mysli jacka furtiana - do slow Pana

Uroczystość Swiętej Rodziny A

Uroczystość Świętej Rodziny A

Mt 2,13-17.19-23

„Gdy Mędrcy odjechali, oto anioł Pański ukazał się Józefowi we śnie i rzekł: „Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i uchodź do Egiptu; pozostań tam, aż ci powiem; bo Herod będzie szukał Dziecięcia, aby Je zgładzić.”

Któż z nas w Święta

Bożego Narodzenia

nie podąża

do rodzinnego domu,

ku bliskim,

do kochających serc,

które w tę jedną noc

gromadząc się

u wigilijnego stołu

w gestach życzliwości,

pojednania,

próbującej na nowo

rozkwitnąć miłości,

ucałuje szczerze,

uściśnie serdecznie

podane sobie ręce.

Ciesz się,

jeżeli masz rodzinny dom,

a w nim

kochającą matkę, ojca,

siostry, braci,

o ich miłość

stajesz się bogatszym.

Ciesz się,

że miałeś

spokojne dzieciństwo

w rodzinnym gronie.

ale wiedz,

że są tacy

którzy jako dzieci

byli jego pozbawieni,

z niego wyrzuceni.

na oczach ich dorobek życia

rozgrabiony, niszczony,

spalony.

W pośpiechu

ratując życie

uciekali w popłochu.

u obcych ludzi

szukali ratunku,

schronienia, pomocy.

Największą troską

zmartwionych rodziców

było dziecko

przestraszone, zapłakane,

niedożywione.

Bez szkoły,

bez zabawek,

bez klocków, bez lalek,

zalęknione,

w kąciku otulone.

a jeszcze

i mniejsze bywało w pieluchach,

nie wiedząc

co się dzieje, spało.

Może o takich

zdarzeniach wiesz

z opowiadania od innych

nawet,

w kręgu rodzinnym,

a może tylko z tego,

co usłyszałeś

z dzisiejszej Ewangelii.

Takiego losu zaznała

Święta Rodzina.

W pośpiechu ratując życie

swego dziecka

opuścić musiała własny kraj,

iść w nieznaną

sobie drogę,

przez Boga wskazaną.

Nakazu posłuchali,

poszli

z wielką wiarą,

że to będzie ocaleniem

dla nich

i co najważniejsze

życia niemowlęcia.

I tak się stało,

z sideł nienawiści

wyszli cało.

Wiem,

że zapytasz dlaczego?

z takim maleństwem

trzeba było się kryć,

przed kimś uciekać,

co wydaje się

przecież szaleństwem,

by dziecko

zagrażać mogło i zagrażało

czyjejś koronie,

czyjejś władzy,

stanowiło zagrożenie

czyjegoś tronu.

Chyba tylko człowiek

z chorą głową,

a żądzą władzy

mógł na coś takiego

się odważyć.

Jak król Herod,

który słuchając

czytanego tekstu

kim będzie Mesjasz,

w pośpiechu

dla bezpieczeństwa swego stołka

postanowił

go zgładzić.

I przez to

kilkunastu chłopców

pozbawił życia.

Jezusa nie dosięgnął,

nie zdążył,

a sam z taką zbrodnią

na sumieniu

paru dni nie pożył.

Nie wiem

jaki wniosek wyciągniesz

z dzisiejszej

uroczystości

Świętej Rodziny?

nasuwać się może ich wiele.

Nade wszystko to,

że bardzo zgrana,

pobożna, pracowita.

Teściowie z dala.

Żyjąca skromnie.

Józef

na nią pracował,

utrzymanie dawał.

dorastającego Jezusa

uczył pracy,

Cieszył się

gdy podrósł,

pomagał.

Skarg na niego

nie słyszeli,

kłopotów nie sprawiał.

rodzice wiedzieli

z kim przestaje

i w zło nosa nie wkładał.

Jednym słowem

to Rodzina Święta,

tylko zazdrościć

nam wypada.

Ale nad jednym

pomyśleć chciej

czy dziś nie czyha ktoś?

na życie dziecka

i życiu jego nie zagraża?

Czy tak łatwo

być ojcem?

by nie usłyszeć:

„chyba nie uważał”,

jak sobie poradzi?

za co go utrzyma?

pozbawili pracy i jej nie ma.

Czy tak łatwo?

zostać matką?

by nie usłyszeć:

„jak dasz sobie radę”?

z twoją dolegliwością,

zdrowiem słabym?

Powiedz czy te pytania

z palca wyssałem?

skoro wiem,

że najbliższe otoczenie

czasem własny tato,

własna mama

pod adresem córki,

pod adresem syna

ma takie pytania.

co przemawia przez nich?

Odpowiedź znam.

To wygoda.

Wolność od trosk.

a przede wszystkim

zanikająca wiara.

Ale powiem ci coś,

co w życiu spotkałem.

Matkę

popadłą w obłąkanie,

ojca ze zmysłów

pomieszaniem,

kiedy ciało

ich syna jedynaka

w pogrzebie

ziemi oddawałem.

Posłuchaj

jeszcze wyznania

umierającej matki,

która przez całe życie

w śnie widziała

swe dziecko płaczące

rzewnymi łzami.

Kiedy chciała

je otrzeć,

dziecka dotknąć,

przytulić,

dziecko uciekało,

z żalem mówiło

„dlaczego?

mnie nie chciałaś?”

„czego, się bałaś?”

„wstydu?”

„kłopotów?”

„żyć nie pozwoliłaś!”

„zabiłaś”.

Dziwisz się?

Herodowi,

że chciał zabić Jezusa

w trosce

o swą władzę?

Dziwić się trzeba

matce i ojcu,

którym dziecko

spokój odbiera,

a skłania do wysiłku,

ofiary,

poświęcenia.

- - - - -

0 Comments

Posted on 23 Dec 2016 by jacek