| Aktualności |
|---|
| Ewangelia |
|---|
| Rok A |
| Rok B |
| Rok C |
| Ewangelia aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy rok A |
| Aforyzmy rok B |
| Aforyzmy rok C |
|
Ewangeliczne sentencje
|
|---|
Uroczystości |
|---|
Święta |
|---|
Święci |
|---|
Fraszki |
|---|
| Aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy religijne |
| Aforyzmy z życia |
| Wiersze |
|---|
| Wiersze religijne |
| Wiersze z życia |
To i owo |
|---|
1 Niedziela Wielkiego Postu C
I Niedziela Wielkiego Postu C
Łk 4,1-13
„Jezus pełen Ducha Świętego powrócił z nad Jordanu i czterdzieści dni
przebywał w Duchu na pustyni, gdzie był kuszony przez diabła…”
Spójrz wokół siebie
na otaczający cię
świat.
Dlatego tak pięknym,
bo stworzył go Bóg,
ale oczu nie zamykaj
i bacznie patrz,
że jest ktoś,
kto niszczyć go
usiłuje,
a jak to robić,
na tym naprawdę się zna.
Boga, człowieka,
dobra i piękna,
przebiegły,
wyrafinowany wróg.
Bo nie sam,
nie swymi rękami to
robi,
ale naiwnym
człowiekiem się posługuje.
Jak go usidli,
omami,
zaślepi, opęta,
ten zanim pójdzie
do głowy po rozum,
zanim się spostrzeże
kto to taki
i zanim się opamięta,
coś nim wstrząśnie
dotkliwie i boleśnie.
Ten posłuch odczuje
na bardzo długo,
jako porażkę zapamięta.
Bo człowieka
zawsze to myli i gubi,
wytwornie
i z taktem się
zachowuje.
Całkiem logicznie,
poprawnie
i pięknie mówi.
W kontakcie z drugą
osobą
nie zdradza
swojego pochodzenia.
Kulturalny w zachowaniu,
nie legitymuje się
człowiekowi żadnym
dowodem.
Od razu by się wkopał,
że jest z piekła rodem.
Nie pokazuje nikomu
dowodu tożsamości.
Przypadkiem cię
odwiedza,
po prostu przychodzi w
gości.
Postanowił wpaść na
moment,
na chwileczkę,
bo inni zawiedli,
bliscy opuścili,
jakąś krzywdę,
przykrość ci
wyrządzili,
a on na to wszystko
lekarstwo zna i go ma.
Będziesz jemu wierny,
to ci da
swojego balsamu na twoje rany dotkliwe i bolesne przez drugich zadane. Skutecznego lekarstwa na twoje zdrady, niedowiarstwa, oszustwa, nienawiści, kłamstwa, myśli czarne, jak noc ciemne, o zemście za poniżanie, niedocenianie. Przez innych złe traktowanie. Wszystko uleczy, we wszystkim pomoże, bo na to sposób ma i na tym się zna. Widzisz, jaki nachalny, z jakim tupetem.
Jaki natrętny, jaki bezczelny. A ty myślisz, że w spotkaniu z nim jesteś mądrym i światłym człowiekiem. Jeżeli na ten haczyk, swej rzekomej i skutecznej pomocy, swojego cudownego lekarstwa cię złapie, po tobie kochana siostro, i po tobie kochany bracie. Pamiętaj, nie miej się za nietykalnego. Nie myśl, że ciebie to ominie, nie spotka, że nie zwracasz uwagi na niego. On wie, kiedy cię odwiedzić. On tę godzinę zna, bo ciągoty ku złu, jakiś dołeczek, jakieś niezadowolenie, słabostki każdy ma. A jak go kulturalnie odprawić, pozbyć się z pola widzenia i spławić, wsłuchaj się w słowa dzisiejszej Ewangelii i może być powodem twojego zdziwienia, co robili i gdzie byli wtedy anieli. On się nie bał przyjść do Chrystusa, ani spotkania z tak bliska, w cztery oczy. Nie lękał się samej rozmowy. Na wszystko był przygotowany, na każdą ewentualność gotowy. Wiedział jedno, że Chrystus pości i to już przez długich dni czterdzieści, czyli pragnienie doskwiera i głód Go nęka. Dobrze o tym wie, że Chrystus jest Bogiem. W co, czasem człowiek wątpi, pojąć nie może, wierzyć nie chce. A on, mimo swego upokorzenia, doznanej kary od Boga pamięta. I dlatego, wygłodzonemu Chrystusowi chleb proponuje. Niech sam, zrobi cud choćby z tych kamieni. Po co się dręczyć, na co głodować, jest Bogiem, niech w chleb je zamieni. Będzie syty, jako cudotwórca da się poznać, będzie tryumfować. Znał Chrystus tego Pana. Zawsze miał, ma, i mieć go będzie za drania. Dostanie należną odprawę i nauczkę. Przez Chrystusa przepędzony, odstąpi, pójdzie do tych, którzy go nie rozpoznają powielać i powtarzać będzie swą sztuczkę wobec wszystkich niedostatek cierpiących, ale i chciwych, łakomych na chleb i na pieniądze chęcią zysku, posiadaniem bogactwa pałających. Nie, by cud zrobili, bo nie mogą tego dokonać, ale by się bogacili za wszelka cenę, nieuczciwie zysk zdobywali, z drugich łupili. I z obserwacji życia codziennego wiemy, że wcale nie małe to towarzystwo, które, w to, co szatan mówi, co obiecuje wierzy naprawdę i we wszystko. Poradzić ci tylko mogę, jak go dojrzysz, usłyszysz, poczujesz, to póki czas, w nogę. Zawsze na przyszłość ten dobry, wypróbowany sposób miewaj, przed nim, ile sił zwiewaj. I wiedz, że to z twej strony nie dowód tchórzostwa i słabości, ale wiedzy, doświadczenia, roztropności. Jeszcze coś ważnego pamiętaj. Diabeł, diabelnie boi się Krzyża, święconej wody, błogosławieństwa. Dla niego to piekące zaklęcia, wobec których traci siłę, traci głowę, swą szatańską moc, które odbierają mowę. Nagle traci głos, ucieczką się ratuje, bo przegrywa z Bogiem, z Jego potęgą, wszechmocą. O tym wszystkim wie, bo to wszystko na sobie czuje. Przez porażkę doznaną nie daje za wygraną. Czyha i wyczekuje aż człowiek jego podszepty usłyszy, ulegnie namowom. Nie opanuje pożądliwości, w jego sidła się wpakuje. - - - - - A więc bacz, jaka wiedza u diabła i bardzo uważaj, byś w jego sidła nie wpadł. W jego matnię, w pułapkę nie wpadła. - - - - -
swojego balsamu na twoje rany dotkliwe i bolesne przez drugich zadane. Skutecznego lekarstwa na twoje zdrady, niedowiarstwa, oszustwa, nienawiści, kłamstwa, myśli czarne, jak noc ciemne, o zemście za poniżanie, niedocenianie. Przez innych złe traktowanie. Wszystko uleczy, we wszystkim pomoże, bo na to sposób ma i na tym się zna. Widzisz, jaki nachalny, z jakim tupetem.
Jaki natrętny, jaki bezczelny. A ty myślisz, że w spotkaniu z nim jesteś mądrym i światłym człowiekiem. Jeżeli na ten haczyk, swej rzekomej i skutecznej pomocy, swojego cudownego lekarstwa cię złapie, po tobie kochana siostro, i po tobie kochany bracie. Pamiętaj, nie miej się za nietykalnego. Nie myśl, że ciebie to ominie, nie spotka, że nie zwracasz uwagi na niego. On wie, kiedy cię odwiedzić. On tę godzinę zna, bo ciągoty ku złu, jakiś dołeczek, jakieś niezadowolenie, słabostki każdy ma. A jak go kulturalnie odprawić, pozbyć się z pola widzenia i spławić, wsłuchaj się w słowa dzisiejszej Ewangelii i może być powodem twojego zdziwienia, co robili i gdzie byli wtedy anieli. On się nie bał przyjść do Chrystusa, ani spotkania z tak bliska, w cztery oczy. Nie lękał się samej rozmowy. Na wszystko był przygotowany, na każdą ewentualność gotowy. Wiedział jedno, że Chrystus pości i to już przez długich dni czterdzieści, czyli pragnienie doskwiera i głód Go nęka. Dobrze o tym wie, że Chrystus jest Bogiem. W co, czasem człowiek wątpi, pojąć nie może, wierzyć nie chce. A on, mimo swego upokorzenia, doznanej kary od Boga pamięta. I dlatego, wygłodzonemu Chrystusowi chleb proponuje. Niech sam, zrobi cud choćby z tych kamieni. Po co się dręczyć, na co głodować, jest Bogiem, niech w chleb je zamieni. Będzie syty, jako cudotwórca da się poznać, będzie tryumfować. Znał Chrystus tego Pana. Zawsze miał, ma, i mieć go będzie za drania. Dostanie należną odprawę i nauczkę. Przez Chrystusa przepędzony, odstąpi, pójdzie do tych, którzy go nie rozpoznają powielać i powtarzać będzie swą sztuczkę wobec wszystkich niedostatek cierpiących, ale i chciwych, łakomych na chleb i na pieniądze chęcią zysku, posiadaniem bogactwa pałających. Nie, by cud zrobili, bo nie mogą tego dokonać, ale by się bogacili za wszelka cenę, nieuczciwie zysk zdobywali, z drugich łupili. I z obserwacji życia codziennego wiemy, że wcale nie małe to towarzystwo, które, w to, co szatan mówi, co obiecuje wierzy naprawdę i we wszystko. Poradzić ci tylko mogę, jak go dojrzysz, usłyszysz, poczujesz, to póki czas, w nogę. Zawsze na przyszłość ten dobry, wypróbowany sposób miewaj, przed nim, ile sił zwiewaj. I wiedz, że to z twej strony nie dowód tchórzostwa i słabości, ale wiedzy, doświadczenia, roztropności. Jeszcze coś ważnego pamiętaj. Diabeł, diabelnie boi się Krzyża, święconej wody, błogosławieństwa. Dla niego to piekące zaklęcia, wobec których traci siłę, traci głowę, swą szatańską moc, które odbierają mowę. Nagle traci głos, ucieczką się ratuje, bo przegrywa z Bogiem, z Jego potęgą, wszechmocą. O tym wszystkim wie, bo to wszystko na sobie czuje. Przez porażkę doznaną nie daje za wygraną. Czyha i wyczekuje aż człowiek jego podszepty usłyszy, ulegnie namowom. Nie opanuje pożądliwości, w jego sidła się wpakuje. - - - - - A więc bacz, jaka wiedza u diabła i bardzo uważaj, byś w jego sidła nie wpadł. W jego matnię, w pułapkę nie wpadła. - - - - -
0 Comments
Posted on 24 Dec 2016 by jacek
Content Management Powered by CuteNews
| Strona główna |
| Dodaj do ulubionych |
| KONTAKT |
| Ilość odwiedzin: 872927 |
| Ilość osób online: 5 |
| Logowanie |
| BLOG |