mysli jacka furtiana - do slow Pana

7 Tydzień Wielkanocny - środa

VII Tydzień Wielkanocny - środa

J 17,11b-19

„W czasie ostatniej wieczerzy Jezus podniósłszy oczy ku niebu modlił się tymi słowami: „Ojcze Święty zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno.”

W czym leży

szczęście małżonków

prawdę znasz.

Co powodem radości rodziny,

doświadczenie masz.

Że ostoją

każdej wspólnoty

więź jedności,

zapewne się domyślasz.

A ta z nieba nie spada,

nie jest szczęśliwym losem

na loterii wygranym,

prezentem otrzymanym,

darem ofiarowanym.

By ją doświadczać

wyrzeczeń potrzeba,

bo jest owocem

wzajemnego zrozumienia,

wzajemnego szacunku,

wzajemnej życzliwości,

wyrozumiałości, miłości.

wspólnego ideału,

celu jasno określonego,

trudu włożonego przez każdego.

by osiągnąć zamierzenia,

a plany doczekały się

urzeczywistnienia

i o szczęściu marzenia

codziennością się stały.

Wartość jedności Chrystus znał

dlatego w Wieczerniku

w czasie Ostatniej Wieczerzy

o nią tak usilnie w modlitwie

swego Ojca błagał.

Bo tylko dzięki niej

założony Kościół

będzie się rozwijał

i przez wieki trwał.

Chrystus też wiedział,

by upragniona jedność

była znakiem Kościoła,

ludziom wierzącym

konieczna jest wierność

Bożym Przykazaniom,

Jego nauczaniu

i z przyjętej wiary

wynikłym zobowiązaniom.

bo wierność zasadom

rodzi wiarygodność,

a tylko ona

jest najsilniejszym dowodem

jego prawdziwości.

Bo jest nie tylko nauczaniem,

ale dawaniem świadectwa

chrześcijańskim życiem,

światu ukazywaniem

że tak jak wiara życiu sens daje,

tak życie wiarą ludzi wierzących

jest najlepszą reklamą,

jak wykorzystać czas życia

by to, co jest marzeniem

każdego człowieka,

a więc myśl

o szczęśliwej wieczności

nie była tylko pragnieniem,

ale dzięki wierze

zaowocowała na wieczność

spotkaniem z Bogiem,

duszy zbawieniem.

Chrystus też wiedział,

że życie człowieka

nie płynie tylko w słońcu

przy spokojnej toni,

na łonie pięknej przyrody,

kolorowych kwiatów,

mile pachnących róż.

ale przebywasz go wśród deszczu,

gradobicia,

gęstych, czarnych chmur,

wzburzonej fali, pośród burz.

Dlatego Chrystus w modlitwie

o jedność Kościoła,

wszystkich wierzących,

prosi swego Ojca o ocalenie

przed mocą złego

zniszczenie niosącym,

niezgodę siejącym,

przed nienawiścią świata,

która jak złowroga fala

zawsze groźna i zawsze zagraża.

- - - - -

Fala przeciwności niech cię nie przeraża,

a odwagi i sił do zmagań dodaje,

obietnica Chrystusa Kościołowi dana,

że pośród nas na zawsze pozostaje

i nieszczęście utonięcia nie zagraża.

- - - - -

0 Comments

Posted on 26 Dec 2016 by jacek