mysli jacka furtiana - do slow Pana

28 Tydzień Zwykły - piątek

XXVIII Tydzień Zwykły - piątek

Łk 12,11-7

Mt 16,5-6; Mt 10,24-33 – sobota XIV

Mk 8,14-15; Mk 4,22

„Kiedy wielotysięczne tłumy zebrały się koło Jezusa, tak że jedni cisnęli się na drugich, zaczął mówić najpierw do swoich uczniów: „Strzeżcie się kwasu, to znaczy obłudy faryzeuszów.”

Żyjąc w społeczności

więc spotykamy się na co dzień.

Ze sobą przestajemy,

blisko siebie, pod jednym dachem

w tym samym domu.

Bywa, że razem mieszkamy.

dlatego dobrze

nawzajem się znamy.

Znamy tych ludzi, sposób zachowania,

odnoszenia się do drugich,

styl wysławiana, wyrażania,

o innych opiniowania.

Chcących uchodzić za mądrych,

inteligentnych, wszechstronnych.

Każdemu łatkę przykleją

nie wiedząc, że sami kuleją.

Istne wyrocznie delfickie.

Ale w jakiejkolwiek, choćby

w najmniejszej społeczności

to zaraza, a nie delicje.

Nie lubiani i omijani.

a wynika to stąd, że w oczy

mają słowa jak miód,

ale tylko odejdziesz

jeden krok zrobisz w przód,

swych opinii kubeł wyleją,

co się da, to przykleją.

Najgorsze w tym to,

że albo to nie prawda,

a już na pewno żadne zło.

I wtedy jasne swe zdanie

o takim człowieku masz.

To człowiek obłudny

ma drugą twarz.

Jego słowa, wypowiedzi,

sieją niepokój, nieporozumienia,

niezgodę i kwas.

Jak od ognia od nich stronisz,

uciekasz jak od zarazy, unikasz.

I dobrze.

Bo człowiekowi wstrętna i dokuczliwa,

a Bogu obrzydliwa obłudna ludzka twarz.

Chrystus przestrzega przed kwasem,

którego apostoł widzi i dostrzega.

Ten kwas,

to świadome ludzkie działanie,

złośliwością, nienawiścią,

zazdrością podyktowane.

Może być go nie wiele, mało,

a może narobić kłopotu,

być powodem przykrości,

bólu, cierpienia,

nawet powodem zawału.

Chrystus przestrzega przed tym,

co faryzeusze wobec Niego stosowali.

Zaufanie podkopywali,

wyrażali opinie nieprzychylne,

niekorzystne komentarze dopowiadali.

Bojkotowali Jego obecność,

plotki o Nim rozpowiadali.

Tych kwaśnych,

w swoim środowisku znamy.

Wnoszących kwas doświadczamy,

którzy wszystko poddają w wątpliwość,

prawdomówność, prawość,

uczciwość, szczerość.

Ludzi tych znamy.

Ich radością, zajęciem, intrygi,

wzbudzanie nieufności

przez słowa pół prawdziwe,

pół słodkie, pół trujące, pół życzliwe,

ale osłabiają działanie,

pozbawiają autorytetu,

niszczą zaufanie.

Źródłem ich kwasu może być

ambicja urażona,

zazdrość, zawiść, nawet choroba.

Trzeba ci Chrystusa naśladować

i wziąć przykład

jak wobec takich postępować?

Nie pluć, a powiedzieć im prawdę w twarz

i miłością jako wrogów też ich darz.

- - - - -

0 Comments

Posted on 04 Jan 2017 by jacek