mysli jacka furtiana - do slow Pana

2 Tydzień Wielkiego Postu - sobota

II Tydzień Wielkiego Postu - sobota

Łk 15,1-3.11-32

„W owym czasie zbliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali. Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: „Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do Ojca: „Ojcze daj mi część mego majątku…odjechał...roztrwonił... zaczął cierpieć niedostatek…pójdę do mego ojca..”

Nie zawsze człowiek

chadza prostą,

przetartą, sprawdzoną

życia drogą.

bo albo z własnej głupoty,

albo za innych namową

wybiera własną,

na przełaj, na skróty,

nie domyślając się

spotkać wąwozy,

parowy, skały,

ogrodzenia,

kolczaste druty.

Na nic przestrogi,

błagania, zaklinania,

matki, ojca,

rodzeństwa, rodziny.

Obraca je w żart,

dla niego kpiny

ze swej dojrzałości,

z dorosłości,

z postępu,

z nowoczesności.

Na nic prośby,

na nic błagania,

do miłości rodziców,

do rozsądku odwoływania,

do płaczu matki,

do jej łez,

mówi, że wie,

dlaczego tak robi,

bo takie jego upodobania,

takie ma pragnienie

i tak chce.

Kochane dziecko

w wierze wychowane,

religijne, pobożne,

w nosie ma wszystko.

ojca, mamę,

ludzką opinię,

Boga, religię,

kościół, wiarę.

Idzie drogą jaką chce,

na jaką ma ochotę.

A po drodze

traci wszystko,

rodzinę, wiarę,

Boga,

moralność, cnotę.

Aż wpadnie w dół,

w cuchnące bagno,

zaspokoiwszy zmysły,

aż łaknienie dopadło

i oczy otwiera,

spostrzega,

że w chlewie wokół świnie,

które swym zwyczajem

chrząkają,

ale za swojego go mają

i karmią go strąkami,

które same zajadają.

I oby poszedł

po rozum do głowy,

patrząc na swe postępowanie,

swoje staczanie,

swoje miejsce,

swoje towarzystwo

i znalazł w sobie

tyle prawdy, tyle pokory

by w pierś się uderzyć,

w miłość ojca,

w jego przebaczenie,

wybaczenie uwierzyć.

zawrócić z drogi

wybranej przez siebie,

przykrej w doświadczenia

i pozostałymi ranami

na duszy i ciele.

Czyli by tak zrobił,

jak z dzisiejszej Ewangelii

marnotrawny syn,

który majątek roztrwonił

i tylko dzięki modlitwom,

swej kochającej matki,

Bóg swą łaską go dogonił.

Do domu rodzinnego

skruszony wrócił,

w ramiona ojca się rzucił

czekającego z utęsknieniem.

Wyznał ojcu swój grzech,

swój żal, swoją poprawę,

dla wzruszonego ojca,

było to syna nawróceniem.

- - - - -

Żono, matko,

módl się za męża,

módl się za syna,

który się stacza,

łajdactw się ima.

By na tyle zmądrzeli,

z chlewa wyszli,

świnić się zaprzestali,

grzech swój uznali.

Oby Bóg wysłuchał

twych modlitw życzenie,

ich powrót do rodziny

i szczere nawrócenie.

- - - - -

0 Comments

Posted on 24 Dec 2016 by jacek