mysli jacka furtiana - do slow Pana

3 Tydzień Wielkanocny - czwartek

III Tydzień Wielkanocny - czwartek

J 6,44-51

„ Jezus powiedział do ludu: „Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec, który Mnie posłał; Ja zaś wskrzeszę go w dniu ostatecznym. „ Jeśli kto spożywa ten chleb będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata.”

Tak jak prawdą jest,

że sam Bóg człowieka

łaską wiary obdarza,

tak prawdą jest

i naprawdę tak się zdarza,

że człowiek

przez swoje zaniedbanie,

tego daru

nie wykorzystuje,

z łaską

nie współpracuje.

Ten Boży dar marnuje,

jakby chciał

powiedzieć Bogu,

dla mnie

wszystko to za trudne.

proszę

nie gniewaj się na mnie,

na razie dziękuję.

I tak obserwując życie

się wydaje,

że liczba takich ludzi,

choć ochrzczonych w kościele

nie taka mała,

których postępowanie

i obyczaje

nie do pogodzenia

z wiarą.

Smutne to

ale prawdziwe,

te liczby

tendencje wzrostu mają.

Nie znaczy to wcale,

że wszyscy świadomie

wiary się wyrzekli,

Boga zdradzili.

O nie,

sami mówią tego nigdy

by nie zrobili.

Tylko,

że tak jakoś im w życiu

się poskładało,

że coś pękło,

coś się nie poukładało,

coś zawiodło.

I tak wiele niewierności

się naskładało,

że już nie było po co

u konfesjonału klękać,

do kościoła uczęszczać

tylko

w największe święta wypadało

do niego zaglądać.

A powód, który

od sakramentów ich oddala,

świadomie

nie chcą usunąć,

z niego się wyzwolić.

Albo za daleko zabrnęli,

albo świadomie

i z rozmysłem decyzję podjęli

nasycić się

owocem zakazanym.

I w tym ich uczciwość,

że świadomość mają,

dopóki

z grzechem nie zerwą

i w nim trwają,

nie mogą,

do sakramentów przystępować,

rozejm z Bogiem

zawierają.

Choć z Bogiem

całkowicie nie zerwali,

świadomie odstąpili.

A cały kościół się modli

by tej chwili doczekali,

a ich bliscy dożyli

i widzieli powrót do boga,

do życia

moralnie poprawnego

w trosce o swą duszę,

z myślą

o dniu sądu ostatecznego.

Ale dzięki Bogu

po drugiej stronie szali,

znacznie większa część

ochrzczonych,

żyje święcie i przykładnie.

Życiem swym Boga chwali,

dar wiary pielęgnuje,

nią w codziennym swym życiu,

jako normą postępowania

się kieruje.

Dzięki nim

kościół się rozrasta

i rozwija.

Bo zażyłość ich z Bogiem

w Eucharystii ukrytym

temu sprzyja.

Chrystus tę prawdę wyjawia

i daje nam do zrozumienia,

że odniesieniem

do eucharystii

naszą wiarę ocenia.

A więc w to,

że jako chleb wśród nas pozostał.

kto w Niego wierzy,

ma życie wieczne.

Kto ten chleb spożywa nie umrze,

kto Go spożywa

będzie żył na wieki.

I tylko ten,

który z taką wiarą Chrystusa

w Eucharystii przyjmuje,

i w prawdy

przez Niego podane wierzy.

Ilekroć razy jako kapłan

Eucharystię sprawuje,

jako wierny

Komunię świętą przyjmuje,

tylekroć razy

swą wiarę ożywi,

pogłębi, odświeży.

Bo sprawdzianem wiary,

kochać bez miary Boga,

który z miłości

ku człowiekowi

wymyślił sposób

na stałe przebywanie jako pokarm,

jako chleb,

by człowiek idąc ku zbawieniu

nie ustał w drodze,

a miał na tyle sił

by iść naprzód i wzwyż,

gdzie na horyzoncie

widnieje znak

obecności Chrystusa,

Zbawiciela człowieka,

znak zbawienia,

Krzyż.

- - - - -

Wiara jest darem

darmo przez Boga danym,

kto ten dar otrzymał,

jest przez Boga wybranym.

- - - - -

Niech z wiarą przyjmowanie

Komunii świętej,

Eucharystycznego chleba,

dla człowieka wierzącego

będzie zadatkiem nieba.

- - - - -

Bóg po to pokarmem się stał,

byś w drodze ku niebu

pożywając go siły miał.

- - - - -

0 Comments

Posted on 25 Dec 2016 by jacek