|
10 Niedziela Zwykła C
X Niedziela Zwykła C
Łk 7,11-17
Łk 7,11-17 – wtorek
XXIV
„Jezus udał się do pewnego miasta, zwanego Nain; a szli z Nim Jego uczniowie i tłum wielki. Gdy zbliżył się do bramy miejskiej,
właśnie wynoszono umarłego, jedynego syna matki, a ta była wdową. Na jej widok
Pan użalił się nad nią i rzekł do niej : „Nie płacz”…”Młodzieńcze, tobie mówię
wstań”.
Jest między nami
takie powiedzenie,
„nieszczęścia
chodzą parami.”
I właśnie tego
na sobie doznała
ta wdowa i matka
wcześnie owdowiała.
Jej pociechą był syn,
tylko jego jedynego
miała.
Z wielkim trudem sama
dom utrzymywała.
Syna wychowywała
żyjąc nadzieją,
że on będzie jej
podporą
w przyszłości,
oparciem, pomocą
w latach starości.
Tymczasem śmierć
wcześniej zawitała,
w jej dom weszła syna
zabrała.
a ona matka,
w żałobnych szatach,
z bólu, smutku płakała.
Już w drodze na
cmentarz,
kondukt żałobny Chrystus
dojrzał.
Zbliżył się,
matkę pocieszył,
„nie
płacz”, powiedział.
W oczy jej spojrzał,
dotknął mar,
za rękę wziął chłopca
powiedział, „wstań”
i on wstał.
Na świadków
wskrzeszenia padł
strach
i zrodziło się pytanie
z kim? mają do
czynienia?
Gdybyś znalazł się w
sytuacji
jak Chrystus z
apostołami,
na pewno byś
przystanął,
może kogoś zagadnął,
kto to, taki?
i bijąc się z myślami
widząc tłum płaczący,
chciałbyś i swoje
współczucie wyrazić,
ból ukoić, biedzie
zaradzić.
Matce, której śmierć
syna ukradła,
ból i łzy wycisnęła,
z jedynej radości życia
odarła,
miłość matczyną zagarnęła.
Radość życia zgasiła,
Smutek zostawiła.
Nie zrobisz tego,
czego, Chrystus dokonał.
Nie powiesz wstań
zmarłemu.
Choćbyś powiedział,
nie wstanie.
Nie zaradzisz wszystkiemu,
ale możesz okazać
serce.
I to zrób,
pomóż na ile cię stać,
bo wdowa samotną
zostaje,
a Chrystus zapewnił,
że takim On sam
nagrodę daje,
która wieczność będzie
trwać.
- - - - -
Cierpienie,
smutek, ból,
i
złodziejka śmierć łzy wyciskają.
Błogosławieni,
którzy współczują,
płaczącym
łzy ocierają.
- - - - -
Masz
zapewne do Boga pytanie.
Dlaczego
młodych?
ludzi
dobrych, zabierasz Panie?
- - - - -
Mnie się
wydaje, że Stwórca
kiedy na
ten świat,
dzieło
swych rąk spoziera,
tylko
piękne kwiaty,
dorodne
owoce dla siebie zbiera!
- - - - -
0 Comments
Posted on 29 Dec 2016 by jacek
|
Tytuł
|