mysli jacka furtiana - do slow Pana

6 Niedziela Zwykła C (2)

VI Niedziela Zwykła C (2)

Łk 6,17.20-26

Łk 6,20-26 - środa XXIII; Mt 5,1-12 – poniedziałek - X

„Jezus zeszedł z dwunastoma apostołami na dół i zatrzymał się na równinie…podniósł oczy na swoich uczniów i mówił: „Błogosławieni jesteście wy ubodzy, natomiast biada wam bogaczom…”

Spytaj się człowieka,

obojętnie czy w Boga wierzy

czy nie wierzy,

czy określenie „błogosławieni”

wszystkim tym,

których Chrystus wymienia

słusznie się należy?

Wszak te błogosławieństwa

dotyczą ludzi

przez los doświadczonych,

ubogich, głodnych,

płaczących, prześladowanych.

Przeciwwagę tych słów

słyszymy z ust Chrystusa Pana,

czterokrotne „biada”

pod adresem bogaczy,

ludzi sytych,

z siebie zadowolonych,

przez innych chwalonych.

Wątpliwości nie budzi,

że słowo „błogosławieni”

odnosi się do jednej kategorii ludzi,

ludzi życiem doświadczonych.

do ludzi ubogich,

bo to oni najczęściej są głodni,

płaczą, prześladowani,

przepędzani, bezdomni.

Ewangelista Łukasz

przytacza je

w następującym brzmieniu:

„Błogosławieni jesteście wy,

ubodzy, albowiem do was

należy królestwo Boże”.

Jak? powiedzieć ubogim te słowa

by nie dojrzeli w nich

kpiny z ich nędzy?

jak iść? z takim programem do świata,

który chce jak najwięcej pieniędzy.

A w którym

problem ludzi głodujących,

ludzi z głodu, niedostatku umierających,

urasta do problemu bardzo groźnego,

a człowiek boi się

najgorszego - nuklearnego.

Sam Chrystus, ubóstwem

był zafascynowany.

przyszedł na świat

jako człowiek biedny,

jako biedny żył,

w ubóstwie był wychowywany.

Otoczy się ludźmi biednymi,

niezamożnymi, prostymi,

lekceważonymi, wyzyskiwanymi,

nie znającymi

ani Talmudu, ani Tory,

przez Faryzeuszów pogardzanymi.

To wieśniacy, rolnicy,

rybacy, wyrobnicy

i gawiedź miejska,

groszem nie pachnąca,

więcej niż skromnie żyjąca.

Zniechęcona, buntująca się,

z dnia na dzień głodująca.

przez dostojnych odpychana,

za byle, co karana.

Do tej kategorii ludzi dołączą kaleki,

chorzy, opętani,

ludzie za biedni by się leczyć,

by zadbać o siebie.

I jeszcze w tamtych czasach

niezauważane dzieci i kobiety.

Jakby mało było tej biedoty,

ciągnąć będą za Jezusem

ludzie przez prawo napiętnowani.

Grzesznicy, celnicy,

dziewki uliczne.

A więc towarzystwo to,

spore i liczne,

które w Chrystusie znajdzie obrońcę,

swego przyjaciela.

Chrystus zgromadzonej

wokół siebie i całej tej

ludzkiej nędzy powie:

„błogosławieni jesteście wy,

ubodzy, albowiem do was

należy królestwo boże”.

Czterokrotnemu „błogosławieni”,

wypowiedzianemu

pod adresem ubogich,

głodnych, płaczących,

prześladowanych,

przeciwstawione są

cztery „biada”

spadające na bogatych,

sytych,

żyjących beztrosko,

chwalonych.

To przekleństwo, bo zło popełnili,

nie zauważyli biednego.

Cierpiącemu

z pomocą nie spieszyli.

Tacy są odpowiedzialni

za los ubogich,

na niedostatek, na głód skazanych,

za cierpienia,

łzy prześladowanych.

Chrystus,

nazywając ubogich „błogosławionymi”,

chciał powiedzieć,

że ubóstwo, choroba, smutek,

prześladowanie,

nie są wartościami,

których należy szukać,

o które należy zabiegać,

z których cieszyć się powinien ten,

na którego spadną,

ale są dolegliwościami

dręczącymi ludzkość,

doświadczeniem,

które, jeśli ludzi nimi dotkniętymi

zbliżą do Boga,

przez to uczynią ich szczęśliwymi.

- - - - -

Nie ten błogosławiony,

kto dziadem,

ale ten, kto przez ubóstwo,

spotkał się z Panem.

- - - - -

0 Comments

Posted on 28 Dec 2016 by jacek