mysli jacka furtiana - do slow Pana

Święto Chrztu Pańskiego A

III Niedziela po Bożym Narodzeniu

Święto Chrztu Pańskiego A

Mt 3,13-17

„Jezus przybył z Galilei nad Jordan do Jana, żeby przyjąć chrzest od niego. Lecz Jan powstrzymywał Go mówiąc: „To ja potrzebuje chrztu od Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie?” Jezus mu odpowiedział: „Pozwól teraz, bo tak godzi się nam wypełnić wszystko, co sprawiedliwe”. Wtedy Mu ustąpił…A głos z nieba mówił: „Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie.”

Wprowadzenie człowieka

w życie wiary

zaczyna się w dzieciństwie,

kiedy jeszcze

jest maleństwem w powijakach.

a tato i mama,

wierząca rodzina

prosi o chrzest święty;

dzięki któremu

ochrzczone niemowlę

staje się dzieckiem Bożym,

imię otrzymuje

i jako jeden więcej

przynależy

do Chrystusowego Kościoła.

To rodzice,

o chrzcie zadecydowali.

sami wierzący

będą zapewniali

o chrześcijańskim wychowaniu,

o dawaniu

dobrego przykładu,

że służyć będą pomocą

w rozwoju wiary

w jej proporcjonalnym,

stosownym do wieku

pogłębianiu.

I w naszym środowisku

spotkasz ludzi,

którzy się urodzili

z rodziców niewierzących.

ich Bóg

nie interesuje,

Boga

nie potrzebują,

Prawo Boże

im ciężarem,

które im życie

tylko komplikuje.

Spotkasz ludzi

obojętnych religijnie,

którzy odeszli od Boga,

bo tylko

im zawadzał.

za dużo wymagał.

więc zerwali

kontakt z Bogiem,

z wiarą, z kościołem.

I z takich,

i innych rodzin

bywają ludzie,

córki i synowie

odważni i śmiali,

którzy patrząc

na życie rodziców,

rodziny lekceważącej Boga,

sami przez lata

Boga szukali,

odkrywali, odnajdywali.

Choć we własnym domu

o Bogu nie słyszeli,

przejawów religijności

nigdy nie widywali

poza zwyczajami,

tradycją uświęconymi.

Aż któregoś dnia,

jako ludzie dorośli,

świadomi podjętej decyzji,

do której z rozwagą

się przygotowywali,

poprosili

o Sakrament Chrztu.

i w ten sposób

stali się uczestnikami

życia kościoła

w liturgii,

w sakramentach świętych,

z których odtąd

będą korzystali.

Tak spotykasz w kościele

chrzty niemowląt

i ludzi dorosłych.

Czasem sam,

jako człowiek dojrzały

znając skutki sakramentu

chrztu świętego

cichaczem wzdychasz,

że teraz byłby ci

bardziej potrzebny

zważywszy na to,

co daje,

obmycie

z grzechu pierworodnego,

ale też

i z każdego grzechu

w życiu popełnionego.

I to najbardziej cię interesuje,

bo twoje sumienie

wyrzuty ci czyni.

To znak,

że potrzebuje

łaski przebaczenia,

grzechów odpuszczenia.

I czasem

zazdrościsz tym,

którzy jako dorośli

przyjmują

sakrament chrztu,

bo stają się

jak nowo narodzeni,

z czystą duszą.

Dlatego

tak ważnym jest

ten sakrament,

bo dzięki niemu

otwierają się możliwości

zbawienia,

szczęśliwej wieczności.

Tak ważnym jest

chrzest święty,

bo przez niego

każdy grzech

zostaje usunięty,

a człowiek

wszczepiony w Boga,

czerpie łaski z Niego

jak soki życiodajne

dające mu siłę,

pomoc, zachętę.

Do dobrego

do życia wiarą,

dzięki temu wolę bardziej

ku dobremu zdolną,

w postanowieniach stałą.

Dlatego chrzest

tak ważnym jest,

bo daje możliwość

korzystania z innych

sakramentów kościoła,

dzięki którym

przywraca, odnawia,

pogłębia

życie w łasce bożej,

czyniąc człowieka

przyjacielem Boga..

Na tej przyjaźni

człowiekowi

najbardziej zależy,

bo święcie

w jedno wierzy,

że nigdy Bóg

człowieka nie opuści,

nie pozostawi samego

bez pomocy,

bez pociechy.

ustrzeże od grzechu

jako zła najgorszego.

Jeżeli to wszystko

o sakramencie

chrztu świętego już wiesz,

to słuchając

dzisiejszej Ewangelii

zrodzi się

proste pytanie,

dlaczego Chrystus?

Syn Boży,

prosi Jana Chrzciciela

o chrzest?

Wyjaśnienie

katechizmowe znasz.

Chrzest Janowy

w Jordanie

to nie sakrament,

to symbol,

znak

konieczności obmycia

z brudu grzechu,

potrzeby nawrócenia,

odwrócenie się od zła

by gotowym być

na przyjęcie Mesjasza.

A Chrystus Mesjasz

staje przed Janem

prosi o chrzest,

bo tym gestem

chce ukazać człowiekowi,

jaka powinna być

postawa wobec Boga.

Topostawa uznania

swojej grzeszności,

postawa potępienia

w sobie zła,

gotowości pokuty,

nawrócenia.

Już za chwilę

po chrzcie w Jordanie,

to wszystko

stanie się

sztandarowym hasłem

Nauczyciela z Nazaretu,

który podejmie

słowa Jana.

będzie mówił

donośnym głosem:

„nawracajcie się”.

I od tego momentu

odwrócenie się od zła,

pokorne wyznanie

win popełnionych,

stanowcza wola

rozpoczęcia nowego,

lepszego życia,

staną się podstawą

chrześcijańskiej etyki,

zdrowej moralności.

To jedyna droga,

którą ukazał Chrystus

jako prowadzącą

ku doskonałości.

A więc

od Chrystusa

naucz się pokory.

Wstąp

w wody Jordanu.

szukaj przebaczenia

i wyjdź

człowiekiem nowym,

zjednoczony z Bogiem,

w postanowieniach wytrwały,

w wyznawaniu wiary

odważnym

i śmiałym,

A wtedy będziesz

tak jak Chrystus Ojcu

Synem,

tak ty Chrystusowi

umiłowanym.

- - - - -

Człowiek ochrzczony

jest dzieckiem Bożym.

W Chrystusa

wszczepiony.

do wspólnoty kościoła

przynależy.

Ale by być zbawionym,

nie wystarczy

w Boże Miłosierdzie

wierzyć.

Potrzeba życia

wiernego Bogu,

dobrze, mądrze,

w zgodzie z sumieniem,

w zgodzie z bliźnimi,

w zgodzie z bogiem,

całe je przeżyć.

- - - - -

0 Comments

Posted on 23 Dec 2016 by jacek