mysli jacka furtiana - do slow Pana

13 Niedziela Zwykła C

XIII Niedziela Zwykła C

Łk 9,51-62

Łk 9,51-56 – wtorek XXVI; Łk 9,57-62 – środa XXVI

„Gdy dopełnił się czas wzięcia Jezusa z tego świata, postanowił udać się do Jerozolimy i wysłał przed sobą posłańców. Ci wybrali się w drogę i przyszli do pewnego miasteczka samarytańskiego, by Mu przygotować pobyt. Nie przyjęto Go jednak, ponieważ zmierzał do Jerozolimy. Widząc to, uczniowie Jakub i Jan rzekli: „Panie, czy chcesz, a powiemy, żeby ogień spadł z nieba i zniszczył ich?” Lecz ON odwróciwszy się zabronił im.”

Wiem to na pewno,

że jeżeli ktoś

powiedział ci stąd precz, wara

z mojego podwórza,

znikaj mi z oczu,

wynoś się z mojego domu,

to chyba przyznasz mi też,

jeżeli w przyszłości

będziesz musiał

w pobliżu przechodzić,

będziesz to robił cichaczem,

szedł po kryjomu.

Może przyjdzie ci myśl

i niebo będziesz błagał

by strzelił w nich piorun

nie szczędząc rażącego gromu.

By ich Bóg pokarał za upokorzenie,

okazaną nienawiść, przepędzenie.

Pomyśl w skupieniu i w ciszy

nad tym 0urywkiem Ewangelii

jak przystało

na wierzącego człowieka.

Może usłyszy twe serce,

że myśli

zawarte w niej nie obce ci.

Bo i ty miałeś podobnego pecha

i jakby z twego życia

Ewangeliści zdarzenie wzięli

mówiąc i pisząc o tym

co Chrystusa i ich spotkało.

Szli przez Samarię

zmierzając do Judei.

Tak szła droga

i odpocząć zamiar mieli.

Przyjąć ich nie chciano,

gościny odmówiono, wyproszono.

Apostołów porwał gniew.

gromy by zesłali,

burzyła się w nich krew

za to, co doznali.

Ale Chrystus ich uspokoił

oburzenie,

choć rozumiał, zmitygował,

bo chciał w ten sposób

nauczyć ich

jak w przyszłości w takich wypadkach

zachować się mają.

Bo życie nie będzie ich pieścić.

upokorzeń z podobnych powodów

nie będzie ani im

ani wierzącym brakować.

I tak los chce,

że to prawdą jest.

A wierzący powinien wiedzieć,

a jeszcze lepiej jeżeli wie

jak w takim wypadku

z honorem wyjść,

z godnością postępować.

Nie pozostało nic innego

jak naśladować

zachowanie Chrystusa,

a nie, apostołów

chcących gromów.

Czyli odejść z tego miejsca

w ciszy i spokoju.

Choć Samaria od nas daleko,

problem nam nie obcy.

I człowiek współczesny

bliźniemu, sąsiadowi,

kapłanowi, duszpasterzowi,

pokazując mówi,

„drzwi, są tam.”

Ale znając

sposób postępowania Chrystusa,

zapamiętaj tych ludzi,

numer ich domu

i za nich módl się z wiarą

i w spokoju

do Boga Ojca Miłosiernego

wszystkich ludzi.

Cierpliwie czekaj na cud.

to jedyna słuszna droga.

- - - - -

Jeżeli kiedyś sam

usłyszałeś precz,

i widzieć cię nie chcieli,

to przyznasz,

wielką wiarę trzeba mieć,

by z siebie nie wyrzucić

„by was wszystkich diabli wzięli”.

- - - - -

0 Comments

Posted on 30 Dec 2016 by jacek