mysli jacka furtiana - do slow Pana

10 Tydzień Zwykły - czwartek

X Tydzień Zwykły - czwartek

Mt 5,20-26

Mt 5,20-26 – piątek I W. Postu

„Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego…Jeśli więc przyniesiesz dar swój do ołtarza i tam wspomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie, zostaw tam dar swój przed ołtarzem, a najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim.”

Jeżeli o sobie mówisz szczerze,

że jesteś wierzącym,

to wiesz, że religia, wiara,

nie małe stawia wymagania.

Bo nie tylko

Przykazania Boże i Kościelne

podaje jako konieczne

do zachowania,

ale i na co dzień wymaga,

jako warunku fundamentalnego

zbawienia człowieka,

miłości Boga i bliźniego,

a to oznacza miłowania każdego.

Życie codzienne,

szare znasz

i ludzi, których wokół masz.

Ich dzielisz, szufladkujesz

na tych, których miłujesz,

kochasz, lubisz.

Takich ludzi,

z którymi chciałbyś przebywać

możliwie najdłużej,

i takich,

których wolałbyś nie spotykać

na swej drodze

za często nie widywać.

Takich ludzi,

którym zbawienia życzysz,

ale, nie z sobą widzenia.

Ludzi, którym nieba

byś przychylił,

ale z nimi przebywanie

nie twym pragnieniem

i do szczęścia ci ich nie trzeba.

Takich ludzi, którym owszem

się odkłonisz,

ale nigdy jako pierwszy

ich nie zauważysz,

do nich nie uśmiechniesz się,

im się nie ukłonisz.

Więc bacznie

przyjrzyj się i patrz,

jak to się ma?

do wyznawanej wiary?.

kochamy,

ale się unikamy,

lubimy,

ale się nie cierpimy,

marzymy

o wielkiej miłości,

a tyle w sercu przewrotności,

szczytne pragnienia

topimy

w ludzkiej mściwości.

Doznane dobro

szybko zapominamy,

za to urazy

długo pamiętamy.

I takim stajesz przed Bogiem,

z modlitwą, swym darem

przed jego ołtarzem.

i tu przypomnij sobie słowa Chrystusa;

„Jeśli przyniesiesz

dar swój przed ołtarz, i wspomnisz,

że brat twój ma coś przeciw tobie,

zostaw dar, idź pojednaj się

z bratem swoim,

potem przyjdź i ofiaruj dar swój.”

Ten tekst

do refleksji zmusza.

Ii tak mi się wydaje

gdybyśmy te słowa dosłownie przyjęli

to, kto wie,

czy i ksiądz?

wyjść by nie musiał

i komuś rękę podać,

przeprosić, wybaczyć, darować.

A gdyby

wszyscy wierzący

te słowa dosłownie wzięli,

to prawdopodobnie

przyszliby do kościoła

dopiero następnej niedzieli.

Po świecie,

są i takie obyczaje,

że, zanim uczestnicy Eucharystii

wejdą do Kościoła,

u jego wejścia

z oczekującym księdzem

i przychodzącymi

serdecznie się witają,

ręce wszyscy

wszystkim podają,

obejmują się, poklepują,

ściskają,

jakby tym chcieli słowom Chrystusa

uczynić zadość,

sprostać wezwaniu,

by bliźnim wyrazić swą życzliwość,

pojednanie, dobroć, miłość,

a w duszy mieć

wewnętrzna radość,

z wierności Bogu i Jego nakazom,

by modlitwa

i dar były skuteczne,

a nie, Boską obrazą.

Chrystus jasno mówi,

że z takim

usposobieniem

i czystym sumieniem,

wolnym od przewinienia,

wyzutym z gniewu,

z chęcią przebaczenia,

powinieneś

przed Bogiem klękać

i żywić nadzieję,

że dar przyjmie,

modlitwy wysłucha.

twe prośby gorące spełni,

choćbyś miał ich wiele.

- - - - -

Gdy z Bogiem masz do czynienia,

dbaj o szczerość, uczciwość,

czystość sumienia.

- - - - -

Do modlitwy przed Bogiem

składając ręce,

dla bliźnich miej

kochające serce.

- - - - -

0 Comments

Posted on 29 Dec 2016 by jacek