mysli jacka furtiana - do slow Pana

2 Tydzień Wielkanocny - piątek

II Tydzień Wielkanocny - piątek

J 6,1-15

Mt 14,13-21 – poniedziałek XVIII

Mt 15,29-37 - środa I T. Adwentu

Mk 6,34-44 – 8 stycznia; Mk 8,1-10 – sobota V

„Jezus udał się nad Jezioro Galilejskie …Szedł za Nim wielki tłum, bo widziano znaki. Kiedy Jezus podniósł oczy i ujrzał, że liczne tłumy schodzą się do Niego, rzekł do Filipa: skąd kupimy chleba, aby oni się posilili? Jeden z uczniów Jego, Andrzej…rzekł do Niego: „Jest tu jeden chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby. Jezus rzekł: „Każcie ludziom usiąść”.

Pójdziesz w daleką drogę

nie szczędząc czasu,

trudu i sił

na spotkanie z osobą

o której słyszałeś,

że przyjdzie ci z pomocą

w chorobie,

w dolegliwościach,

z którymi sam

uporać się nie możesz,

a inni,

pomóc ci nie mogą.

Nie myślisz wtedy o czasie,

nie myślisz o wyżywieniu,

masz na uwadze tylko jedno,

znaleźć pomoc

w swojej chorobie

i ulgę w cierpieniu.

Słyszałeś z Ewangelii,

że wielki tłum

Chrystusa szukał,

potrzebował Jego cudownej

mocy uzdrawiającej.

do Jego wrażliwego

serca pukał.

Kiedy Chrystusa dostrzegli

wraz z uczniami

na wzniesieniu,

w pobliżu Jeziora Galilejskiego,

z radością ten ostatni

odcinek drogi pobiegli.

Wokół Chrystusa się rozłożyli

by być możliwie

jak najbliżej Niego,

kołem Chrystusa otoczyli.

z zaciekawieniem, uwagą

Chrystusa słuchają,

z uwagą patrzą na Niego

i czekają na moment

kiedy mówić przestanie,

a dostrzeże chorych

i zacznie się to,

dlaczego tu przyszli,

uzdrawianie.

Czas płynął,

tak się zasłuchali

jakby głodu nie czuli,

chleba nie potrzebowali.

Nikt ze zgromadzonych

o głodzie nie mówił,

nikt ze słuchających

o chleb nie prosił.

Chrystus sam

wyszedł z propozycją,

jakby przerwę ogłosił.

Wziął od uczniów

pięć chlebów

i dwie ryby w swoje ręce,

od chłopca otrzymanych.

Błogosławił,

a uczniowie roznosili.

każdy brał

ile chciał.

i jednemu się dziwili,

chleb brali,

dzieląc łamali,

i wyczerpania chleba

nie widać było.

Sami się spostrzegli

i zauważyli,

że w cudowny sposób

rozmnożonym chlebem

głód zaspokoili.

Chrystus dał im przykład

by tak, jak sami

będąc głodnymi

zostali nakarmieni,

by zawsze na głodnych

byli wrażliwymi.

- - - - -

Wokół Chrystusa

tłumy się zbierały,

na czynione znaki

i cuda czekały.

Na uzdrowienie i nasycenie

powszednim chlebem,

pachnącym niebem.

- - - - -

Tłumnie za Chrystusem chodzili,

w sercach nadzieję żywili,

że kiedy nastąpi uzdrowienia cud,

opłacił się męczącej drogi trud.

- - - - -

0 Comments

Posted on 25 Dec 2016 by jacek