mysli jacka furtiana - do slow Pana

5 Niedziela Zwykła C

V Niedziela Zwykła C

Łk 5,1-11

Łk 5,1-11 – czwartek XXII

Piotr, rybak ludzi - Mt 4,18-19

Mk 1,14-20 – poniedziałek I

„Zdarzyło się raz, gdy tłum cisnął się do Jezusa, aby słuchać słowa Bożego, a On stał nad jeziorem Genezaret. Wszedłszy do jednej łodzi…rzekł do Szymona: „Wypłyń na głębię i zarzućie sieci.. ”Szymon odpowiedział: „Mistrzu, przez całą noc pracowaliśmy i niceśmy nie ułowili…”

Ludziom morza gwiazdy mówią,

słońce i księżyc drogę wskazują,

wiatry pomyślne pchają

na łowiska mieszkańców wód.

A oni doświadczeniem nauczeni,

z tych wskazówek korzystają.

i w znanym tylko sobie

języku sił natury bezbłędnie czytają.

Nie bacząc na porę dnia,

ani na sen,

mającej ku temu służyć nocy,

pośpiesznie wyruszają

w swych łodziach

na wody rozległe, głębokie,

mrukliwe i groźnie

złowrogo szumiące.

W wiadome miejsca sobie

sieci pułapkę jak klatkę w wodę wrzucają.

Cierpliwie czekają,

by sprzyjające prądy

jak najwięcej ryb uwiodły z nadzieją,

że cała ławica szybko

naprzód prąca

w zasadzkę wpadnie

w ludzkie przemyślne sidła

i w nich się znajdzie

bez możliwości odwrotu.

Ludziom stając się pokarmem,

a same kończąc swój krótki żywot

w tym rybim tłoku.

Rybak z połowu zadowolony,

że głód będzie mógł zaspokoić

i chętnym czekającym u brzegu

ryb sprzedać do woli.

Jakością,

ilością zadowolić.

Takie są pragnienia, marzenia,

oczekiwania rybaka,

którego codzienny wysiłek i trud,

odważna i ciężka,

niebezpieczna praca,

ma zapewnić utrzymanie.

Nie baczy, czy dzień słoneczny,

czy noc pochmurna.

Zmęczony, niewyspany,

choć nie zawsze połów udany

i nie zawsze zadowolony wraca,

bo i czas stracony,

daremny trud, na nic praca.

Puste sieci, zawiedziona żona,

rodzina, głodne dzieci.

Tylko siąść, płakać i czekać

na przychylność nieba,

aż ryby uwiedzione

pomyślnymi prądami popłyną

zwartą ławicą,

zwiedzione instynktami,

a dla utrudzonego rybaka

przyjdzie ten dobry dzień

i wpadną w sieci same.

Rybak tą myślą jak nadzieją żyje.

na tę chwilę czeka.

Na nieudany połów nie narzeka.

Po takim nieudanym połowie,

nad brzegiem Jeziora Galilejskiego,

spotyka Chrystus

swych apostołów płuczących sieci.

Oni patrzą na Niego.

Ciekawi jak zawsze, co im powie?

A Chrystus prosi Szymona

wchodząc do jego łodzi,

by odbił od brzegu,

na głębię wypłynął,

na połów sieci zarzucił.

Szymon zmęczony po nocy nieprzespanej,

nieudanym połowie

z którego wrócił z pustymi rękami

patrząc na Chrystusa

ze smutkiem powie:

„Panie całą noc, pracowaliśmy,

i niceśmy, nie ułowili.

Lecz na Twoje słowo zarzucę sieci”.

Jak dobrze rybak Szymon zrobił,

że swego Mistrza

i tym razem posłuchał.

Obfitością ryb cieszył się on,

inni się cieszyli,

że pokarm mieli, głód zaspokoili.

Szymon

w sercu wdzięczność zachował,

swą wiarę wzmocnił,

szczęściem promieniował,

radością buchał,

że ma takiego Mistrza,

który jemu, jego rodzinie

pokarm podarował.

Ale nie wiem czy na to wpadł?

i intencję swego Mistrza zgadł?

że Chrystus

tym cudownym połowem

wiarę Szymona wzmocnić chciał.

- - - - -

Warto posłuchać Chrystusa,

bo korzyść ma nie tylko dusza.

- - - - -

0 Comments

Posted on 28 Dec 2016 by jacek