mysli jacka furtiana - do slow Pana

2 Niedziela Wielkiego Postu C

II Niedziela Wielkiego Postu C

Łk 9,28b-36

„Jezus wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba i wszedł na górę, aby się modlić. Gdy się modlił wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe. A oto dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz.”

Zapewne masz

w swym życiu

taki dzień,

rok, wydarzenie,

mimo upływu lat,

nie poszedł

w zapomnienie.

A to, dlatego,

że ten czas

przyniósł ci

tak wielkie doznanie,

smutku, łez,

uśmiechu, radości

i mimo,

że należy już

do przeszłości,

to na samo

jego wspomnienie,

występują ciarki na ciele,

albo przeciwnie,

doznajesz

uczucia radości.

I tak jak chcesz,

by przykre wydarzenia

pamięć ci nie przywoływała,

tak przeciwnie,

chciałbyś by radosne

jak najdłużej zachowała.

Identyczne doświadczenia

mieli apostołowie,

żyjący obok Chrystusa.

nie brakowało im

ani jednych, ani drugich.

nimi się dzielili,

budzili podziw

tym, co mówili.

bo relacje ich,

jedne łzy wyciskały,

to znów inne,

powodem radości

się stawały

z łaski powołania,

za apostolski trud,

za możliwość

poznania Mesjasza

i z Nim przebywania.

chętnie o tym mówili.

Mieli nadzieję,

że je przekazując

wzmocnią wiarę,

którą Chrystus

ich obdarzył

i z nią szli,

przez swe życie całe.

Była im siłą,

mocą w przeciwnościach,

dodawała odwagi,

hartu ducha

w rozterkach

życia apostolskiego,

w codziennych trudnościach.

Ale to, czego

na taborze doznali,

to, czego tam

jako wybranych trzech

przez samego Chrystusa,

doświadczyli,

przeżyli, zaznali

i czego byli

naocznymi świadkami,

nigdy w pamięci

im się nie zatrze.

A my, dziś,

będąc Chrystusa wyznawcami

cieszymy się z tego,

że ich przeżycia

z Taboru,

kościół swym wiernym

przypomina i święci.

Tabor apostołom,

dał przedsmak nieba.

Sam

tego Chrystus chciał

i tego apostołom

było bardzo potrzeba,

by wiedzieli,

że ich apostolski trud

będzie niebem nagrodzony,

za ich poświęcenie,

za ich całkowite oddanie

i za każdego,
który dzięki nim

w Boga uwierzy,

Bogu wierny zostanie .

A radość

bycia świadkiem

Chrystusowego Przemienienia,

by dodawała im sił

w chwilach trudnych,

w czasie doświadczeń,

gdy nadejdą cierpienia.

- - - - -

Odwagi zawsze doda ci,

wspomnienie radosnych dni.

- - - - -

Gdy ci się smutek do serca wdziera,

wspomnij na dni wesela.

- - - - -

Gdy w duszy ci ciemno

i smętno znów,

pamiętaj, że po nocy

przychodzi słońca wschód.

- - - - -

Świadomość bliskości Boga,

niech ci radości przysparza

i otuchy doda.

- - - - -

0 Comments

Posted on 24 Dec 2016 by jacek