mysli jacka furtiana - do slow Pana

1 Tydzień Adwentu - wtorek

I Tydzień Adwentu - wtorek

Łk 10,21-24

Łk 10,17-24 – sobota XXVI

Mt 11,25-27 – środa XV; Mt 13,16-17

„Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom…Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. Bo powiadam wam: „ Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli…”

Znane są stwierdzenia,

że zło z miast pochodzi,

bo w nich nieprawość się lęgnie,

która jak ciecz cuchnąca

rozpływa się,

a jej odór wokół się rozchodzi.

Że nasze miasta są siedliskiem hazardu,

rozpusty, deprawacji dzieci, młodzieży.

istnym wężowiskiem.

Współczesna Sodoma iGomora.

Mieszkańcom miast, wsi, zmora.

Wkradające się w nie zło

jak ośmiornica swymi mackami

coraz dalej sięga.

a że w takt muzyki i w kolorach,

jego twarz krzykliwa, ponętna.

mniemamy, że w mieście

żyją ludzie światli,

bardziej niż na wsi wykształceni,

ludzie mądrzejsi, uczeni,

mówiący zawsze od rzeczy.

Jest to prawdą w pewnej mierze,

temu nikt nie przeczy.

Bo prawdą jest, że w mieście

szkół więcej, uniwersytety, akademie,

które kształcą, dyplomy dają,

kwalifikacje podnoszą,

wyróżnienia wręczają,

promują, odznaczają.

Polska wieś, pozornie

wydaje się pobożna.

Współcześnie kryje w sobie

wiele zła,

które jak zaraza przychodząc

z miasta,

swym jadem truje i zaraża.

Wiesz, że czynienie dobra

to nie wynik ukończonej szkoły,

fakultetu,

posiadania dyplomu, tytułu,

godności,

piastowanego urzędu,

ale to wynik wiary

i wypływającej z niej religijności.

Dziś trzeba nam płakać

nie, z powodu braku wiedzy,

bo ona kwitnie, rozwija się,

ale nad brakiem w Boga wiary.

to spycha ludzi do bagna,

do którego się lepią,

w którym się pławią,

Boga się nie boją ani jego kary.

I prawdą jest, że tym rzekomo

wykształconym a mędrkującym,

z dala od Boga żyjącym,

trudno mówić o Bogu.

bo oni, do wszystkiego miarkę

swej wiedzy, linijki, próbówki,

przykładają.

Trudniej im o uwierzenie,

które niestety ale wymaga

zawieszenia spekulacji,

dociekań zaniechania.

Z tym muszą się zgodzić.

bo albo się na to zdobędą,

albo nigdy do wiary nie dojdą,

i wierzącymi, nigdy nie będą.

Inaczej do wiary podchodzi,

„maluczki”, to nie znaczy

niewykształcony, głupiutki.

ale to człowiek będący zdolnym

zaufać wiarygodności świadkom

życia Chrystusa, Jego uczniom,

apostołom, kościołowi.

Uwierzyć nie w to,

co sam zważy i zmierzy,

ale w to, co kościół naucza

i z wyznawcami

przez wieki wierzy.

Słyszałeś słowa Chrystusa:

„Wysławiam cię Panie,

że te rzeczy zakryłeś,

przed mądrymi..,

a objawiłeś maluczkim..”.

Chrystus na myśli miał

swych uczniów.

Ewangelista pisze, że Chrystus

poszedł szukać ich sam.

nie do miasta „świętego”,

nie, do Jerozolimy.

nie szukał ich pośród

uczonych w piśmie,

znawców prawa, kapłanów.

nie chciał odbierać im funkcji

składania ofiar w świątyni

z wołów, kozłów, baranów.

Poszedł daleko stąd.

zostawił świątynny zgiełk i swąd,

wielkomiejskiego zła, niewiary,

demoralizacji,

na nich rozczarował się

i zawiódł.

Poszedł w wieś spokojną, pracowitą,

Bogiem żyjącą.

Wieś palestyńską, bogobojną.

Wybrał rybaka.

Był starszym już człowiekiem.

podobnego zawodu kilkunastu innych,

młodszych wiekiem.

Wybrał urzędnika państwowego.

syna Alfeusza, Lewiego,

i nieufnego, podejrzliwego

do swej osoby, Filipa.

Jana wiekiem najmłodszego.

Jednego sprytnego ale chciwego.

Ten jak nikt

Chrystusa rozczarował,

w paskudny sposób zdezerterował.

Sam Chrystus potwierdził

prawdziwość swych słów.

w trzech latach,

w tych ludziach prostych,

w maluczkich, dokonała się

przemiana, wiary cud.

która do końca ich życia,

będzie w nich się rozwijała,

rodząc owoce godne naśladowania.

- - - - -

Jeżeli nasze miasta,

ze złem ci się kojarzą,

to ty, żyjąc w nich,

przez swą wiarę w Boga

strzeż czystości swej duszy,

i niech ci jej nie zbrukają.

- - - - -

0 Comments

Posted on 22 Dec 2016 by jacek