mysli jacka furtiana - do slow Pana

5 Tydzień Wielkiego Postu - piątek

V Tydzień Wielkiego Postu - piątek

J 10,31-42

„Żydzi porwali kamienie, aby Jezusa ukamienować. Odpowiedział im Jezus: „Ukazałem wam wiele dobrych czynów pochodzących od Ojca. Za który z tych czynów chcecie Mnie ukamienować?” Odpowiedzieli Mu żydzi: „Nie chcemy Cię ukamienować za dobry czyn, ale za bluźnierstwo, za to, że Ty będąc człowiekiem uważasz siebie za Boga”.

Na wiele sposobów,

z różnych powodów,

możesz czasem

bliźniemu się narazić.

Zawsze żywo zareaguje,

boleśnie odczuje,

kiedy świadomie,

czy nie świadomie,

chcący czy niechcący,

wyrządzisz mu krzywdę.

będziesz powodem

przykrości.

zniesławisz,

obrazisz.

Ale też i wtedy,

kiedy prawdę

w oczy mu powiesz,

skarcisz,

upomnisz.

Będziesz nawoływał

do poszanowania

Prawa Bożego,

do poczucia sprawiedliwości,

do postępowania moralnego.

zachęcał do uczciwości

w trosce o jego dobro.

przekonywał o słuszności

napominania,

i swej wiarygodności.

Tak można sobie

wrogów przyspoprzyć,

jeżeli te napominania,

będą dotyczyć

konkretnego człowieka,

jakiejś społeczności,

sposobu

jego, jej postępowania,

a dotyczyć będą

przejawów religijności,

zachowania

Przykazań Bożych,

zasad wiary przestrzegania.

Wiemy z doświadczenia,

że człowiek karcony,

upominany,

czuje się dotknięty,

obrażony.

przywoływany

do porządku,

urażony.

Bywa tym

tak wzburzony,

że staje się skorym

do gniewu,

do zemsty.

Wtedy w środkach

nie przebiera,

na metody nie zważa.

Wyrzuca z siebie,

co go uwiera,

słowami,

których nie kontroluje,

gestami,

nad którymi nie panuje,

i posuwa się

do najgorszego,

uderzenia,

pchnięcia,

rzuceniem czymś w niego,

wyrzucenia,

kopnięcia.

Oburzenie rodzi gniew,

gniew zemsty pragnie.

i nikt nie odgadnie,

co z tego wyniknie.

na kogo i kiedy,

kamień spadnie.

Jeżeli ci się przytrafiło

choć raz w swym życiu,

co tchu zwiewać,

przed kamieniem

w twą stronę lecącym,

łatwiej ci będzie zrozumieć

przeżycia Chrystusa,

wrogości doświadczającym.

Pośród swego narodu,

który chlubił się tym,

że był narodem

przez Boga wybranym,

a w przyjęciu Mesjasza

nieżyczliwym,

opornym, wrogim,

przekornym.

W spotkaniu z Chrystusem,

Jego nauczaniu,

cudów przez niego

tak wielu dokonanych,

pozostał niewierzącym.

Na nie wiele się zdało,

Chrystusa przekonywanie

Żydów swych rozmówców.

do myślenia ich

nie skłaniało

przytaczanie,

tekstów Pisma Świętego,

tłumaczenie

i wyjaśnianie.

Bo ilekroć razy

Chrystus powie o Bogu,

jako o swym Ojcu

i o swoim pochodzeniu

temat poruszy,

tylekroć razy dadzą wyraz

swemu oburzeniu,

że jest bluźniercą usłyszy.

Aż wreszcie tego dość mieli,

„Żydzi porwali kamienie,

aby Jezusa ukamienować…

i znowu starali się go pojmać,

a On uszedł z ich rąk”

Chrystusa

chcieli kamienować,

bo ich napominał,

więc uraził,

Chrystusa

chcieli kamienować,

bo błędy im wytykał,

więc ich obraził,

Chrystusa

chcieli kamienować,

bo za bluźniercę

go miano.

Ilekroć razy mówił,

że Bóg Ojcem Jego

i w końcu za to,

Chrystusa skazano.

- - - - -

Historia nas uczy,

że napominanie gniew rodzi.

Wcześniej czy później,

napominany ci zaszkodzi.

- - - - -

Gdy napominanie rządzącego sięga,

dosięgnie cię jego mściwa ręka.

- - - - -

Napominanie gorzkie owoce może rodzić,

upomniany z zemsty może chcieć zaszkodzić.

- - - - -

Niewdzięczne to zadanie,

błądzących napominanie.

- - - - -

0 Comments

Posted on 24 Dec 2016 by jacek