mysli jacka furtiana - do slow Pana

3 Tydzień Wielkiego Postu - sobota

III Tydzień Wielkiego Postu - sobota

Łk 18,9-14

„Jezus powiedział do niektórych, co ufali sobie, że są sprawiedliwi, a innymi gardzili, tę przypowieść: „Dwóch ludzi przyszło do świątyni żeby się modlić, jeden faryzeusz, a drugi celnik.”

Rozejrzyj się

wokół siebie,

przypatrz się ludziom

przechodzącym obok ciebie,

niskim, wysokim,

grubym, chudym,

z bladą,

rumianą buzią.

a w mig spostrzeżesz,

kto radosny, kto smutny,

kto skromny, kto wyniosły,

kto pokorny,

kto pychą nadęty.

Zapewne

wolisz przestawać

z człowiekiem radosnym,

bo i ciebie rozchmurzy,

do uśmiechu pobudzi.

Z takim czas się nie dłuży,

niż z człowiekiem smutnym,

który i tobie łzę wyciśnie

i swą melancholią znuży.

Jak ognia unikasz

dumnego,

zarozumiałego,

pychą zawładniętego,

z głową stale zadartą.

Z daleka go omijasz,

by nie wysłuchiwać

samochwalstwa,

samouwielbienia,

jego wielkich dokonań,

głębokich przemyśleń,

genialnych planów,

trudnych zamierzeń,

wyjątkowych osiągnięć.

Po to mówi,

by go podziwiać,

jemu klaskać,

przytakiwać.

wolałbyś go nie spotykać.

Mawet wtedy,

kiedy, jako wierzący

pójdzie do kościoła

by się pomodlić,

o sobie mówić

nie przestanie.

Bo dumny z wiary w Boga,

w modlitwie przed Nim

swą radość wyraża,

że śmiały

i ma powód

stać blisko ołtarza,

bo zawsze wierny Bogu,

należną cześć oddaje

i nie jest jak inni

grzesznicy,

oszuści, zdziercy,

cudzołożnicy.

Dwa razy w tygodniu pości,

o jałmużnie pamięta,

ofiary daje.

Ale w tym samym czasie,

w tym samym kościele,

i nie tylko,

jak ten dumny

ze swej wiary w niedzielę,

jest jeszcze ktoś inny,

też by się modlić przyszedł,

który z pokorą,

ze szczerą skruchą,

z poczuciem winy

wobec Boga,

i modlitwą z serca płynącą

przepojoną żalem, słowa:

„Boże miej litość dla mnie grzesznika”.

i usprawiedliwiony wyszedł.

I w Ewangelii Chrystus

Chrystus mówi,

że postawa tak się modlącego,

jego usprawiedliwienia dokona,

a nie samozadowolenie

człowieka zarozumiałego.

Jako człowiek wierzący,

trochę swego czasu

poświęcasz modlitwie.

i wsłuchując się

w słowa Chrystusa,

dla ciebie będzie

z duchowym pożytkiem

wiedzieć i znać,

jaką właściwą postawę

przyjąć masz,

w spotkaniu z Bogiem.

Chrystus mówi wyraźnie,

pokora.

nie w tym,

że staniesz pod chórem,

albo na zewnątrz kościoła,

ale w tym,

że świadom swych grzechów

i prosząc o ich wybaczenie

w sakramencie pojednania.

To już załatwiłeś z Nim,

otrzymałeś ich odpuszczenie,

a poczucie winy,

za zło popełnione

wobec Boga i bliźniego,

podtrzymuje twą pokorę.

Takiej postawy Bóg wymaga,

taką kościół zaleca,

taką Chrystus pochwala.

- - - - -

Nie myśl, że to pokora

każe ludziom stać

w czasie niedzielnej mszy świętej,

na zewnątrz kościoła.

Powodem tego wygoda,

mała wiara,

ładna pogoda.

- - - - -

0 Comments

Posted on 24 Dec 2016 by jacek