mysli jacka furtiana - do slow Pana

Niedziela Palmowa C

Łk 19,28-40

„Jezus ruszył na przedzie zdążając do Jerozolimy. Gdy przyszedł w pobliże Betfage i Bretanii, do góry zwanej Oliwną, wysłał dwóch spośród uczniów, mówiąc: „Idźcie do wsi, która jest naprzeciwko, a wchodząc do niej znajdziecie oślę uwiązane, którego nikt jeszcze nie dosiadł.”

W Niedzielę Palmową,

z palmą w ręku,

przyjrzyj się dobrze

jednemu zwierzęciu.

ono będzie

tematem rozważania,

wszak było

z kłopotów wybawieniem

Świętemu Józefowi,

a życia ocaleniem Jezusowi.

Za doznaną przysługę

nagroda go spotkała.

W niedzielę Palmową,

wyjątkowo docenione

przez Chrystusa Pana.

Zwierzę przymilne,

uparte, głupawe,

krnąbrne, powolne,

to osioł.

Zwierzę oporne,

mizerne.

Choć wieloma

zaletami nie błyszczy,

to jednak zawsze

co mu każą słyszy,

dlatego niech będzie

wielką pociechą

i radość niech czują

ci wszyscy,

którzy na co dzień,

tylko prace służebne

i proste wykonują.

Niech to usłużne zwierzę

doda im otuchy,

bo można być

niewykształconym,

a bardzo potrzebnym,

nie utytułowanym,

a przydatnym,

dla innych pożytecznym.

Niech optymizmem napawa

praczkę, szwaczkę,

kucharkę, sprzątaczkę,

pielęgniarkę, zakrystiankę,

furtiankę, furtiana.

Fakt, że osioł

raz chrystusowi ocalił życie.

drugim razem

na jego grzbiecie,

Chrystus Pan był jeźdźcą

i czuł się znakomicie.

A kiedy

mieszkańcy Jerozolimy,

w Niedzielę Palmową

Chrystusa

swego Nauczyciela,

Mesjasza,

cudotwórcę i proroka,

na grzbiecie

osła ujrzeli,

królem

obwołać go chcieli.

Od tej pory

to bydle uparte,

będzie pomocne i przydatne,

wreszcie coś warte.

- - - - -

Największą radością

służących drugim,

jak i zakonnego furtiana

jest to, że osioł,

też był pomocą dla Pana.

- - - - -

0 Comments

Posted on 25 Dec 2016 by jacek