mysli jacka furtiana - do slow Pana

3 Tydzień Zwykły - środa

III Tydzień Zwykły - środa

Mk 4,1-20

Mt 13,1-23 – od środy do piątku XVI

Łk 8,4-15 –sobota XXIV

„Jezus znowu zaczął nauczać nad jeziorem i bardzo wielki tłum ludzi zebrał się przy Nim. Dlatego wszedł do łodzi i usiadł w niej…a cały lud stał na brzegu jeziora...I mówił…: „Słuchajcie; oto siewca wyszedł siać.”

Apostoł świadom swego powołania

sił nie szczędzi, sieje słowa pana.

Naucza, głosi, przepowiada.

Hojnie darzy słowem,

ubolewa nad marnym plonem.

Choć go słuchają,

to ziarna padają na różny grunt.

w ziarnach przebierają,

interpretują dowolnie,

byle wygodniej.

bywa, że opacznie odbierają.

Ale zdarza się ku radości siewcy,

siejba zakiełkuje.

I jeśli ptak ziarna nie połknie,

pogoda dopisze,

słońce nie spali, nie uschnie,

człowiek nie zadepcze,

rośnie, w kłos pójdzie,

ziarenkami zaowocuje,

swym plonem zaskakuje.

I tak, jak czasu i cierpliwości

wymaga wzrost ziarna w ziemi,

tak bywa,

że ktoś okaże się dobrą i podatną rolą.

Słuchając życie odmieni.

Nie zawiedzie siewcy nadziei.

Z cierpliwością znaną tylko Bogu

i skrytą nadzieją siewcy,

apostoł ziarnem rzuca,

nauczając sieje.

Marzy o jego wzroście,

o jego rozwoju.

Ale często o plonach nie wie.

bo zadaniem apostoła jest głosić,

przepowiadać,

życiem świadectwo dawać.

Innym przyjdzie plon zbierać.

Bogu wzrost dawać

i za siejby trud nagradzać.

Nauczając Kościół sieje

przez wieki Pana słowem.

Tak wypełnia swe posłannictwo.

Znając ziarna możliwości,

wiedząc o jego żywotności,

w sercu żywi nadzieję jego przeżycia,

wzrostu, plonu

i to zawierza Bogu.

Ale też siejba dzieli los ziarna

z ewangelicznej przypowieści.

Wielu utrudzonym pracą siewcom

w głowie się nie mieści,

jak wiele ziaren zasianych

pada na skalisty grunt,

na obumarcie skazanych,

na drogę wydeptaną, twardą,

z możliwością rozwoju,

żadną.

- - - - -

Z wiarą podejmij siejby trud

i wiedz,

że jego rozwój i wzrost

daje Bóg.

- - - - -

0 Comments

Posted on 27 Dec 2016 by jacek