mysli jacka furtiana - do slow Pana

20 grudnia (2)

20 Grudnia (2)

Łk 1,26-38

„Bóg posłał Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida, a Dziewicy było na imię Maryja”.

Jak dzień i noc,

jak lato i zima,

tak radość i smutek

człowieka spowija.

Aby doznać szczęścia

człowiekowi potrzeba

odrobinę radości,

choćby jej promyka,

a dla niego będzie

kawałkiem nieba.

Człowiek chciałby

w swym życiu

mieć wszystko to,

co jego zapowiedzią,

jego zwiastunem.

Więcej światła,

ciepła,

więcej kwiatów,

zieleni,

Więcej uśmiechu,

radości,

więcej życzliwości.

A mniej trosk,

smutków,

mniej utrapień,

dolegliwości,

przykrości.

Doświadczenie

prawdę niesie,

że to co przykre,

smutne,trudne, bolesne,

ciężkie,

częściej

człowieka gniecie.

I tak

często się dzieje,

że w codziennym życiu

radości

jak na lekarstwo,

a smutek gęstnieje.

Dlatego z każdego

jej promyka

jak światełka nadziei,

tak bardzo

się radujesz,

że od razu

lepiej się czujesz.

Leciałbyś

jak na skrzydłach

by dzielić ją z bliskimi,

By tak jak sam

się cieszysz,

cieszyć się nią

z nimi.

Takie twoje zachowanie

ma przedziwny wpływ,

oddziaływanie.

Bo radość,

która jest twoim udziałem

jak ciepło na innych

promieniuje.

Dla wszystkich

w twoim kręgu

jest radosnym,

miłym doznaniem.

Pomyśl,

czy nie tak?

Maryja

radość przeżywała,

kiedy w Zwiastowaniu

z ust anioła

dowiedziała się o planach

i zamiarach Boga

wobec siebie,

wobec ludzi.

Jak wielką i nie pojętą

w jej sercu,

ciele dziewiczym
to radość obudzi.

Anioł Gabriel

do Niej posłany

wszystkie Jej odpowiedzi

skrupulatnie,

skrzętnie

pozbiera.

Ze swego posłannictwa,

misji wykonanej

zadowolony,

wróci

skąd przyszedł,

Do N I E B A.

- - - - -

Niech radość,

że Boga w sercu masz,

rozpromienia innym
ich smutną twarz.

- - - - -

Człowiek,

żyjący w łasce Bożej

spokojem promieniuje.

Kto znajdzie się

w jego otoczeniu,

życzliwość czuje.

- - - - -

0 Comments

Posted on 22 Dec 2016 by jacek