mysli jacka furtiana - do slow Pana

3 Tydzień Zwykły - piątek

III Tydzień Zwykły - piątek

Mk 4,26-34

Mt 13,31-35 – poniedziałek XVII

Łk 13,18-21 – wtorek XXX

„Jezus mówił do tłumów: „Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy nasienie kiełkuje i rośnie, on sam nie wie jak”.

Ziarenko drobne,

małe, maleńkie,

jest życia zalążkiem.

Choć różnego,

ale każdego początkiem.

Nikłe w rozmiarach,

w kształcie, wyglądzie,

a w nim tkwią moce

uśpione, drzemiące.

Pobudzone do życia

wodą, słońcem,

rozwija się, rozrasta.

tak, że kształtem,

rozmiarami,

przyciąga wzrok ludzi.

Ich zdumienie,

zachwyt,

podziw budzi.

Chrystus snuł swe refleksje

mówiąc

o Bożym królestwie

podobnym

do ziarenka gorczycy

w swym wzroście,

rozwoju,

dokonującym się niewidocznie,

w spokoju i w ciszy.

Swymi myślami dzieli się

ze słuchaczami w nadziei,

że zrozumieją

sens przypowieści.

w której chciał wykazać

jak ziarenko wiary

wsiane, wsadzone, wrzucone

na podatny grunt

ludzkiej duszy,

przy współpracy z łaską Bożą

osiąga z czasem

imponujące rozmiary.

Pada ziarenko

słowa czytanego, mówionego,

modlitwy słyszanej,

przyjaznej rozmowy,

doznanego w kaplicy natchnienia.

Napotkanego

doświadczanego cierpienia.

Pada ziarenko gestu liturgii,

znaku krzyża,

znaku pokoju, ręki podanej,

radości, uśmiechu,

życzliwości doznanej.

A potem dzięki sile

jaką chciał Bóg

w nim zmieścić,

zaczyna się człowiek nowy,

pełniejszy,

bardziej Boży,

bogatszy w swej treści.

Ale Chrystus

naszą uwagę zwraca,

że to ziarenko

ktoś wziął w swe ręce

i potem

w swoim ogrodzie

w ziemię go wsadza.

ze znajomością

pielęgnuje i strzeże

przed suszą, ptactwem,

które zagraża,

ochrania przed zadeptaniem

przez ludzi

życia, które w nim jest,

a dopiero się budzi.

Wieki minione wykazały

na jaki grunt

ziarna wiary padały.

Rzesze męczenników,

wyznawców,

którzy i dziś

mają naśladowców

wśród ludzi

nam współczesnych.

A jest ich bez liku.

Ich znasz jako ludzi

żyjących wiarą,

którzy w niej szukają

siły na co dzień

do życia zgodnego

z prawem Bożym.

Dostrzegając nieuczciwość,

do prawości.

Dostrzegając rozwiązłość,

do czystości.

Dostrzegając zdrady w małżeństwie,

do wierności.

Dostrzegając obojętność religijną,

do pobożności.

Skąd więc są ci?,

którzy pośród

panoszącego się zła

wyrośli jak drzewo ewangeliczne

piękne, dorodnie,

okazale wygląda.

A każdy patrzący na nich,

i na owoce ich wiary

z zazdrością spogląda.

Stąd, że ziarenka wiary

na dobry grunt padły.

ludzie nie zadeptali.

A ptaki nie zjadły.

Sami o rozwój

tego ziarna dbali.

I przy Bożej pomocy

z dnia na dzień

w wierze wzrastali.

- - - - -

Niech wiara ludzi ochrzczonych,

tak wzrasta

jak ziarenko w ziemię wrzucone,

łaską bożą wzmocnione

rosło i życiem wiary zaowocowało.

Wierzącemu w nagrodę za trud

starania o nie zbawienie dało.

- - - - -

Niech ziarno wiary, ziarno łaski,

rozwija się i wrasta,

rodząc obfite owoce

życia zjednoczonego z Bogiem,

powołaniu wiernego,

ku zbawieniu prowadzącego.

- - - - -

0 Comments

Posted on 27 Dec 2016 by jacek