| Aktualności |
|---|
| Ewangelia |
|---|
| Rok A |
| Rok B |
| Rok C |
| Ewangelia aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy rok A |
| Aforyzmy rok B |
| Aforyzmy rok C |
|
Ewangeliczne sentencje
|
|---|
Uroczystości |
|---|
Święta |
|---|
Święci |
|---|
Fraszki |
|---|
| Aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy religijne |
| Aforyzmy z życia |
| Wiersze |
|---|
| Wiersze religijne |
| Wiersze z życia |
To i owo |
|---|
5 Niedziela Wielkiego Postu C
V Niedziela Wielkiego Postu C
J 8,1-11
„…uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę, którą
pochwycono na cudzołóstwie i postawiwszy ją na środku, powiedzieli do Niego:…”W Prawie Mojżesz takie nakazał
kamienować. A Ty co mówisz?”
Każdy grzech,
jest smutną
rzeczywistością
życia ludzkiego.
Konsekwencją natury
ludzkiej,
następstwem
grzechu pierworodnego,
doświadczanym przez
człowieka,
jako skłonność do złego. I ona przez swe ciągoty w stronę zła, z pozoru powabnego staje się powodem, że człowiek rozumny, wolną wolą obdarzony, nabiera na grzech ochoty. A grzech ten na tym polega, że to, co w Dekalogu nakazane, nie zachowuje, nie przestrzega. A to znów co, zakazane, człowiekowi smakuje. I jeżeli jednych, wykonać zaniecha przez lenistwo, wygodnictwo, nie spełni, zaniedba, grzechu się dopuszcza. Przykazania Bożego nie zachowuje, grzech popełnia. Ale jeżeli, zakazy wynikłe z przykazania Bożego przekroczy, to konsekwencją takiego zachowania, staje się świadomość uczynionego zła, grzechu popełnionego. Na pamięć znamy swoje grzechy. Świadomość ich mamy i ten owoc zakazany jawnie czy skrycie, ale spożywamy. Popełnione przez siebie grzechy, grzeszki, najchętniej usprawiedliwiamy wrodzoną skłonnością do złego, ludzką słabością. Starannie strzeżemy, by światła dziennego nie ujrzały, by inni, o nich się nie dowiedzieli. Jak możemy, najgłębiej je skrywamy. wszak mamy doświadczenie, że są grzechy, które widać, bo dostrzegamy ich skutki, i grzesznikom je wytykamy. O grzechach też, i słychać, a o odnośnie ich sprawców swoje określenia mamy. I tak stosownie do kolejności przykazań w Dekalogu zawartych, palcem wskazujemy na bałwochwalców, na niewierzących, na wierzących niepraktykujących, na bezbożników, pijaków, nożowników, cudzołożników, na złodziei, na uwodzicieli, na krzywoprzysięzców. Chcielibyśmy by takich, jak najsurowiej karano, do więzienia, na gilotynę, o głowę skrócić, na szubienicę, wychłostać, ukamienować, utopić, do rzeki wrzucić. Byle pozbyć się łajdaka, by było mniej o jednego, zakałę życia społecznego, szkodliwego dla środowiska, swym zachowaniem, dla drugich niebezpiecznego. Jeżeli miewasz, takie pragnienia i takie myśli w swej głowie pod adresem łajdaków i łotrów, to niech dzisiejsza Ewangelia czegoś cię nauczy i coś pochodzącego od samego Chrystusa, podpowie. Słuchaj uważnie i dobrze, co Chrystus powiedział chcącym ukamienować jawnogrzesznicę, zgodnie z prawem cudzołożną kobietę. Czyli wyrok śmierci na niej wykonać. Pytają Chrystusa co On na to? Spowodowali Chrystusa milczenie, tłumu gapiów ciszę. Chrystus powie słowa po usłyszeniu, których, z rąk wypadły im kamienie. Chcącym kamienować, zrzedły miny. Radzę je wpisać w swą pamięć, „Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamień”. Tak Chrystus ostudził głowy. W zalążku zgasił chęć ukarania. Dał rozwiązania sposób nowy, Bożego przebaczania. Grzechu nie usprawiedliwił, jawnogrzesznicy nie potępił. powie jej krótko, „idź i nie grzesz więcej.” A Maria z Magdali ocalona, z wdzięczności będzie zawsze w pobliżu Pana. i w wielki piątek, pod Krzyżem, będzie uczestniczyć w Chrystusa męce. Chrystus nagrodzi miłość okazaną, ona pierwsza go ujrzy, w dzień zmartwychwstania. - - - - - Za zło uczynione, nigdy nie rzucaj w drugich kamieniem. bo sam popełniasz grzechy i cieszysz się ich przebaczeniem. A za to, Bogu w podzięce i dla dobra swego, nie grzesz więcej. - - - - - Jeżeli grzech ci się zdarzy, widać go na twej twarzy. Albo ze strachu bladej, albo ze wstydu rumianej. - - - - - Popełnianego grzechu serce nie ukryje, szybszy jego rytm i mocniej bije. - - - - -
jako skłonność do złego. I ona przez swe ciągoty w stronę zła, z pozoru powabnego staje się powodem, że człowiek rozumny, wolną wolą obdarzony, nabiera na grzech ochoty. A grzech ten na tym polega, że to, co w Dekalogu nakazane, nie zachowuje, nie przestrzega. A to znów co, zakazane, człowiekowi smakuje. I jeżeli jednych, wykonać zaniecha przez lenistwo, wygodnictwo, nie spełni, zaniedba, grzechu się dopuszcza. Przykazania Bożego nie zachowuje, grzech popełnia. Ale jeżeli, zakazy wynikłe z przykazania Bożego przekroczy, to konsekwencją takiego zachowania, staje się świadomość uczynionego zła, grzechu popełnionego. Na pamięć znamy swoje grzechy. Świadomość ich mamy i ten owoc zakazany jawnie czy skrycie, ale spożywamy. Popełnione przez siebie grzechy, grzeszki, najchętniej usprawiedliwiamy wrodzoną skłonnością do złego, ludzką słabością. Starannie strzeżemy, by światła dziennego nie ujrzały, by inni, o nich się nie dowiedzieli. Jak możemy, najgłębiej je skrywamy. wszak mamy doświadczenie, że są grzechy, które widać, bo dostrzegamy ich skutki, i grzesznikom je wytykamy. O grzechach też, i słychać, a o odnośnie ich sprawców swoje określenia mamy. I tak stosownie do kolejności przykazań w Dekalogu zawartych, palcem wskazujemy na bałwochwalców, na niewierzących, na wierzących niepraktykujących, na bezbożników, pijaków, nożowników, cudzołożników, na złodziei, na uwodzicieli, na krzywoprzysięzców. Chcielibyśmy by takich, jak najsurowiej karano, do więzienia, na gilotynę, o głowę skrócić, na szubienicę, wychłostać, ukamienować, utopić, do rzeki wrzucić. Byle pozbyć się łajdaka, by było mniej o jednego, zakałę życia społecznego, szkodliwego dla środowiska, swym zachowaniem, dla drugich niebezpiecznego. Jeżeli miewasz, takie pragnienia i takie myśli w swej głowie pod adresem łajdaków i łotrów, to niech dzisiejsza Ewangelia czegoś cię nauczy i coś pochodzącego od samego Chrystusa, podpowie. Słuchaj uważnie i dobrze, co Chrystus powiedział chcącym ukamienować jawnogrzesznicę, zgodnie z prawem cudzołożną kobietę. Czyli wyrok śmierci na niej wykonać. Pytają Chrystusa co On na to? Spowodowali Chrystusa milczenie, tłumu gapiów ciszę. Chrystus powie słowa po usłyszeniu, których, z rąk wypadły im kamienie. Chcącym kamienować, zrzedły miny. Radzę je wpisać w swą pamięć, „Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamień”. Tak Chrystus ostudził głowy. W zalążku zgasił chęć ukarania. Dał rozwiązania sposób nowy, Bożego przebaczania. Grzechu nie usprawiedliwił, jawnogrzesznicy nie potępił. powie jej krótko, „idź i nie grzesz więcej.” A Maria z Magdali ocalona, z wdzięczności będzie zawsze w pobliżu Pana. i w wielki piątek, pod Krzyżem, będzie uczestniczyć w Chrystusa męce. Chrystus nagrodzi miłość okazaną, ona pierwsza go ujrzy, w dzień zmartwychwstania. - - - - - Za zło uczynione, nigdy nie rzucaj w drugich kamieniem. bo sam popełniasz grzechy i cieszysz się ich przebaczeniem. A za to, Bogu w podzięce i dla dobra swego, nie grzesz więcej. - - - - - Jeżeli grzech ci się zdarzy, widać go na twej twarzy. Albo ze strachu bladej, albo ze wstydu rumianej. - - - - - Popełnianego grzechu serce nie ukryje, szybszy jego rytm i mocniej bije. - - - - -
0 Comments
Posted on 24 Dec 2016 by jacek
Content Management Powered by CuteNews
| Strona główna |
| Dodaj do ulubionych |
| KONTAKT |
| Ilość odwiedzin: 866291 |
| Ilość osób online: 1 |
| Logowanie |
| BLOG |