mysli jacka furtiana - do slow Pana

5 Tydzień Zwykły - poniedziałek

V Tydzień Zwykły - poniedziałek

Mk 6,53-56

Mt 14,34-36

„Gdy Jezus i uczniowie Jego się przeprawili…przybili do brzegu…zaraz Go poznano…kładli chorych na otwartych miejscach i prosili Go, żeby choć frędzli u Jego płaszcza mogli się dotknąć. A wszyscy, którzy się Go dotknęli, odzyskiwali zdrowie.”

Tam gdzie kupujesz chleb, mleko,

z widzenia cię znają.

Wiedząc, że regularnie

po to przychodzisz.

za stałego klienta cię mają.

Sprzedawca w kiosku z gazetami,

w którym niezmiennie prasę nabywasz

widząc ciebie wie, co czytasz.

może się domyślać

jakimi interesujesz się wydarzeniami.

Spotykając ludzi w sklepie, na ulicy,

możesz powiedzieć,

że twarz ci znana,

czyli już kiedyś, gdzieś,

przy jakiejś okazji zauważona, widziana.

Zwróć uwagę,

jak łatwo w twą pamięć ci wpadają

rysy czyjejś twarzy.

A jeżeli jeszcze piękna,

wyjątkowo ładna,

tym szybciej jej wygląd ci zapada,

jak portret się utrwala.

I jeżeli ci się zdarzy kiedykolwiek,

gdziekolwiek, z jakiejkolwiek

okazji ją zauważyć,

będziesz wiedział,

że to, ta sama, kiedyś już spotkana.

To nie tylko twoja umiejętność

wobec ludzi,

których raz, drugi spotkałeś.

Ale jest to zdolność ludzkiej pamięci,

zapamiętywania ludzkiej twarzy,

a może, dlatego, że każda z nich

niepowtarzalna.

Pamiętasz jeszcze?

z dzisiejszej Ewangelii to jedno zdanie

w którym napisano:

gdziekolwiek Chrystus się pojawił,

tam Go rozpoznawano.

Chrystus o wiele więcej

dawał powodów do tego,

by tak łatwo dać się poznać.

Przede wszystkim dlatego,

że uzdrawiał, czynił cuda.

wszyscy Jego szukali

i bezbłędnie wiedzieli, że to On,

nikt wątpliwości nie miał,

po twarzy Chrystusa rozpoznawali.

I w tym jesteś podobny tym ludziom.

Też masz swój krąg ludzi,

których nie znasz imienia, nazwiska

a gdziekolwiek ich spotkasz, poznasz.

Czy nie jest tak?

choćby z księżmi, których spotykasz

w kościele.

Kazanie głoszących,

udzielających sakramentów,

Msze święte odprawiających.

Bo ksiądz choćby się ubrał nie wiem jak

oryginalnie, współcześnie, nowocześnie,

młodzieżowo, kolorowo,

sportowo, plażowo,

chodził z ogoloną głową,

na nogach miał adidasy,

był na bosaka, czy miał klapy,

nosił dżinsy, flanele,

na sobie koszulę w kraty,

z kolczykiem w uchu,

a widziałeś go w kościele,

w szatach liturgicznych,

jak kazanie głosił,

Mszę świętą celebrował,

sakramenty sprawował,

wszędzie go rozpoznasz.

Bo widząc

choć raz twarz księdza,

na długo zapamiętasz,

czy nie jest tak?

To coś całkiem zwyczajnego.

tego doświadczał sam Chrystus,

apostołowie doświadczali,

Ich nawet po akcencie rozpoznawali.

Tego księża doświadczają.

ludzie spotykając ich w kościele,

korzystając z ich posługi,

ich twarze pamiętają.

Ksiądz ma świadomość tego.

To skłania go do czujności,

by będąc ubrany obojętnie jak,

miał poczucie swego posłannictwa,

kapłańskiej godności.

Wymaganej powagi stanu duchownego,

nie przekraczał nigdy

granic przyzwoitości.

Popularność Chrystusa jako uzdrowiciela

z dnia na dzień wzrastała.

Walka o życie, o uwolnienie z choroby,

cierpiących ludzi skłaniała

do szukania ratunku, znalezienia pomocy.

Bo każdy chory chciał żyć.

każdy cierpiący zdrowym być.

Czytając dzisiejszą Ewangelię,

słysząc o tak wielu chorych,

cierpiących, myślę sobie tak:

Panie, za twych lat

chorych było gęsto,

cierpienia, bólu i śmierci

też nie brak.

A dziś cmentarze nasze

pękają w szwach.

W szpitalach leczą wiemy jak.

Na chorych i cierpiących,

lekarze, apteki zarabiają.

z nieboszczyków,

grabarze i księża dochód mają.

To, dlaczego? my wierząc w Ciebie

tak chorujemy, nie zdrowiejemy,

a Ciebie pośród nas mamy,

więcej niż dotknięcie,

Twe Ciało pożywamy?

A ja sobie myślę tak,

że przyjmując Ciebie w Komunii świętej

wiary nam brak.

Wiem, że myślę dobrze

choć nie zawsze do końca poprawnie.

Bo tak jak chcemy być zdrowi,

o nie prosimy,

jak i o ulgę w cierpieniu,

to i tak przyjdzie dzień,

kiedy śmierć nas dopadnie.

Bo ona, jest tym progiem,

który każdemu z nas przekroczyć trzeba

by spotkać się na wieczność

ze swym Stwórcą,

z Miłosiernym Bogiem.

- - - - -

Łatwo ci zapamiętać człowieka,

który ci podał pomocną dłoń.

Zapewne wszędzie go rozpoznasz.

Umiej się zrewanżować,

przechodząc obok niej

choć głowę skłoń.

- - - - -

0 Comments

Posted on 28 Dec 2016 by jacek