|
25 Tydzień Zwykły - piątek
XXV Tydzień Zwykły - piątek
Łk 9,18-22
Mt 16,13-23-czwartek
XVIII; Mk 8,27-33-czwartek VI
„Gdy raz Jezus modlił się na
osobności, a byli z Nim uczniowie zwrócił
się do nich z zapytaniem: „Za kogo uważają Mnie tłumy?” A oni odpowiedzieli:
„Za Jana Chrzciciela; inni za Eliasza; jeszcze inni mówią…
Zapytał ich Jezus: „A wy za kogo Mnie uważacie?” Piotr odpowiedział:
„Za Mesjasza Bożego”.
Potrzebą serca ludzi
wiary
znaleźć czas,
miejsce przytulne, dogodne,
ciche, spokojne,
gdzie zgiełk nie
dochodzi,
nie docierają ludzkie
głosy,
ludzkie gwary.
By oddać się wspólnej z
Bogiem,
serca swego Panem
modlitwie słuchaniu,
modlitwie swej duszy,
modlitwie swych warg,
modlitwie rozmowie.
I tak trwać z Nim,
jak On trwał w Ojcu,
jak był z uczniami
w zażyłej, wiarą
spiętej jedności,
mówiącej o przyjaźni,
o szczerej miłości.
W tej poufnej
serc i dusz rozmowie,
w której co umysł
myśli,
serce czuje,
się dowie, a które
otwarte
na Jego dary,
z Niego i od Niego
siły będą czerpały
do życia w
codzienności,
do wykonywania pracy,
obowiązków, zadań,
w sumienności.
Wyjątkową siłę,
szczególną skuteczność
ma modlitwa wspólnoty,
w której wiele serc
na Boga się otwiera.
Z wdzięcznością
za łaski dziękuje,
z ufnością
o łaski, o dary prosi,
od Boga wszystkiego
z wiarą oczekuje,
od Boga wszystkiego
z nadzieją się
spodziewa.
Modlitwy wspólnotowej
nauczył Chrystus swych
uczniów
prowadząc ich w
zaciszne miejsca.
By w ciszy, w skupieniu
mogli Bogu otworzyć
swe umysły, swe serca.
By wyrazić swą
wdzięczność
za łaskę powołania,
by podziękować Bogu
za przywilej spotkania,
za łaskę poznania Zbawiciela,
Chrystusa Pana.
- - - - -
Zbiorowy
śpiew brzmi donośniej,
modlitwę
zbiorową słychać głośniej,
stąd
wspólnie
modlimy
się i śpiewamy
prosząc o
łaski, o dary,
w
otrzymanie ich ufamy.
- - - - -
0 Comments
Posted on 03 Jan 2017 by jacek
|
Tytuł
|