| Aktualności |
|---|
| Ewangelia |
|---|
| Rok A |
| Rok B |
| Rok C |
| Ewangelia aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy rok A |
| Aforyzmy rok B |
| Aforyzmy rok C |
|
Ewangeliczne sentencje
|
|---|
Uroczystości |
|---|
Święta |
|---|
Święci |
|---|
Fraszki |
|---|
| Aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy religijne |
| Aforyzmy z życia |
| Wiersze |
|---|
| Wiersze religijne |
| Wiersze z życia |
To i owo |
|---|
1 Tydzień Wielkiego Postu - środa
I Tydzień Wielkiego Postu - środa
Łk 11,29-32
Łk 11,29-32 – poniedziałek XXVIII
Mt 12,38-42 – poniedziałek XVI; Mk 8,11-12
„Gdy tłumy się
gromadziły Jezus zaczął mówić: „To
plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu
dany, prócz znaku Jonasza.”
Człowiek natrętny,
każdego zdenerwuje.
Wścibski,
wkurza i irytuje.
Bo na dłuższą metę
staje się dokuczliwy,
naprawdę uciążliwy
w każdej społeczności
i to obojętnie
w jakiej wspólnocie,
jak problemów nie było,
on widzi ich krocie.
Przez to nielubiany,
staje się nie mile
widzianym,
nie bywa traktowany
poważnie,
a bardzo często
tylko tolerowany.
Zwykle mawiamy,
za bardzo dociekliwy.
Do wszystkiego
nos swój wsadzi,
gdzie się da,
tam zaglądnie.
W każdy kąt kuknie,
wszystko podglądnie.
Zawsze zakłada z góry,
że co inni uznają
za dobre,
poprawne, ładne,
on wszędzie
znajdzie dziury.
Poprawność stwierdzeń
kwestionuje.
To jego branża,
tym się trudni,
w tym jest biegły, w tym się najlepiej czuje. Jak posłyszy, że ktoś mądry, niezmiennie odpowie, mądrzejszych słyszałem. Jak się dowie, że ktoś zdolny, zdolniejszych znałem. Jak powiesz, że to smaczne, smaczniejsze jadałem. I tak powtarza do znudzenia, wręcz do obrzydzenia. Swoje popisy demonstruje, swoje ustawiczne „ale”, jak gdyby ktoś tego żądał, na jego ocenę czekał, od niego jej wyglądał. od niego się spodziewał. Jeżeli spotkałeś takiego człowieka, to mogłeś się i zdenerwować i ubawić. Ale jeżeli, z takim ci przyszło żyć, całym sercem współczuję. Bo naprawdę pecha miałeś i to takiego, jak Chrystus, nasz Pan, nauczyciel z Nazaretu, któremu tacy po piętach deptali. To posądzali, to obwiniali, o kuglarstwo podejrzewali. Wobec Chrystusa takimi byli, uczeni w Prawie i faryzeusze. Ludźmi dokuczliwymi, na co dzień bardzo uciążliwymi. Zawsze nieufni, ciągle podejrzliwi. Z wielką nadzieją spełnienia Bożej obietnicy przez wieki żyli. Przyjścia Mesjasza oczekiwali,
o to się modlili. To stawało się i było powodem ich dociekliwości, ich ciekawości. Czy to naprawdę Ten? którego bliskich znali. Nauczyciel z Nazaretu choć ich zdumiewał, zachwycał, cuda czynił, ale przed wiarą w Niego czuli jakąś obawę, jakiś lęk. A Chrystus faryzeuszów winił za ich niedowiarstwo, nieufność. Za brak wiary wyrzuty im czynił. Za to, że żądali wciąż nowego dowodu Jego boskości, a w takiej bliskości, na wyciągniecie ręki Mesjasza byli. Bywały momenty, że Chrystus miał tych żądań naprawdę dość i powie im coś, co pod ich adresem będzie naganą i gorzkim wyrzutem skierowanym do swego narodu, z braku w nich wiary nagana tej miary: „To plemię, jest plemieniem przewrotnym …” Pomyśl i podumaj. Czy po wiekach? stali się narodem mądrzejszym i bardziej rozsądnym, i roztropnym? Bo nad tym, co współcześnie oglądamy Chrystus Pan płacze, a my ubolewamy. - - - - - Potrafią dokuczyć, zdenerwować, skłonić do nagany, ostrego słowa, ludzie natrętni, których wypada i trzeba nauczyć poprawności kultury życia między ludźmi, która stawia wymagania z właściwego zrozumienia przykazania miłości. - - - - -
w tym jest biegły, w tym się najlepiej czuje. Jak posłyszy, że ktoś mądry, niezmiennie odpowie, mądrzejszych słyszałem. Jak się dowie, że ktoś zdolny, zdolniejszych znałem. Jak powiesz, że to smaczne, smaczniejsze jadałem. I tak powtarza do znudzenia, wręcz do obrzydzenia. Swoje popisy demonstruje, swoje ustawiczne „ale”, jak gdyby ktoś tego żądał, na jego ocenę czekał, od niego jej wyglądał. od niego się spodziewał. Jeżeli spotkałeś takiego człowieka, to mogłeś się i zdenerwować i ubawić. Ale jeżeli, z takim ci przyszło żyć, całym sercem współczuję. Bo naprawdę pecha miałeś i to takiego, jak Chrystus, nasz Pan, nauczyciel z Nazaretu, któremu tacy po piętach deptali. To posądzali, to obwiniali, o kuglarstwo podejrzewali. Wobec Chrystusa takimi byli, uczeni w Prawie i faryzeusze. Ludźmi dokuczliwymi, na co dzień bardzo uciążliwymi. Zawsze nieufni, ciągle podejrzliwi. Z wielką nadzieją spełnienia Bożej obietnicy przez wieki żyli. Przyjścia Mesjasza oczekiwali,
o to się modlili. To stawało się i było powodem ich dociekliwości, ich ciekawości. Czy to naprawdę Ten? którego bliskich znali. Nauczyciel z Nazaretu choć ich zdumiewał, zachwycał, cuda czynił, ale przed wiarą w Niego czuli jakąś obawę, jakiś lęk. A Chrystus faryzeuszów winił za ich niedowiarstwo, nieufność. Za brak wiary wyrzuty im czynił. Za to, że żądali wciąż nowego dowodu Jego boskości, a w takiej bliskości, na wyciągniecie ręki Mesjasza byli. Bywały momenty, że Chrystus miał tych żądań naprawdę dość i powie im coś, co pod ich adresem będzie naganą i gorzkim wyrzutem skierowanym do swego narodu, z braku w nich wiary nagana tej miary: „To plemię, jest plemieniem przewrotnym …” Pomyśl i podumaj. Czy po wiekach? stali się narodem mądrzejszym i bardziej rozsądnym, i roztropnym? Bo nad tym, co współcześnie oglądamy Chrystus Pan płacze, a my ubolewamy. - - - - - Potrafią dokuczyć, zdenerwować, skłonić do nagany, ostrego słowa, ludzie natrętni, których wypada i trzeba nauczyć poprawności kultury życia między ludźmi, która stawia wymagania z właściwego zrozumienia przykazania miłości. - - - - -
0 Comments
Posted on 24 Dec 2016 by jacek
Content Management Powered by CuteNews
| Strona główna |
| Dodaj do ulubionych |
| KONTAKT |
| Ilość odwiedzin: 873996 |
| Ilość osób online: 7 |
| Logowanie |
| BLOG |