących
katastrof, kresem czasu,
proroctw się spełniających.
 
Wzburzone morze wichurą spiętrzone,
ryczące fale, żywioły rozbudzone,
jakby rozgniewane,
nawzajem będą napadać na siebie.
Swą nawałnicą,
koniec wszystkiemu zapowiadać.
słońce wirujące, gwiazdy spadające.
Swym żarem i ogniem pożary wzniecające.
a ziemia po której stąpamy,
twarda, skalista, kamienista,
na której trwałe budowle stawiamy,
rozsypie się jak stłuczony dzban.
taki obraz jawi się nam
słuchającym tych słów.
w prawdziwość ich wierzącym.
 
Słuchamy ich któryś już
kolejny raz w swym życiu.
by sobie przypomnieć coś bardzo
dla nas ważnego,
że ten dzień, będzie końcem
istnienia człowieka,
jego pobytu, zamieszkania
na planecie ziemi
i to decyzją Stwórcy samego.
 
Tego Bożego postanowienia
nikt, nigdy nie zmieni.
Można tylko nie słyszeć, nie słuchać,
wiary tym słowom nie dawać
mimo, że Chrystus podał to,
jako prawdę do wierzenia,
dotyczącą całego dzieła stworzenia,
albo udawać, że o tym się nie wie.
 
Grozy tych dni nie doznają ci,
których ciała pogrzebane. w ziemi,
w proch się obróciły.
Przez wieki, lata przechowywane,
a teraz wolą Boga i głosem
anielskich trąb zbudzone,
będą przywracane do życia.
staną przed sędzią sprawiedliwym.
za dobro nagrodzone.
za zło ukarane.
 
Grozy tych dni doznają
cieszący się życiem.
Oni te znaki dostrzegać będą.
ich tragizm na własnej skórze
odczują i zaznają.
dla nich ten dzień będzie ostatnim.
 
Od nich zależy z jakim bilansem,
ujemnym? czy dodatnim?
 
A ludziom zatrwożonym,
zalęknionym, przerażonym
tym wszystkim, co się stanie
przy końca świata,
do uczestników tych wydarzeń,
tylko Chrystus, którego słowa
przytacza Łukasz
w dzisiejszej Ewangelii,
ma odwagę rzucić w czas i dzień,
ostatecznej katastrofy
to niepojęte zdanie:
„a gdy się to dziać zacznie,
nabierzcie ducha i podnieście głowy,
ponieważ zbliża się
wasze odkupienie.”
 
A więc baczcie,
bardzo pilnie baczcie
i bądźcie gotowi.
Zanim się wszystko to,
dziać zacznie.
 
Ta wypowiedź Chrystusa,
u progu nowego roku liturgicznego,
wyrasta do rangi programu.
całego życia chrześcijańskiego,
jako hasła.
 
 
Weź je za swoje,
wprowadź w swoje życie.
Wpisz je na zawsze
w swe serce.
Zaznacz
swym postępowaniem.
Daj temu wyraz w swej wierze.
buduj na nim,
swe ludzkie szczęście,
byś mógł wreszcie nacieszyć się
wytchnieniem,
po ziemskim życiu
i radosnym ze swym Panem,
na całą wieczność spotkaniem.
 
- - - - -
 
Wiernym,
a utrudzonym
doczesności drogą,
Bóg,
na wieczność całą,
będzie nagrodą.

- - - - -
 
 
0 Comments
Posted on 22 Dec 2016 by jacek
Content Management Powered by CuteNews
TytuĹ‚  
Strona główna
Dodaj do ulubionych
KONTAKT
Ilość odwiedzin: 865645
Ilość osób online: 5
Logowanie
BLOG

Locations of visitors to this page
s