mysli jacka furtiana - do slow Pana

30 Tydzień Zwykły - poniedziałek

XXX Tydzień Zwykły - poniedziałek

Łk 13,10-17

„Jezus nauczał w szabat w jednej z synagog. A była tam kobieta, która od osiemnastu lat miała ducha niemocy; była pochylona i w żaden sposób nie mogła się wyprostować. Gdy Jezus ją zobaczył, przywołał ją i rzekł do niej: „Niewiasto jesteś wolna od swej niemocy”.

Pochylona kalectwem, chorobą,

które było jej bólem.

Dotkliwym doświadczeniem.

Jej krzyżem, cierpieniem,

przykrą dolegliwością,

na co dzień uciążliwą,

to jednak z cierpliwością znoszoną.

Bardzo cierpiała.

Na uzdrowienie szans,

nadziei, nie miała.

O to nie zabiegała.
Pogodzona ze swym losem,

z uczestnictwa w modłach

w dzień szabatu w synagodze

nie rezygnowała.

W swym kalectwie wymówek,

usprawiedliwienia nie szukała.

W nim motywację

do wierności Bożemu Prawu,

w wierze znajdowała.

Ona obrazem ludzi pochylonych

nie na wskutek choroby, kalectwa,

ale warunkami zmuszonych,

życiową koniecznością

zapracowania środków

koniecznych do utrzymania.

Pochylonych nad szyciem,

sprzątaniem, praniem, gotowaniem.

Uginających się pod ciężarem toreb,

siatek, z zakupami.

Bolejącymi plecami,

skrzywionymi kręgosłupami.

Pochylonych nad biurkiem

na poczcie, w urzędzie,

w sklepie przy kasie.

Znoszą to siedzenie,

to codzienna ich praca,

choć uciążliwa

dająca zarobek, wynagrodzenie.

Są pochyleni z wyboru,

których zainteresowania, upodobania,

świadomie skierowane są ku ziemi,

których życie, to usiłowania

by z niego wycisnąć to,

co korzyść, radość, przyjemność daje

nie bacząc ani troszcząc się,

że ktoś cierpi z tego powodu,

krzywdy doznaje.

Pochyloną kobietę

modlącą się w synagodze

uzdrowił Pan,

choć o to nie zabiegała.

Pochylonych pracą,

niech Bóg darzy łaską wytrwania,

by wiara była motywacją

ich życia, działania.

Pochylonym ku ziemi,

na Boga czasu nie mających,

niech miłosierny Bóg

da łaskę nawrócenia

i zachętę wejścia do świątyni.

Spotkania z Bogiem pośród ludzi

w niej zgromadzonych

w dzień pański, w dzień świąteczny,

w zwykły dzień

modlących się.

- - - - -

Świątynia, kościół, to Dom Boży,

dom modlitwy.

Miejscem z Bogiem spotkania,

miejscem ciszy.

Tu człowiek Boga,

a Bóg człowieka słyszy.

- - - - -

Nie wiem, czy w kościele?

jesteś gościem,

czy w każdą niedzielę,

jedno wiem,

co przed wejściem cię wstrzymuje,

grzech,

w którym masz upodobanie.

Zaprzestać go nie chcesz

i przez to gasnącą wiarę.

- - - - -

0 Comments

Posted on 04 Jan 2017 by jacek