|
19 Tydzień Zwykły - czwartek
XIX Tydzień Zwykły - czwartek
Mt 18,21-19,1
Mt 18,21-35 – wtorek III T. W. Postu
Łk 17,3-4
„Piotr zbliżył się do Jezusa i zapytał: „Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat wykroczy przeciwko
mnie? Czy aż siedem razy? Jezus mu odrzekł: „Nie mówię ci, że aż siedem razy,
lecz aż siedemdziesiąt siedem razy.”
Chce ci się płakać,
chmurzysz się, gniewasz,
z trawieniem, kłopoty
miewasz.
apetyt odszedł, sen
odleciał,
boś się dowiedział
co nagadano o tobie.
Obmówiono, nakłamano,
same pomówienia,
oszczerstwa, nieprawdy,
fałszu cała sterta,
a tyś się obraził.
Bo cześć, dobre twe
imię zbrukano,
opinię zepsuto,
godność sponiewierano.
Tym boleśniejsze to
bywa
gdy ta osoba blisko
ciebie,
obok przebywa.
A może jeszcze
z kręgu towarzyskiego,
a gorzej o wiele smutniej,
gdy ten ktoś z grona
rodzinnego,
z którym siadasz
przy jednym stole.
Ten sam chleb jadasz,
wspólny dom,
mieszkanie dzielisz.
Patrząc nań
przychodzi ci myśl,
że to łotr i drań.
Wypieków dostajesz na
twarzy
na jego, czy jej spotkanie,
serce spokoju ci nie
daje,
tłucze się w arytmii
na samo wspomnienie
krzywdy doznanej
przez osobę lekkomyślną,
lekkomyślnie zadanej.
Wolałbyś tej osoby nie
spotkać,
z dala od innych
ze smutkiem swym zostać
i mieć kogoś
życzliwego,
który umniejszyłby doznany
ból,
smutek serca twego.
I uparcie jak natręctwo
chodzi ci po głowie,
nigdy a nigdy
nie wybaczę tobie.
Nie bądź proszę
w gorącej wodzie kąpany,
bo fragment Ewangelii przeczytany
przypomina słowa Chrystusa.
On ciebie niech do
refleksji
nad twym wzburzeniem,
odczuciami, myślami, pobudza.
Oby te słowa o
wybaczeniu,
twój rozgniewany
umysł uspokoiły.
Smutek i ból twej duszy
ukoiły.
Bo o tym wiem ja i
wiesz ty,
że tylko wiara może
pomóc ci.
Logika prosta.
Sam przecież potrzebujesz
przebaczenia Bożego i
musisz
konsekwentnie to
uczynić
wobec bliźniego złośliwego,
dokuczliwego,
w postępowaniu wobec
drugich
nie odpowiedzialnego.
I to nie jeden raz,
ale jak powiedział
Chrystus zawsze,
po wielekroć razy
nakazuje przebaczać
nam.
A gdy na wybaczenie
już się zdobędziesz,
jako pamiątka
ci pozostanie pamięć tego
zdarzenia.
Jej się nie
pozbędziesz,
ze swej pamięci nie
wymażesz.
A ilekroć razy tę osobę
spotkasz,
wrócą, przyjdą same
tego zajścia wspomnienia.
To niech twą duszę nie
nęka.
Tylko jeden jedyny Bóg
wybaczając tobie, wybaczając
mnie,
popełnione zło
naprawdę nie pamięta.
Zapomina go.
- - - - -
Tyle bóg
wybaczy tobie,
ile ty krzywdzącej
cię osobie.
- - - - -
Tak długo
bliźniego kochamy,
jak długo
mu przebaczamy.
- - - - -
Dokuczający
bliźni
jest jak
bolący ząb,
który swą
obecnością doskwiera.
Łatwiej
by go wyrwać
a leczyć
trzeba.
- - - - -
Gdybyśmy
bliźnim przebaczali,
pokoju
byśmy zaznali.
- - - - -
Zgodne
życie w każdej społeczności
wynikiem
wzajemnej miłości.
Nie,
dlatego, że sobie nie dokuczają,
dlatego,
że stale sobie wybaczają.
- - - - -
Łatwo
jest kochać i być kochanym,
gdy się
nie obraża
i nie
jest się obrażanym.
- - - - -
Jeżeli
ktoś zdobył się na tyle pokory
i prosi o
wybaczenie wybacz,
byś nie
był skreślony z listy tych,
na
których nie może już liczyć.
Tym
zawiedziony pozostanie
z goryczą
odrzucenia sam,
z dala od
ciebie.
- - - - -
0 Comments
Posted on 01 Jan 2017 by jacek
|
Tytuł
|