mysli jacka furtiana - do slow Pana

21 grudnia

21 Grudnia

Łk 1,39-45

„W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.”

Radość doznana

skrzydeł udziela,

leciałbyś na jej skrzydłach

do bliskich,

do przyjaciela.

Chcąc by z tobą ją dzielili

i wraz z tobą się cieszyli.

Mówiłbyś

o niej wszystkim

spotkanym po drodze.

Tak wieść radosna

dobry wpływ wywierać może.

Widać ją z twych oczu,

z twej twarzy,

czuć ją w brzmieniu głosu,

w geście twych rąk,

w lekkości twego kroku.

Radość uskrzydla,

smutek przepędza,

przygnębienie odstrasza.

mroczne myśli przegania.

Wątpliwości rozwiewa.

znużenie odgania,

niejasności rozprasza.

zmęczenie oddala.

Radość sił dodaje.

do pracy zachęca.

zapał podtrzymuje,

entuzjazm potęguje,

śmiałości przysparza,

wytrwałością obdarza.

Tak radość

Maryja przeżywała

przez fakt zwiastowania

i jeszcze radość z tego,

że jej krewna Elżbieta,

żona Zachariasza,

wiekiem starszego

i sama też

w podeszłym wieku,

mimo niepłodności

matką została.

Świadomość poczęcia

skłania Maryję do rozpoczęcia

wędrówki do Elżbiety,

bo doznała podobnej radości

i na swe stare lata pociechy

z daru macierzyństwa.

By wspólnie radować się

z łaskawości Boga,

który tchnął życie

w tych dwojga niewiast łona.

Niewiasty obie

duchem kierowane,

o doznanej łasce wiedziały.

Promieniowały

radością.

Ku panu Bogu

za doznaną łaskę,

z serca płynącą wdzięcznością.

Maryja w domu Elżbiety,

daje wyraz

swej wdzięczności

za dar

cudownego poczęcia

słowami

pełnymi radości.

„Uwielbiaj,

duszo moja Pana”.

W imieniu swoim

Bogu wyśpiewała

i w imieniu

całej ludzkości.

Bo łaska macierzyństwa,

którą doznała

czyni z Maryi matkę Boga,

dla poczętego

syna Chrystusa

w dziewiczym jej łonie.

Czyni ją matką

wszystkich tych ludzi,

którzy przez swą wiarę,

że Chrystus jest Bogiem,

ich zbawicielem

i przez chrzest święty

staną się dziećmi bożymi,

zgromadzeni w kościele,

żyjąc według

jego wskazań,

w duszy zbawienie

mają nadzieję.

Maryja

radością promieniowała

i ją dzielić chciała

ze swą krewną Elżbietą,

która tak jak ona

cudownego poczęcia

doznała.

- - - - -

Wyśpiewaj Bogu

swą pieśń wdzięczności

za łaskę powołania.

i za wszystkich dzięki którym

ono powstało

i się rozwijało.

Gorąco Boga proś,

byś do końca swych dni

wytrwał w wierności.

- - - - -

Swą wdzięczność

Bogu

wyrażać trzeba,

by liczyć

na łaskawość

i przychylność nieba.

- - - - -

0 Comments

Posted on 22 Dec 2016 by jacek