mysli jacka furtiana - do slow Pana

24 Niedziela Zwykła B

XXIV Niedziela Zwykła B

Mk 8,27-35

„Potem Jezus udał się ze swoimi uczniami do wiosek pod Cezareą Filipowi. W drodze pytał uczniów: „Za kogo uważają Mnie ludzie…A wy za kogo Mnie uważacie?”

Jedno Chrystusa proste pytanie

a uczniom

sprawiło trudności i zakłopotanie.

Głowy spuścili, myśleli, dumali,

szukając odpowiedzi.

Nad nią się zastanawiali.

Na pytanie, które ich dotyczyło

całe towarzystwo zaniemówiło.

Wreszcie zadowoleni,

bo znaleźli,

raczej sobie przypomnieli

to, co inni mówią o Chrystusie,

za kogo inni, Go uważają.

i to, co słyszeli od innych powiedzieli.

Wypowiedzi różne były,

Chrystusa nie zadowoliły.

Dopiero Piotr, najstarszy wiekiem

w tym gronie okazał się

najbardziej mądrym, światłym człowiekiem.

„Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”

na cały głos powiedział.

Kto jemu? podpowiedział?

Poprawniejsze jest stwierdzenie,

że nie Piotra głowa

była w tym najważniejsza,

ale wiara, którą Piotr w sercu chowa.

Nie, wiedza Piotra triumfowała,

ale jego szczera, głęboka wiara.

Chrystus i tobie stawia

to samo pytanie.

jak kiedyś uczniów, tak ciebie pyta.

czy znasz

odpowiedź na nie?

Nie spuszczaj głowy,

nie szukaj tego, co inni mówią,

nie licz na innych,

ich próby odgadnięć,

przypuszczenia, domysły, wywody.

Spójrz Chrystusowi prosto w oczy,

patrz w Jego twarz,

powiedz swoje zdanie

jakie o Nim masz.

Kim jest dla ciebie?

wyjaw Mu swoje przekonanie,

osobiste wiary wyznanie.

Odpowiedź ta zapewne

historią pisana.

W kulturze, w sztuce,

w zwyczajach,

w tradycyjnej pobożności wyrażana.

Jej źródłem rodzinny dom,

rodziców, i bliskich osób

wierzących krąg.

Z osobistych doświadczeń, przeżyć

jawi się On.

Za głosem Jego poszedłeś

w życie dojrzałe,

z Nim wiążesz nadzieję

by ono całe było Jego odkrywaniem

w znakach

sakramentalnych, w życiu z wiary.

Wszak On źródłem natchnień dobrych,

upartych poszukiwań,

czynów z sumieniem zgodnych.

On, początkiem dnia pracy,

jego zakończeniem.

On, odpowiedzią o sens życia i cierpienia,

spalania siebie dla drugich,

mimo przeciwności, innością otoczenia.

On, jest wytchnieniem znużonej ufności

w cieniu krzyża,

znaku ołtarza, Bożej miłości.

Tak przeżywana wiara

jest wyznaniem,

osobistą daną odpowiedzią:

„ jesteś Mesjaszem”,

Zbawicielem,

duszy mej Panem.

- - - - -

0 Comments

Posted on 03 Jan 2017 by jacek