*
*
*
*
*
*
Rozmiar: 17297 bajtów
Czwartek, 18 kwietnia 2024 - 109 dzień roku
Aktualności

Ewangelia

Rok A
Rok B
Rok C
Ewangelia aforyzmy

Aforyzmy rok A
Aforyzmy rok B
Aforyzmy rok C

Ewangeliczne sentencje

Uroczystości

Święta

Święci

Fraszki

Aforyzmy

Aforyzmy religijne
Aforyzmy z życia

Wiersze

Wiersze religijne
Wiersze z życia

To i owo

 

7 stycznia - Jezus w Kafarnaum
7 Stycznia - Jezus w Kafarnaum
Mt 4,12-17.23-25
„Gdy Jezus usłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. Opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem…począł Jezus nauczać…lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu.”
 
Są wiadomości,
które spadają
jak grom z nieba,
z nóg zwalają.
są wieści,
które są powodem bólu,
cierpienia,
łzy wyciskają.
 
Są wydarzenia,
które zastanowienia
i głębokiej
refleksji wymagają.
są fakty,
które na właściwą,
mądrą i rzeczową
ocenę czekają.
 
Są zjawiska,
które podjęcia
śmiałych i natychmiastowych,
odważnych
postanowień,
decyzji, poczynań,
się domagają.
 
Nie można zwlekać,
nie można czekać,
nie można
tylko patrzeć
ostrożnie, z dala
się przyglądać.
 
Trzeba
zacząć działać,
co się wydarzyło
zapamiętać.
Obserwować
bieg wydarzeń,
wyzbyć się złudzeń
o powodzeniu,
o sukcesie marzeń.
 
Podjąć
konieczne działania
z głębokim
przekonaniem,
szczerym
przeświadczeniem,
z nadzieją
pokładaną w Bogu;
że on wesprze
wszystkie poczynania
mające na celu,
apostolstwo,
misję świadectwa
i nauczania.
 
Wieść
o uwięzieniu Jana
bólu Chrystusowi
i smutku przyczyniła.
Do działania
Chrystusa poderwała,
do refleksji skłoniła
nad losem,
kolejnego proroka,
którego zawiść ludzka,
namiętność i pycha
z życia wykluczyła,
za kraty wsadziła.
 
Chrystus wiedział,
że Jan Chrzciciel
nie ostatni
w tym pochodzie ku śmierci
starozakonnych proroków,
których naród,
do którego byli posłani
potraktował jak wrogów.
 
Bo w przyszłości
nie dalekiej,
swym posłannictwem boskim
sprowokuje
przywódców religijnych
wybranego narodu
do podjęcia
wobec siebie wrogich,
pełnych nienawiści kroków,
którzy w swym zaślepieniu
dopną swego,
aż Go zobaczą
na Krzyżu wiszącego
z przebitym bokiem,
martwego.
 
Te myśli
nie przygnębiły Chrystusa.
śmiało, odważnie,
podejmuje
trud apostołowania,
sam naucza.
Tym mocniejsze wystąpienia,
tym głośniejsze
napominanie.
To dziedzictwo
podjęte po Janie.
 
Szczęśliwi,
którzy Chrystusa
nauczającego słuchali,
a jeszcze szczęśliwsi,
na których wkładał
swe Boskie ręce,
zdrowie duszy
i ciała odzyskiwali
 
- - - - -
0 Comments
Posted on 23 Dec 2016 by jacek
Content Management Powered by CuteNews
TytuĹ‚  
Strona główna
Dodaj do ulubionych
KONTAKT
Ilość odwiedzin: 866747
Ilość osób online: 2
Logowanie
BLOG

Locations of visitors to this page
s