|
5 Tydzień Wielkiego Postu - sobota
V Tydzień Wielkiego Postu - sobota
J 11,45-57
„Wielu więc spośród żydów przybyłych do Marii, ujrzawszy to, czego
Jezus dokonał, uwierzyło w Niego. Niektórzy z nich udali się do faryzeuszów
donieśli im, co Jezus uczynił. Wobec tego arcykapłani i faryzeusze zwołali
Najwyższą Radę i rzekli: „Cóż my robimy wobec tego, że ten człowiek czyni wiele
znaków? Jeżeli Go tak pozostawimy, to wszyscy uwierzą w Niego, i przyjdą
Rzymianie, i zniszczą nasze miejsce święte i nasz naród.”
Gdybyś nie wiem jak
wielkie dobro uczynił,
jak wielką komuś
przysługę wyświadczył,
to ten,
kto dobra doznał,
twej dobroci
doświadczył,
zapewne tobie
wyrazi swą wdzięczność.
a w samym sobie,
pamięć
dozgonną zachowa,
dobra otrzymanego,
życzliwości okazanej.
Ale zawsze,
znajdzie się ktoś
z boku patrzący,
w twe szczere intencje
wątpiący.
A w ocenie
samego czynu,
sceptycznie oceniający.
Ale świadomość,
że cokolwiek zrobisz
różnie będzie oceniane,
nie może tobie
stać się przeszkodą,
działalności
zaniechanie.
Bo wtedy
tobie nieprzychylni,
do ciebie
wrogo nastawieni,
zawsze krytyczni,
z góry wszystko
źle oceniają,
widząc
twoje zniechęcenie,
cieszą się i tryumfują.
bo osiągnęli to,
co zamierzali
i za zwycięzców się
mają.
Wydarzenia opowiedziane
w dzisiejszej Ewangelii,
przedstawiają
atmosferę,
jaką było owiane
wskrzeszenie Łazarza.
Zachwyt, podziw
i zdumienie
nad jego wskrzeszeniem,
po czterech dniach
leżenia w grobie,
przywróceniem do życia.
Po raz pierwszy
w tym kraju to się
zdarza.
Wieść rozeszła się
szybko.
bo zdarzenie
było nie do ukrycia.
ściągnęło tłumy do Betanii.
wielu słysząc o tym,
przyszło z czystej
ciekawości.
ale byli i tacy,
którzy dostrzegli
w tym cudzie
nadprzyrodzoną moc Chrystusa.
i w Chrystusa,
jako Mesjasza,
wierzyć zaczęli,
i dzięki temu,
w niego uwierzyli.
Przez fakt
tak wielkiego cudu,
pokonali w sobie
strach,
przełamali lęk,
wobec faryzeuszy
nasyconych wrogością
i wobec starszyzny
ludu.
Fakt,
powiększającej się
liczbie ludzi
wierzących w Chrystusa,
arcykapłanom,
faryzeuszom sen
odbiera,
spokoju nie daje,
bo coraz więcej ludzi
otwarcie
i szczerze wyznaje
swą wiarę w Chrystusa
jako Mesjasza,
jako Zbawiciela.
A to bardzo
trwogą ich napawa,
bo w Chrystusa
wierzący,
swym Królem,
oczekiwanym Mesjaszem,
mogą chcieć
go obwołać.
a tym samym,
być powodem
politycznych przemian.
i panujących rzymian
do interwencji
sprowokować.
Nad tym,
najwyższa rada radziła.
Ustami
jednego z jej
uczestników,
Kajfasza,
najwyższego kapłana,
swą zgodę wyraziła
na to,
co z całym autorytetem
piastowanego urzędu
ogłasza,
„…że
lepiej jest dla was,
gdy jeden
człowiek
umrze za
lud,
niż
miałby zginąć
cały
naród”.
I tego pamiętnego dnia
decyzję podjęli.
postanowili
Chrystusa zabić.
Ale też za nią,
odpowiedzialność
na siebie wzięli,
z którą sobie
po dziś dzień,
na oczach całego świata
rady dać nie mogą,
i jak widać,
rady nie dają.
- - - - -
Patrz jak
różne oceny
postępowania
Chrystusa mieli,
którzy o
cudzie wskrzeszenia Łazarza,
się
dowiedzieli.
- - - - -
Chrystus
raz dokonał,
cudu
wskrzeszenia łazarza
wyrok śmierci na Chrystusa,
co dzień
się zdarza.
- - - - -
0 Comments
Posted on 24 Dec 2016 by jacek
|
Tytuł
|