mysli jacka furtiana - do slow Pana

2 Tydzień Zwykły - wtorek

II Tydzień Zwykły - wtorek

Mk 2,23-28

Mt 12,1-8 – piątek XV; Łk 6,1-5 – sobota XXII

„Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat wśród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze rzekli do Niego: „Patrz, czemu oni robią w szabat to, czego nie wolno?”

Jako człowiek wierzący

od dzieciństwa wiesz

jak ma wyglądać niedziela,

uroczystość kościelna,

dzień święta.

Bo jeśli pamięcią

w dzieciństwo sięgniesz pamiętasz,

że w te dni wraz z rodzicami

odświętnie ubrany

do kościoła szedłeś.

Tak pozostało dla ciebie i dziś.

każdy z tych dni,

to dzień święty.

Masz obowiązek iść do kościoła.

tak popularnie wyrażamy

prawdę o obowiązku wynikającym

z Bożego przykazania,

uczestniczenia

w ten dzień we mszy świętej.

Dla wierzącego ten dzień

jest czasem danym Bogu,

zacieśnienia z nim więzi,

przyjęcia daru Słowa Bożego,

okazją przyjęcia

Komunii Świętej, Ciała Chrystusowego.

Każdy z tych dni

jest dniem odpoczynku.

wolnym od pracy,

w którym obowiązuje zakaz

prac zarobkowych

z licznymi wyjątkami,

nazwijmy „służbowych”

a koniecznych

w trosce o człowieka,

o jego zdrowie,

bezpieczeństwo, przemieszczanie,

obsługę kiosków, sklepów,

mających w sprzedaży

artykuły spożywcze,

a koniecznych w ten dzień do nabycia.

To dobry dzień.

Weń do woli można napatrzyć się sobie,

razem porozmawiać.

W rodzinnym gronie posiłki spożyć

bez pośpiechu, poganiania, na stojąco,

jak się to w tygodniu zdarza.

To jedyny dzień dający odczuć

rodzinną więź,

przeżywaną wiarę,

zaznaczoną takim zachowaniem,

taką postawą,

by skorzystać zeń, by odświeżyć

przyjaźń z Bogiem,

a z rodziną jedność zacieśnić

w ten dzień zjednoczoną.

Rodzinną, wzajemną,

miłość pogłębić.

Czym dla nas jest niedziela,

tym szabat dla Żyda.

Czyli jest rzeczywistością

tą samą,

to dzień święty.

Żydzi w ten dzień nie pracowali.

Prawo dotyczące dnia spoczynku

mieli tak drobiazgowe,

że z czasem sami utyskiwali

A więc odpoczywali, modlili się

w domu, w synagodze.

W niej się zbierali,

słuchając tekstów Pisma Świętego,

komentarzy,

modlili się na głos

Dawidowymi psalmami.

Świętowali.

Atmosferę tego dnia

wszędzie się wyczuwało.

W pełnych synagogach,

na cichych ulicach,

sklepach pozamykanych,

przede wszystkim w domach

w blasku szabasowych świec.

Potrawy dzień wcześniej przygotowane,

po wspólnej modlitwie,

z poczuciem, że są darem Jahwe,

z namaszczeniem spożywali.

A prawdą też jest,

że uczniowie Chrystusa

jakby o tym zapomnieli

co wolno? czego nie wolno?

w dzień szabatu.

Za dużo sobie pozwalali,

chodzili, nie dość,

że szli wśród zbóż,

to jeszcze kłosy rwali,

jak na Żydów tego za wiele.

Postępkiem tym

Faryzeusze się gorszyli,

że to w szabat,

w dzień spoczynku robili.

Tak bezcześcili dzień święty.

przepis prawa i to Bożego

według ich komentarzy lekceważyli.

Chrystus głodnych weźmie w obronę.

Ale nienawiść Faryzeuszów

ściągnie na swą osobę

- - - - -

I w dzień święty by nie głodować,

trzeba posiłek przygotować.

- - - - -

Nie rób problemu moralnego,

będąc zmuszonym

w dzień święty

wykonać coś koniecznego.

- - - - -

Są po świecie ludzie,

którzy duże brzuchy mają.

Jedni z głodu, a drudzy,

bo za dużo jadają.

- - - - -

Głodnych i dziś nie brakuje,

nie ten miłosierny kto współczuje,

ale który sobie odejmie,

drugim ofiaruje.

- - - - -

0 Comments

Posted on 27 Dec 2016 by jacek