mysli jacka furtiana - do slow Pana

Uroczystość Narodzenia Pańskiego

Boże Narodzenie

Łk 2,15-20

„…pasterze nawzajem mówili do siebie: „Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił.”

I przyszedł rok

i nastał dzień,

który przyjść musiał,

i musiał nastąpić.

W to nikt i nigdy

nie ośmieliłby się wątpić,

że wiarygodnym

okaże się bóg,

a człowiek mający

Bożą obietnicę,

żyjący z nią przez wieki

z nadzieją jej spełnienia,

na własne oczy zobaczyć mógł,

narodzin Boga cud.

Boga, w osobie dziecka

narodzonego z dziewicy.

i ku wielkiemu zdziwieniu,

nie dostrzegł między nim

a innymi dziećmi

żadnej różnicy.

Ale to, co w oczy uderzało,

wszystkiego było za mało.

Wszystkiego brakowało,

aż w zdumienie,

w podziw wprawiało,

że to musiało wystarczyć

i temu dziecięciu wystarczało.

Miejsce niestosowne

dla narodzin dziecka,

ale nocne

dla zwierząt schronienie,

w żłobie kolebka.

Dlaczego tak się stało?

że wielu,

gościny odmawiało?

Bo widząc tych dwojga

szukających miejsca noclegu

i patrząc na nią

wiedziało,

że noc nadchodząca
może być niespokojna

i kłopotów nie mało.

Jej wygląd wskazywał,

i drżenie głosu

Józefa proszącego,

narodziny dziecka zapowiadało.

Nie przyjmując tych dwojga,

odmawiając miejsca im,

to postępowanie nieludzkie,

a zachowanie złym.

Bogu

schronienia nie dali,

Bogu

miejsca odmówili,

Boga

nie spotkali,

Boga

nie zobaczyli.

Łatwo odmówić proszącemu,

łatwo nie przyjąć podróżnego,

łatwo komuś przed nosem,

zamknąć drzwi swego domu

powiedzieć mu:

idź dalej, szukaj,

nie tu,

gdzie indziej pukaj.

Ale wierz mi,

może już nigdy

w twym życiu,

Bóg nie będzie ci przeszkadzał,

późną porą niepokoił.

o schronienie prosił.

Już nigdy,

nigdy więcej nie stanie

u drzwi twego domu.

- - - - -

Swego narodzenia

czas znasz,

nie, dlatego,

że dobrą pamięć masz,

ale dlatego,

że mama

o nim ci powiedziała.

Bo ten dzień,

godzinę,

dobrze zapamiętała.

Bo rodząc ciebie cierpiała,

w oczach miała łzy.

ból rodzenia

je wycisnął

i to wielkie szczęście,

że dziecka się doczekała

i tę wielką radość,

że matką została.

ojciec nie płakał,

nie cierpiał,

promieniował radością,

że przekazując życie

obdarzy i jego

ojcowską troską

i miłością.

- - - -

0 Comments

Posted on 22 Dec 2016 by jacek