mysli jacka furtiana - do slow Pana

5 Tydzień Zwykły - czwartek

V Tydzień Zwykły - czwartek

Mk 7,24-30

Mt 15,2128 – środa XVIII

„Jezus udał się w okolice Tyru i Sydonu. Wstąpił do pewnego domu i chciał, żeby nikt o tym nie wiedział, lecz nie mógł pozostać w ukryciu. Wnet bowiem usłyszała o Nim kobieta, której córeczka była opętana..”

Bywają w życiu takie chwile,

w których chciałbyś być sam.

Od innych daleko,

za górą, za rzeką,

skryć się przed ludźmi,

bliskimi, znajomymi,

kolegami, krewnymi,

by się przewietrzyć,

głowę wywietrzyć,

z problemów żaru,

z myśli nawału.

jak gorące ostudzić,

a podejrzenia o lenistwo,

czy ucieczkę nie budzić.

Samemu tylko być,

jak myszka dobrze się skryć.

najlepiej na natury łonie,

w miejscu, o którym nikt nie wie

i się nie dowie.

Jak długi wyciągnąć się

na murawie.

Na pachnącej zielonej trawie.

patrzyć w błękit nieba

na ptaki przelatujące.

Odrzucić zmęczenie jak kamienie

na sobie ciążące,

i chłonąć całym ciałem

promienie słońca,

ciepłe, kojące,

potrzebne by odetchnąć, odpocząć,

zapał w sobie rozniecić,

motywację rozdmuchać,

siły rozbudzić,

by potem z zapałem,

czasem z trudem nie małym

pracę rozpocząć.

Bywa czasami,

że schowasz się przed człowiekiem,

ale, nie uciekniesz

przed problemami

wdzierającymi się w życie

oknami, drzwiami,

i dlatego tak bardzo potrzeba

czasu na odpoczynek,

na chwilę wytchnienia.

Nie zawsze to rozumieją,

którym służysz.

Chcieliby twej gotowości

o każdej porze,

gdy sami w potrzebie liczą na ciebie.

domagając się twej obecności.

Dlatego

przemyślnie budujemy domy,

w których drzwi mamy

na dwie strony,

by w razie konieczności

można było cichaczem czmychnąć

drugimi drzwiami

niezauważonym wymknąć się przed,

nie w porę przychodzących,

niezapowiedzianych gości.

Miewał i Pan takie momenty,

w których pragnął

odpocząć i chciał być sam.

Rzadko Chrystusowi to się udawało.

Tropiono Go, spokoju nie dawano.

Chorych i cierpiących było wielu,

a gdzie? Chrystus jest,

ludzie w mig wiedzieli.

Jak sami nie znaleźli,

inni pomogli, wskazali dom,

powiedzieli gdzie?

i u kogo przebywa.

Może tam naucza,

spożywa posiłek, albo odpoczywa.

Miał Chrystus takie domy,

w których częściej bywał.

Dom Szymona,

Łazarza w Betanii,

dom Lewiego, innych uczniów

i swój w Nazarecie

dom rodzinny,

w którym mógł sobie pozwolić

na odpoczynek,

sen kilkugodzinny.

W którym nakarmiony i oprany,

spokojnie wracał

do swych wędrówek

ze swymi uczniami.

Często bywało,

że odpoczynek zakłócano.

Ktoś przybiegł,

kogoś przyniesiono,

pomocy szukano,

wywoływano.

Chrystusa zawsze gubiło,

że w domu

w którym przebywał,

drzwi były tylko jedne,

te z przodu,

czyli tych drugich,

z tyłu domu nie było.

Zawsze Chrystusa,

cudotwórcę odnajdywali.

Ale też to, o co prosili

otrzymywali.

Chrystus nigdy, przed nikim

się nie chował,

nikogo nie unikał, nie uciekał.

Kłopotu mieszkańcom

nie robił.

Do wejścia nie zapraszał.

Sam z domu wychodził.

Wysłuchał, co zrobić polecał,

a najczęściej o pomoc proszony,

opuszczał swą przystań,

z tego domu odchodził.

- - - - -

Jeżeli bez zapowiedzi

cię odwiedzają,

czegoś potrzebują,

lub się spodziewają.

- - - - -

Jeżeli ktoś znienacka wpadnie,

trochę czasu ci ukradnie.

- - - - -

Czasem gość nieproszony

jest bardzo zadowolony,

a gospodarz zmęczony.

- - - - -

Warto się zapowiedzieć,

bo można coś niemiłego zobaczyć,

czegoś przykrego się dowiedzieć.

- - - - -

Gość niezapowiedziany,

nie znaczy lubiany.

- - - - -

By być przyjętym jako gość mile,

nie przedłużaj, bądź chwilę.

- - - - -

Nawet do rodziny,

nie chodź często w odwiedziny.

- - - - -

0 Comments

Posted on 28 Dec 2016 by jacek