*
*
*
*
*
*
Rozmiar: 17297 bajtów
Piątek, 29 marca 2024 - 89 dzień roku
Aktualności

Ewangelia

Rok A
Rok B
Rok C
Ewangelia aforyzmy

Aforyzmy rok A
Aforyzmy rok B
Aforyzmy rok C

Ewangeliczne sentencje

Uroczystości

Święta

Święci

Fraszki

Aforyzmy

Aforyzmy religijne
Aforyzmy z życia

Wiersze

Wiersze religijne
Wiersze z życia

To i owo

 

8 Tydzień Zwykły - wtorek
VIII Tydzień Zwykły - wtorek
Mk 10,28-31
Mt 19,23-30 – wtorek XX; Łk 18,28-30
„ Piotr powiedział do Jezusa: „Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą”. Jezus odpowiedział: „Zaprawdę powiadam wam: Nikt nie opuszcza domu, braci, sióstr, matki, ojca, dzieci i pól z powodu Mnie i z powodu Ewangelii, żeby nie otrzymał stokroć więcej teraz, a życia wiecznego w czasie przyszłym”.
 
W posłudze kapłana, duszpasterza,
gdy jego dzień wypełniony pracą
od wczesnego rana
na posługiwaniu w kościele,
w szkole, w kancelarii.
 
Nie szczędzi siebie pracując ofiarnie,
a przyjdzie zmęczenie,
niepowodzenie,
odczuje ciężar kapłańskiego powołania,
skłonny jest do zadania
tego samego co Piotr pytania:
„cóż otrzymam”?
 
Odpowiedź Chrystusa na pamięć zna,
miał ją przed oczyma,
na początku drogi swego powołania.
i dobrze gdy ją przywoła
w chwilach znużenia, wyczerpania,
 
Wszak te słowa
są obietnicą  Chrystusa,
a kiedyś, były mu motywacją
pójścia za jego głosem,
motywacją działania, obiecaną nagrodą
po „ukończonym biegu” do otrzymania.
 
Da wiernych sprawdzianem powołania,
gdy kapłan ich duszpasterz
w swym życiu, postępowaniu,
w odnoszeniu się do wiernych,
pachnie cnotą, jest zawsze
na wysokości zadania.
 
A swą pobożnością, dobrocią,
życzliwością,
świadczy o radości, autentyczności                                                                                                                                                                                                swego powołania.
 
Do każdej posługi,
o każdym czasie,
skory i chętny,
 
Zawsze gotowy.
A jego dom szeroko otwarty o każdej porze,
zawsze wszystkim dostępny.
 
Kapłan wie,
że jego siłą jest eucharystia,
którą sprawuje.
       Chrystus, którego ciało sam spożywa,
innym podaje.
sakrament pojednania w którym,
w imię Chrystusa
rozgrzeszenia udziela,
i sam korzystając z niego,
liczy szczerze na nie.
 
Modlitwa,
jego żywą więzią z Bogiem,
którą sam innym zaleca i proponuje,
sam daje jej przykład,
czasu na nią nie żałuje.
 
 
I tak, jak modlitwa
jest fundamentem jego powołania,
tak i siłą jego duszpasterskiego
posługiwania.
bez której, nie sposób sprostać
mnogości obowiązków, wielkości trudów,
jako owocu posługi kapłana,
by z łaską pana, z radością w duszy,
uśmiechem na ustach
i z sercem na dłoni,
zawsze być chętnym, gotowym.
każdego przyjąć, wysłuchać,
ale i pocieszyć i ból ukoić.
 
Piotr wiedział co zostawił,
z czego zrezygnował,
co tak wspaniałomyślnie
Chrystusowi ofiarował.
Ile trudu
i wysiłku włożył.
 
Wszystko to dodał,
pomnożył, podsumował, skalkulował.
I dlatego to zdanie
tak sformułował,
„oto my,
opuściliśmy wszystko”.
bo chciał  po prostu wiedzieć,
czy ten włożony trud się opłaci,
jak za to wszystko Chrystus
apostołom swym się odpłaci.
 
Chrystus Piotra uspokoił,
odpowiedź dał wyczerpującą,
i nią
Piotra zadowolił.
 
Ale od niego
jak i innych powołanych,
wymaga wyrzeczeń,
apostolskiego trudu,
ofiarności, cierpliwości.
A
A nagrodę,
którą Chrystus obiecał,
w części otrzymają tu,
a resztę w wieczności.
 
- - - - -
 
Kapłanowi siły dodaje
zapewnienie Chrystusa :
„zawsze będę z wami”.
 
- - - - -
 
                                                                            
 
0 Comments
Posted on 29 Dec 2016 by jacek
Content Management Powered by CuteNews
TytuĹ‚  
Strona główna
Dodaj do ulubionych
KONTAKT
Ilość odwiedzin: 864966
Ilość osób online: 2
Logowanie
BLOG

Locations of visitors to this page
s