mysli jacka furtiana - do slow Pana

7 Tydzień Zwykły - poniedziałek

VII Tydzień Zwykły - poniedziałek

Mk 9,14-29

Mt 17,14-20 – sobota XVIII; Łk 9,37-43

„Nauczycielu, przyprowadziłem do Ciebie mojego syna, który ma ducha niemego. Ten gdziekolwiek go chwyci, rzuca nim, a on wtedy się pieni, zgrzyta zębami i drętwieje. Powiedziałem twoim uczniom, żeby go wyrzucili, ale nie mogli.”

Choroba, niedomaganie,

niedyspozycja ludzkiego ciała,

dolegliwości, cierpienie,

to rzeczywistość codzienna

i szara.

Dokuczliwe w skutkach doświadczenie.

Dla człowieka uciążliwe,

kłopotliwe, często bolesne.

Zakłóca funkcjonowanie

organizmu ludzkiego.

bywa, że zagraża życiu,

stąd niebezpieczne.

Człowiek cierpieniem doświadczony

staje się zmuszony

szukać pomocy lekarza,

któremu troskę o swe zdrowie zawierza.

Jego umiejętności i wiedzy,

łapie się jak deski ratunku.

jemu ufa i święcie wierzy,

że sprawi ulgę, przyjdzie z pomocą,

z choroby wyleczy.

Ale nie każda zostanie zażegnana,

nie każdej lekarz zaradzi.

Inaczej ludzkość byłaby za zdrowa,

nie potrzebna

była by wiedza doktora.

Od czego byśmy umierali?

Ale komuż spieszno z tym światem,

tak rychło się żegnać i rozstać?

mimo, że każdy psioczy

na jego ciężary,

nie szczędzi pieniędzy na lekarzy

by mógł życiem nacieszyć się do syta

i do późnej,

ale zdrowej starości dotrwać.

Człowiek wie to,

co już inni powiedzieli:

„nie sztuka umrzeć, sztuka żyć,

każdy potrafi w ziemi gnić”.

Mądrzy, taką receptę dali w nadziei,

że inni będą się nią kierowali.

I mimo, że w swej chorobie

człowiek ratunku i pomocy szuka,

do mądrych,

znanych specjalistów zachodzi

i drzwi puka.

To zdarza się, że nie mogą pomóc.

ani oni,

ani małomiasteczkowe szpitaliki,

wielkomiejskie szpitale i kliniki.

Strach w oczy zagląda.

widmo śmierci człowieka goni.

Człowiek pragnący zdrowym być

uciułane pieniądze

wyrzuca i trwoni na uzdrawiaczy,

energoterapeutów.

na płetwy żółwia, chrząstki rekina,

tygrysie pazury, tłuszcz wieloryba,

psie sadło, tłuszcz świstaka,

nalewki z aloesu

na bazie czerwonego wina.

Robi to wszystko, bo chce żyć.

Doświadczamy, że lekarz mądry, dobry

i dokładny,

czasem okazuje się bezradny.

Dowód swej troski

o pacjenta zostawi na karcie zgonu,

na której

swój podpis postawi.

Kiedy zawodzą wszystkie zioła,

konsultacje specjalistów, doktorów,

wiedza uzdrawiaczy i znachora,

nagle przychodzi oświecenie,

człowiek przypomina sobie

adres Pana Boga.

Odszukuje w pamięci modlitwy.

otwiera książeczki zmurszałe.

odmawia litanie przydługawe.

Ze św. Judą Tadeuszem

patronem od spraw beznadziejnych

swój dzień do niego żarliwą modlitwą

i kończy i zaczyna.

Wszystkich środków się ima.

Świętej Brygidy „Tajemnice szczęścia”,

przez kilkanaście dni pilnie odmawia.

wierzy, że to skuteczne i uzdrawia.

Tak wszystkiego chory się łapie

i czepia.

Tak cenne jemu nagle staje się życie,

choć jak zdrowy nań narzeka.

Nie jesteś

w tej gonitwie o zdrowie

szukając uzdrowienia,

osamotniony.

W dzisiejszej Ewangelii

jej przykład masz wzorcowy.

Ojciec dla swego syna

szuka pomocy i ratunku

tam gdzie może i gdzie się da,

A przypadek ten bardzo ciężki.

bo duch nieczysty głuchy i niemy,

w tym chłopcu od dzieciństwa

przebywa i swe mieszkanie ma.

Kieruje jego czynnościami, odruchami,

narażając go ustawicznie,

każdego dnia,

na śmiertelne niebezpieczeństwo.

Na oczach swych rodziców rzuca nim

na wszystkie strony,

a oni o jego życie zatroskani

pomóc nie mogą,

a wiele by dali by ten,

młody człowiek dotknięty

tą straszną i ciężką chorobą,

mógł odzyskać zdrowie

i cieszyć się odzyskanym

normalnym głosem i ludzką,

zrozumiałą przez innych mową.

Chrystus tę prośbę

serdeczną usłyszy

od ojca tego chłopca.

Ale też się dowie, że próbowali już

uzdrowić apostołowie

ale niestety nie potrafili,

nie dali rady,

wiedza ich zawiodła

i chłopca zawładniętego

przez złego ducha

choć chcieli, nie uzdrowili.

Chrystus wysłucha historii tej choroby.

każe przyprowadzić chorego.

A zły duch usłyszał słowa:

„wyjdź, i więcej

nie wchodź w niego”.

Tak Chrystus, zdrowie chłopcu

cudownie przywrócił,

a wdzięcznemu ojcu,

zostawił syna zdrowego.

- - - - -

Czego nie mogli dokonać apostołowie,

Chrystus sprawi swą boską mocą.

Któryś kolejny już raz uczynił cud

uwalniając człowieka chorego

z opętania od ducha złego,

zostawiając go na umyśle, na duszy

i ciele w pełni zdrowego.

- - - - -

0 Comments

Posted on 28 Dec 2016 by jacek