mysli jacka furtiana - do slow Pana

16 Tydzień Zwykły - czwartek

XVI Tydzień Zwykły - czwartek

Mt 13,10-17

Mk 4,10-12; Łk 8,9-10; Łk 10,23-24

„ Uczniowie przystąpili do Jezusa i zapytali: „Dlaczego w przypowieściach mówisz do nich?” On im odpowiedział: „Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, im zaś nie dano…Lecz szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą…Bo wielu…pragnęło zobaczyć to,…a nie ujrzeli…usłyszeć to,…a nie słyszeli.”

Zapewne jeszcze pamiętasz

pierwsze dni chodzenia do szkoły,

początek drogi do zdobycia wiedzy.

Jak byłeś wtedy dumny i zadowolony,

że zaczynasz się uczyć

sztuki czytania, pisania, rachowania,

tym dorównasz starszym cieszących się

z tych umiejętności, z ich posiadania.

Zaczynałeś od elementarza

litery poznawać,

potem je składać w wyrazy, zdania.

A na te słowa poskładane

kolorowe obrazki były ci pokazywane,

by łatwiejsze były do zapamiętania.

Aż wreszcie przyszedł czas

samodzielnego czytania,

i wiedzy gęstniał ci las.

Tyś brnął przez lata nauki

chcąc jak najwięcej jej mieć,

cieszyć się z niej i nią.

Nie wszyscy wielkie pułapy

wiedzy osiągają.

Bywa, że szkoły nie dokończą,

naukę przerywają, z nauki bimbają,

wagarują, lekceważą.

Na wykształceniu podstawowym

poprzestają.

Wielkich aspiracji życiowych nie mają.

Orłami nie są,

nie osiągają szczytów,

nie lubią książek,

robienia notatek, zeszytów,

bo i zdolności mają ograniczone,

na wysiłek ich nie stać,

nie spieszno im w tamtą stronę,

gdzie z uporem, wytrwałością,

trzeba przysiąść,

ale też mieć i silną wolę.

Komu jej brakuje,

za wysoko się nie wzbije,

ku wyżynom wiedzy

nie poszybuje.

Z doświadczenia wiesz,

że człowiek wykształcony,

z wykształconym szybciej się zrozumieją,

bo z tej samej półki książki czytali

i wiedzą rzeczy podobne.

Umiejętność rozumowania

przez lata nauki zdobyli

i nią się posługują.

a ukrytą w słowach myśl

w lot chwytają.

Ale ludzkość to nie tylko ludzie mądrzy,

światli, wykształceni.

Bo świat wyglądałby inaczej

niż to, co widzimy,

czego doświadczamy,

nad czym bolejemy,

nad czym płaczemy.

Przeciwnie, jest ich mniejszość

i są jak drożdże pośród innych.

Wiedzą imponują,

podziw wzbudzają

i swym przykładem

do jej zdobywania zachęcają.

Życie nam potwierdza,

że łatwo się rozmawia

o chorobie z lekarzem,

z krawcem o szyciu,

z szewcem o butach,

z kucharką o potrawach,

z piekarzem o chlebie.

ale jak będziesz chciał

porozmawiać o niebie,

wiesz gdzie iść, kogo pytać,

u kogo szukać takiej wiedzy.

Chrystus z wielką pochwałą wyraża się

o swych uczniach:

„Wam dano poznać tajemnice

królestwa niebieskiego.”

To słowa bardzo pochlebne.

Prawdopodobnie apostołowie

ucieszyli się z tego,

ale też mieli świadomość,

że z Nim przestawali na co dzień.

Czego nauczał,

słyszeli i uwierzyli w Niego,

jako Syna Bożego.

Dzięki tej wierze

łatwiej im było pojąć

czego nauczał, co głosił,

choć nie wszystko, od razu rozumieli.

Ale też Chrystus pragnął

by i inni uwierzyli, że jest Bogiem.

Dlatego czynił cuda,

a lud do Niego się garnął.

I do nich Chrystus stosował

metodę pierwszej klasy

szkoły podstawowej.

A więc wiadomości

z książki pierwszoklasisty,

z elementarza,

gdzie wyrazy były przedstawione

barwnymi obrazami,

a całe nauczanie objaśniane

przypowieściami.

Chrystus czerpał je z życia,

z przyrody, z obserwacji, z doświadczenia.

i my dziś słysząc je wiemy,

jak bardzo i nam pomagają zrozumieć

w nich prawdę ukrytą, którą wyrażają.

Ich słuchanie niech do refleksji

cię skłoni.

Zechciej doszukać się treści w niej,

która tobie odsłoni

prawdę dotyczącą twego życia.

Dopiero wtedy

pragnienia Chrystusa spełnią się.

A ty na jej podstawie

zrobisz poprawkę postępowania,

i swego zachowania

wobec Boga, wobec bliźniego.

- - - - -

Nie wiem

jak wielką masz wiedzę,

jakie szkoły ukończyłeś?

ale w swym życiu postępuj tak,

by bliźni był z ciebie rad,

a Bóg zadowolony.

- - - - -

0 Comments

Posted on 31 Dec 2016 by jacek